این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا درباره آسیب‌شناسی اجرایی شدن طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی برای حوزه فرهنگ و ادبیات، آن هم با توجه به این‌که در سال‌های اخیر با وجود وضعیت صنعت نشر بخش قابل توجهی از آثار ادبی در فضای مجازی (شبکه‌های اجتماعی خارجی) منتشر می‌شوند، در حدود دو سال کرونایی اغلب محافل ادبی به پلتفرم‌های مجازی کوچ کرده‌اند و این روزها بسیاری از اهالی فرهنگ و ادبیات از فضای مجازی و به‌ویژه پلتفرم‌های مرسوم خارجی برای فعالیت‌های خود استفاده می‌کنند، اظهار کرد: در حال حاضر رسانه‌ای که می‌تواند به فرهنگ و ادبیات کمک کند، فضای مجازی است، این فضا می‌تواند کمک کند تا دادوستدهای فرهنگی گسترش پیدا کند. وقتی این فضا را می‌بندند عملا مانع نفس کشیدن فرهنگی می‌شوند. یعنی اتفاقی که دارد می‌افتد، اتفاق نامبارکی است.

او در ادامه گفت: در حال حاضر نشریات از ترس این‌که مبادا توقیف شوند، به آن شکلی که باید بنویسند، نمی‌نویسند. یعنی فضا باز نیست و به این صورت بدتر هم خواهد شد.

رجب‌زاده که معتقد است ما در حال حاضر با اینترنت است که با جهان ارتباط داریم، با اشاره به دیگر آسیب‌های طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی، بیان کرد: این کار به همه جا آسیب می‌رساند و فقط در حوزه فرهنگ نیست، یک‌سری از کاربران از طریق این فضا امرار معاش می‌کنند. وقتی امکاناتی را از جامعه می‌گیرند، همه جا ضرر می‌کند و همه جا خسارت و آسیب می‌بیند. بخشی از آن فرهنگ، بخشی دیگر اقتصاد، بخش دیگری از آن مسائل اجتماعی و روانشناسی است، این کار تاثیر منفی خود را در همه این‌ها می‌گذارد و در حوزه فرهنگ هم بیشتر.

مولف کتاب «این یک سلام عاشقانه است» همچنین گفت: تا کنون اگر نمی‌توانستید کتابی را پیدا کنید، در اینترنت جست‌وجو می‌کردید و می‌توانستید به آن دسترسی پیدا کنید و بخوانید. یا اگر فرهنگ لغت در دست‌تان نبود، می‌توانستید به اینترنت مراجعه و از فرهنگ لغت استفاده کنید. وقتی این امکانات از شما گرفته شود، آسیب‌های مختلفی خواهد داشت. مگر می‌شود در یک جامعه بسته زندگی کرد؟ جهان یک دهکده کوچک است و رابطه مردم با جهان هم از طریق همین اینترنت شکل می‌گیرد، تبادل فرهنگی در جهان از طریق همین اینترنت است که انجام می‌شود. 

کریم رجب‌زاده با نقد طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی بیان کرد: هر روز برای این‌که مردم بتوانند راحت‌تر از خیلی چیزها استفاده کنند، امکانات جدیدتری ظهور پیدا می‌کند اما ما می‌خواهیم همه این دریچه‌ها را به روی خودمان ببندیم چون نقدهایی در این فضا می‌شود. دوست دارند هرطور می‌خواهند عمل کنند و با این کار دارند فرهنگ را از ریشه می‌زنند. مگر می‌شود ۸۰ میلیون جمعیت را از یک رسانه عمومی محروم کرد؟

او در پاسخ به پرسشی درباره تاثیر نظر اهل فرهنگ و قلم در تصمیم‌گیری‌های این‌چنینی با مطرح کردن این‌که «کدام اهل قلم؟ قلم‌های وابسته یا قلم‌های غیروابسته؟» گفت: آن‌ها کار خودشان را می‌کنند و هرچقدر هم که اهالی فرهنگ حرفی بزنند، گوش‌ شنوایی نیست. تمامی اهالی فرهنگ هم اگر جمع شوند و بیانیه بنویسند، آن‌ها کار خودشان را می‌کنند.

کریم رجب‌زاده در پایان بیان کرد: امیدوارم این اتفاق نیفتد و فضا بسته‌تر نشود چون روابط فرهنگی جامعه را زنده نگه می‌دارد و جامعه دیگر دلخوشی‌ای ندارد. مردم به همین فضای مجازی دل بسته‌اند، اگر این را هم از آن‌ها بگیرند، افسرده‌تر می‌شوند. این کار عوارض خوبی ندارد و توده‌های مردم آسیب سختی می‌بینند. 

طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی که تا کنون واکنش‌ها و مخالفت‌های زیادی را در پی داشته است، با این‌که در روز دوشنبه (۴ مردادماه ۱۴۰۰) از دستور کار مجلس خارج شد اما در روز ششم مردادماه در جلسه غیرعلنی مجلس با درخواست عده‌ای از نمایندگان به رای گذاشته شد که در نهایت با ۱۲۱ رای با این درخواست موافقت کردند. طبق اصل ۸۵ قانون اساسی، با موافقت نمایندگان با این درخواست، طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی به جای بررسی در صحن علنی مجلس در کمیسیون مشترک و ویژه بررسی و در صورت تایید نهایی به شورای نگهبان ارسال می‌شود.

پیش‌تر دو شاعر دیگر عبدالجبار کاکایی و اسماعیل امینی نیز در گفت‌وگوهایی با ایسنا نسبت به اجرای این طرح انتقاد کرده بودند. 

انتهای پیام