دکتر عفت آی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: نوجوانان در سن نوجوانی تماشاگران خیالی دارند؛ بنابراین جزئی ترین موارد مانند جوش درآوردن صورت حساسشان می‌کند.

وی افزود: نوجوانان با وجود این تماشاگران خیالی با والدینشان درگیر می‌شوند و والدین باید به جای به کاربردن جملاتی مثل چه کسی به تو نگاه می‌کند؟ به فرزندانشان کمک کنند.

وی بیان کرد: اگر جوشی در صورت دارد کمک کنند تا برطرف شود، اگر لباس چروکی داشت کمک کنند تا مرتب شود.

این کارشناس خانواده گفت: والدین باید به فرزندانشان آرامش و امنیت روانی هدیه دهند تا نوجوان حس کند درک شده است؛ این حس درک شدن برای یک نوجوان ارزش زیادی دارد.

وی با بیان اینکه یکی دیگر از مشکلات والدین با نوجوانانشان حرف زدن و ارتباط گرفتن است، افزود: یک نوجوان باید تقریبا ۱۰ برابر والدینش با آنها حرف بزند، اما امروزه برعکس شده و والدین ۱۰ برابر حرف می‌زنند و نوجوان برای اینکه والدین را ساکت کند از جملاتی مانند باشه؛ هرچیزی تو می‌گویی یا هرچه تو می‌خواهی، استفاده می‌کند و اگر ارتباط والدین با فرزندان به این مرحله رسید، والدین باید بفهمند دچار بحران شده‌اند.

آی گفت: زمانی می‌فهمیم یک نوجوان ارتباط خوبی با والدینش دارد که برای والدینش حرف بزند و اتفاقات درونیش را بیان کند.

این کارشناس خانواده بیان کرد: برخلاف مردم معمولی که معتقدند نوجوانان بسیار عبوس و درهم هستند و تمایل دارند با هم سن و سالان خود فقط حرف بزنند، بسیار شاد و بااستعداد و اندیشمند هستند و این ما والدین هستیم که این موارد را در نطفه خفه می‌کنیم.

وی اظهار کرد: یکی از خصوصیات اصلی نوجوانان، طغیان و سرکشی است؛ باتوجه به هورمون‌ها و انقلاب درونی که دارند بسیاری اوقات نمی‌توانند حرفشان را به آرامی بزنند؛ برخوردهای والدین در برابر این کار نوجوانان در آرام کردن آنها نقش اساسی دارد.

این کارشناس خانواده گفت: یک راهکار برای والدین این است که وقتی نوجوان شروع به سر می صدا و پرخاشگری کرد سکوت کنند، گوش دهند و اجازه دهند که نوجوان وارد فضای خصوصی‌اش شود؛ وقتی نوجوان وارد اتاقش شد بلافاصله وارد نشوند و مشاجره نکنند.

وی خاطرنشان کرد: این کار تنها هروز فاصله بین والدین و نوجوان را بیشتر و بیشتر می‌کند، اما اگر والدین سکوت کنند، نوجوان بعد از یک ساعت نادم و پشیمان از اتاق خارج شده و بابت کارش عذرخواهی می‌کند.

این روانشناس و کارشناس خانواده گفت: زمانی که فرزندان وقتی از دوران کودکی وارد دوران بلوغ می‌شوند می‌طلبد که والدین یاد بگیرند چه کنند؟.

آی اظهار کرد: فرزندان وقتی وارد دوران بلوغ می‌شوند یک انقلابی درون خود دارند که این انقلاب درونی به ویژگی‌های جسمی و جنسی برمی‌گردد، اما مهم ترین تغییر نوجوان از لحاظ روانی است.

وی ادامه داد: ما چون فقط تغییرات جسمی و جنسی را می‌بینیم نمی‌توانیم تشخیص دهیم در مغز نوجوان چه می‌گذرد؟

وی افزود: از مشکلات عمده یک نوجوان با والدینش در دوران بلوغ این است که دوست دارد در تنهایی باشد که والدین به این تنهایی‌های نوجوان احترام نمی گذارند و چون احترام نمی‌گذارند و با رفتار خود نوجوان را وارد لاک دفاعی خودش می‌کنند.

وی با بیان اینکه وقتی می‌خواهیم یک نان خوب درست کنیم خمیر آن باید در تنهایی و تاریکی بماند، افزود: ما اگر می‌خواهیم یک جوان خوب به جامعه تحویل دهیم باید اجازه دهیم در دوران نوجوانی در تنهایی خودش بماند؛ این هیچ مشکلی ندارد که فرزندمان دوست دارد تنها باشد، اما باید رصدهایی داشته باشیم؛ آن هم نه به صورت تجسس، بلکه هر از چندگاهی به اتاقش سر بزنیم، خوراکی ببریم و احوالی بپرسیم.

این کارشناس خانواده اظهار کرد: از سویی دیگر نباید اجازه دهیم یک نوجوان در تنهایی‌اش باقی بماند؛ این امر باعث می‌شود در بزرگسالی همیشه در تنهایی فرو رود و هرگز به ما برنگردد؛ در این صورت ما بزرگ سالانی را می‌تینیم که تمایل ندارند با والدینشان در ارتباط باشند.

وی خاطرنشان کرد: والدین اگر می‌خواهند فرزندانشان را در کنار خود داشته باشند باید به حریم خصوصی آنها احترام بگذارند.

انتهای پیام