به گزارش ایسنا، در متن این بیانیه آمده است: «هنگامی که کودکان احساس ناامنی و بی‌پناهی کنند، جهان باید برای خودش و آینده‌اش بهراسد. وقتی جوانه‏‌ امید به زیستن در دل و جان کودکان و نوجوانان پژمرده شود، جامعه‏‌ بشری باید دل‌نگران سلامت خود باشد.

بیش از دو سال است، دنیا گرفتار پاندمی ترسناکی شده‏ است و هم‏زمان بچه‏‌های زیادی در جای‏‌جای این کره‏‌ خاکی، رنج جنگ و درد آوارگی و انواع خشونت و محرومیت را نیز تحمل می‏‌کنند. گویا ما بزرگ‏ترها فراموش کرده‏‌ایم که طبق پیمان‏‌نامه‏‌ حقوق کودک که بیشتر کشورها آن را پذیرفته‏‌اند، همه‏‌ کودکان، از هر نژادی و در هر سرزمینی، از جمله در منطقه‏‌ پرآشوب خاورمیانه، حق برخورداری از مواهب زندگی سالم، همراه با آرامش و بدون خشونت را دارند.

انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در دل افروخته‌شدن شعله‏‌های جنگی تازه، خواندن خبر کشته‌شدن شماری از کودکان اوکراینی و دیدن تصاویر بچه‏‌های اوکراینی درگیر بیماری‌‏های خاص که ماسک بر چهره در پناهگاه‏‌ها زانوی غم و اضطراب در بغل گرفته‏‌اند، به زورگویان و زورمندان عالم یادآور می‏‌شود که در نهایت قدرت «تیستوی سبزانگشتی» از شما بیشتر است. هر قدر که شما آتش ببارید، باز هم «پی‏یر» از کتاب «کودک سرباز دریا» برخواهد خاست و به آقای پیشون خواهد گفت:

«من خوشبخت هستم چون می‏‌خواهم دوباره مبارزه کنم.

- مبارزه به‏‌خاطر چه؟

پی‏یر (با لبخند): به‏‌خاطر صلح.»

ما به دولت‌مردان، قدرتمندان و جنگ‌افروزان اعلام می‏‌کنیم هنگامی که تصمیم به آغاز جنگ می‌گیرید، کمترین توجهی به سلامتی جسمی و روانی نسلی ندارید که آینده‌ کشورها و آینده‌ بشر در دستانشان خواهد بود. به‏‌خاطر همین، خواندن دست‏‌کم یکی دو رمان که زشتی‏‌های جنگ را به‏ تصویر کشیده و تولد صلح، دوستی و زیبایی را به دست کودکان و نوجوانان داستان به نمایش درآورده‏‌اند؛ از طرف ما نویسندگان برای شما تجویز می‏‌شود. اگر در کودکی این کتاب‏‌ها ‏را نخوانده‏‌اید وظیفه دارید در بزرگ‏سالی، در برابر خالقان کتاب‏‌های ضد جنگ در جهانِ کودکان زانو بزنید و به پیامدهای این همه ویرانی بیاندیشید. 

هرچند می‏‌دانیم معادلات سیاسی قدرت‏‌ها بسیار پیچیده‏‌تر از این حرف‏‌هاست، اما حکمت سعادتمندی بشر در سادگی و صراحت کودکانه نهفته است. می‏‌توانید امتحان کنید و برای یک بار هم شده از موضع فرمان آتش به سربازان عقب‏‌نشینی کنید، به جهان رؤیاهای نویسندگان، شاعران و کودکان سفر کنید و  از کودکی خود دستور بگیرید تا بتوانید به هم‏زیستی و زندگی بیش از جنگ و نابودی بها دهید و شجاعت پذیرفتن گفت‏‌وگو و صلح را بیابید.    

ما نویسندگان ایرانی که عمر خود را صرف نوشتن برای کودکان و نوجوانان کرده‏‌ایم و با خلق و روایت داستان‌ها و شعرها و آثار گوناگون برای آن‌ها فضایی سرشار از امید و شادی و آگاهی می‏‌سازیم؛ بعضی‌هایمان کودکی و نوجوانیمان را در سایه‌ جنگی هشت‌ساله و زیر بمباران‌ها و موشک‌باران‌ها و در آوارگی گذرانده‌ایم و برخی دیگر شاهد آثار ویرانگر جنگ بر زندگی کودکان سرزمینمان بوده‌ایم. ما طعم بسیاری از ویرانی‌ها و تلخی‌های جنگ، زلزله، بی‌آبی، آلودگی هوا، پاندمی، تحریم و انواع فشارها و نارسایی‌ها را چشیده‌ایم و اکنون از سر هم‏دردی، به‏‌طور جدی از همه‌ کسانی که می‌توانند نقشی در توقف این جنگ و دیگر جنگ‌ها و ناآرامی‌ها داشته باشند می‌خواهیم با تمام توان در برابر جنگ و جنگ‌افروزی بایستند.

در پایان، شعر «طرحی برای صلح-٣» اثرِ قیصر امین‌پور، شاعر فقید ایرانی را به‏‌عنوان مصداق انسانی و هنری رؤیای صلح می‏‌آوریم:«شهیدی که بر خاک می‏‌خفت/ سرانگشت در خون خود می‏‌زد و می‏‌نوشت/ دو سه حرف بر سنگ:/ به امید پیروزی واقعی/ ‌نه در جنگ/ که بر جنگ!»

انجمن نویسندگان کودک و نوجوان ایران

١٣ اسفند ١۴٠٠ هجری خورشیدی»

انتهای پیام