به گزارش ایسنا، رادیکال‌های آزاد اکسیژن و نیتروژن در طول متابولیسم سلولی و تولید انرژی در میتوکندری ایجاد می‌شوند و موجب آسیب‌های اکسیداتیو به ترکیبات سلولی و اختلال در انتقال سیگنال‌ها و بیان ژن می‌شوند. مقادیر بیش‌ازحد اکسیژن فعال، مضر است، چون موجب آسیب‌های سلولی شده و اختلالات متعددی مانند سرطان، سکته، دیابت، شوک‌های عفونی و خونی و بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر را به دنبال دارد.
این رادیکال‌های آزاد، به مولکول‌های زیستی مانند لیپیدها، پروتئین‌ها، DNA و RNA حمله کرده و منجر به آسیب سلول یا بافت می‌شوند.
برای مقابله مؤثر با این رادیکال‌های آزاد، بایستی مواد آنتی‌اکسیدان در بدن موجود باشند. این مواد را از طرق متعددی می‌توان تهیه کرد. در همین راستا، آن‌گونه که متخصصان می‌گویند، در دهه‌های اخیر بر اهمیت منابع دریایی به دلیل تنوع محصولات ثانویه ازجمله آنتی‌اکسیدان‌های موجود در آن‌ها توجه ویژه‌ای شده است، زیرا چنین ترکیباتی می‌توانند علیه استرس‌های اکسیداتیو در بدن انسان به کار گرفته شوند. بنا به تعریف، هر ماده‌ای که به‌طور مستقیم گروه‌های اکسیژن فعال را حذف کند یا به‌صورت غیرمستقیم باعث دفاع آنتی‌اکسیدان‌ها و مهار اکسیداسیون شود، آنتی‌اکسیدان نامیده می‌شود.
با توجه به ویژگی‌های مهم محصولات دریایی در تولید آنتی‌اکسیدان، محققانی از دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار اقدام به انجام پژوهشی کرده‌اند که در آن، خواص آنتی‌اکسیدانی عصاره‌های آلی نوعی جلبک حاضر در دریای عمان مورد بررسی علمی قرار گرفته‌است.
آن‌ها در این پژوهش، بعد از جمع‌آوری جلبک مورد نظر با نام علمی «ریزوکلونیوم ریپاریوم» از آب‌های دریای عمان، اقدام به شستشوی آن با آب دریا و سپس با آب شیرین کردند و سپس عصاره آن را با حلال‌های مختلفی مثل متانول و کلروفرم تهیه کرده و خواص آنتی‌اکسیدانی این عصاره‌ها را مورد آزمایش قرار دادند.
نتایج این بررسی‌ها نشان داد که از میان عصاره‌ها و غلظت‌های مورداستفاده، عصاره کلروفرمی جلبک فوق در غلظت یک میلی‌گرم در میلی‌لیتر، بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی را دارا بوده و می‌تواند برای مطالعات درون تنی و شناسایی ترکیبات فعال آنتی‌اکسیدانی پیشنهاد شود.
به گفته علی طاهری، پژوهشگر دانشکده علوم دریایی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار و همکارش، «بر طبق یافته‌های مطالعه ما، نوع حلال مورداستفاده بر خاصیت آنتی‌اکسیدانی عصاره جلبک سبز ریزوکلونیوم ریپاریوم تأثیر معنی‌دار و قابل توجهی دارد. بر این اساس، از عصاره کلروفرمی جلبک فوق می‌توان برای مطالعات بیشتر جهت شناسایی، جداسازی و مشخص کردن میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی استفاده کرد».
آن‌ها ادامه می‌دهند: «همچنین می‌توان این عصاره را در مطالعات کلینیکی و پیش کلینیکی برای استفاده در صنایع دارویی و غذایی استفاده نمود. این امر نیاز به تحقیقات بیشتر و خالص‌سازی و استخراج ترکیبات تشکیل‌دهنده عصاره، جهت شناسایی مؤثرترین ترکیب این جلبک‌ها دارد که توصیه می‌شود در مطالعات تکمیلی به آن پرداخته شود».
این یافته‌های علمی پژوهشی که بر اهمیت جلبک‌های دریایی حوزه‌های آبی در دسترس کشورمان در تولید مواد آنتی‌اکسیدان طبیعی دلالت دارند، در نشریه علمی «طب دریا» منتشر شده‌اند. این نشریه به‌صورت فصلنامه توسط مرکز تحقیقات طب دریا انتشار می‌یابد.
انتهای پیام
نظرات