• چهارشنبه / ۲۷ بهمن ۱۴۰۰ / ۱۴:۵۵
  • دسته‌بندی: تجسمی و موسیقی
  • کد خبر: 1400112721185
  • خبرنگار : 71625

گفت‌وگوی ایسنا با هادی منتظری ـ نوازنده کمانچه

ساز مثل چاقو است و باید دست اهلش بیفتد

ساز مثل چاقو است و باید دست اهلش بیفتد

هادی منتظری با تاکید بر الزام حضور فعال هنرمندان موسیقی در هر مقطع و شرایطی، می‌گوید: باید دید کار من به عنوان یک موسیقیدان چیست؛ سیاسی است یا اجتماعی و فرهنگی هنری؟ اگر واقعا کار من هنری است باید در هر مقطعی سازم را بنوازم.

هادی منتظری ـ آهنگساز و نوازنده کمانچه ـ که سه‌شنبه ـ ۲۶ بهمن ماه ـ در سی‌وهفتمین جشنواره موسیقی فجر به روی صحنه رفت، در گفت‌وگویی با ایسنا در ادامه صحبت‌هایش درباره علت تمایل نداشتن عمده اساتید موسیقی برای حضور در جشنواره موسیقی فجر، گفت: باید با آنها صحبت کرد و دید چه مشکلی دارند و ایرادی که به جشنواره وارد می‌دانند چیست؟ آیا مشکل آنها با نوع فرم جشنواره است؟ یا دستمزدی است که می‌دهند؟ که البته هزینه‌ای که جشنواره بابت هر اجرا به هنرمندان پرداخت می‌کند مبلغ پایینی است.

این نوازنده کمانچه ادامه می‌دهد: جشنواره در سال‌های گذشته پر شور و حال‌تر بود ولی برخی از موسیقیدان‌ها بنابر دلایلی با آن زاویه پیدا کرده‌اند. برگزارکنندگان جشنواره باید سعی کنند با اساتید موسیقی تعامل کرده و از آنها برای گفت‌وگو دعوت کنند تا اگر درباره جشنواره نقاط ضعفی دیده می‌شود، آنها را بیان کرده و سعی کنند نقاط ضعف را برطرف کنند، نه اینکه به فراموشی بسپرند.

او با بیان اینکه معتقد است که هنرمندان موسیقی بهتر است در جشنواره موسیقی فجر حضور داشته باشند تا اینکه بخواهند ارتباط خود را با آن قطع کنند، ادامه داد: اگر غیر از این بود من هم با جشنواره قهر می‌کردم و در آن شرکت نمی‌کردم.

«جشنواره را به چه صورت می‌بینید؟» پاسخ داد: زمانی که تمام برنامه‌ها را دیدم، می‌توانم با تحلیل اجراها نظر درستی درباره جشنواره بدهم و آن را نقد کنم، نقد هم نه به این معنا که تنها اشکالات را بگویم. اصولا در این مملکت با لغت نقد آشنا نیستیم و گمان می‌کنیم هر کجا که می‌گوییم نقد، تنها باید ایراد بگیریم. گرچه که نقد به معنای بیان نقاط قوت و نقاط ضعف یک فرایند، برای اعتلای آن است.

این مسئله را با او در میان گذاشتیم که برخی معتقد هستند جشنواره هر چه باشد باز هم صحنه‌ای برای اجرا و معرفی برخی از هنرمندان به جامعه است.

درباره این امر گفت: این مسئله را رد نمی‌کنم. برگزار شدن جشنواره بهتر از لغو کلی آن است. هر فرصتی را که برای ارائه هنرمان پیش می‌آید، باید مغتنم بشماریم و آن را به سیاست ربط ندهیم.

همچنین از منتظری درباره لزوم برگزاری جشنواره موسیقی فجر سوال کردیم. پاسخ داد: به عنوان نمونه در برگزاری جشنواره موسیقی جوان که من هم یکی از هیات داوران آن هستم، به قدری مفید واقع شده، جوان‌ها به آن علاقه دارند و شرکت می‌کنند که حد ندارد. پس بودن آن بهتر از نبودنش است. حضور جوان‌ها در جشنواره‌ها باعث تشویق آنها می‌شود؛ زیرا در نهایت هم یک منبع درآمدی برای آنها است و هم در رزومه کاری‌شان ثبت می‌شود که بعدا می‌توانند از آن برای کارهای هنری خود استفاده کنند.

این هنرمند همچنین درباره پیشنهاد خود برای بهبود کیفیت جشنواره موسیقی فجر گفت: باید بودجه جشنواره را زیاد کنند؛ چون بودجه آن کم است. زمانی که بودجه زیاد شود طبیعتا می‌توانند از گروه‌های خوب مختلف، چه داخلی و چه خارجی دعوت و آنها را معرفی کنند. ولی هر چه که بودجه کمتری در اختیار جشنواره قرار بگیرد، برگزارکنندگان آنگونه که باید نمی‌توانند جشنواره را برگزار کنند و مدام باید به فکر یکی بودن دخل و خرج باشند.

او ادامه داد: همچنین جشنواره باید تبلیغات بیشتری داشته باشد؛ زیرا با حجم پایین تبلیغات و بی‌اطلاعی مردم از برگزاری آن، هنرمندانی که روی صحنه می‌روند مدام ترس خالی بودن سالن را خواهند داشت.

منتظری همچنین در ادامه این گفت‌وگو به پخش نشدن تصویر ساز از تلویزیون پرداخت و گفت: مشکل ما این است که صداوسیما ساز را نشان نمی‌دهد و به همین جهت مردم هنرمند و ساز را نمی‌شناسند. ما این همه سرود انقلابی داریم که با ساز ساخته شده‌اند.

او ادامه داد: ساز نیز مانند چاقو است، اگر به دست جراح دهید نجات می‌دهد و به دست یک خلافکار دهید جان می‌گیرد. موسیقی هم اگر دست یک انسان نادان باشد به ساخت قطعاتی سخیف و ضعیف منجر می‌شود ولی زمانی که به دست یک استاد سپرده شود آثاری خلق می‌کند که وقتی یک جهان آنها را بشنود با آن رشد کرده و به جهان بینی او کمک می‌کند.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۴۰۰-۱۱-۲۷ ۱۶:۰۹

باسلام الان سنم حدود۷۰است ولی سال ۷۶ ازسنتور نی ویلن شروع کردم بعلت مشغله شبانه روزی کاری درراه اهن نتوانستم کلاس برم خیلی زحمت کشیدم اما اگر یک ساز دست گرفته بودم الان استاد بودم غصه میخورم تمام نتها کتابهای تار وسه تار ویلن وکمانچه را مطالعه کردم اما هیچی نشدم احمد نگارنده