دکتر حسین ایمانی جرجانی در گفت‌وگو با ایسنا با اعلام این مطلب، نقش دانشگاه‌ها در آموزش رفتارهای پسابحران و ارتقای فرهنگ ایمنی را مؤثر ارزیابی کرد و افزود: دانشگاه‌ها باید تابع تحولات جامعه باشند، یعنی اگر فرهنگ ایمنی در جامعه ما ضعیف است و مردم نمی‌دانند در مواقع بحران چه رفتارهایی باید داشته باشند، دانشگاه‌ها در این زمینه مقصر شناخته می‌شوند. بنابراین اگر ما می‌خواهیم این دو مقوله ارتقاء یابد، باید این موضوع در تمامی بخش‌های جامعه از جمله دانشگاه‌ها مورد توجه اساسی قرار بگیرد.
وی در ادامه تصریح کرد: جزیره‌ای عمل کردن در مدیریت بحران کارگشا نیست، ما نمی‌توانیم جزیره‌ای از دانشگاه‌ها در دل جامعه درست کنیم و انتظار داشته باشیم نسبت به مسائل ایمنی بی‌تفاوت نباشند. در واقع باید همه سازمان‌ها و مراکز مسؤول در این زمینه با یکدیگر همکاری داشته باشند تا "فرهنگ ایمنی" را ارتقاء دهیم و افراد جامعه رفتارهای مدیریت پسابحران را آموزش ببینند.
این استاد جامعه‌شناسی شهری دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: در صورتی که تمامی سازمان‌ها و مراکز مسؤول در ارتقای "فرهنگ ایمنی" و "آموزش رفتارهای مدیریت پسابحران" همکاری لازم را با یکدیگر نداشته باشند، آموزش‌های یک نهاد خاص نظیر دانشگاه در این زمینه بی‌تاثیر است. یعنی نمی‌شود به دانشجویان رفتارهای مدیریت پسابحران را آموزش داد، اما شهرداری در کنار دانشگاه اجازه گودبرداری برای ساخت یک برج را بدهد. بنابراین بهتر است سازمان‌های مسؤول در زمینه مدیریت بحران، ابتدا شرایط خود را در این زمینه بهبود ببخشند و در کنار سایر نهادها نظیر دانشگاه برای ارتقای فرهنگ ایمنی تلاش کنند.
رئیس موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران همچنین تاکید کرد: دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی باید در چارت اداری خود قسمتی را به عنوان "مدیریت بحران" تعریف کنند و در این مرکز شرایط ایمنی ساختمان‌ها نظیر توجه به پله‌های اضطراری، ضرورت وجود کپسول آتش‌نشانی، شیر آتش‌نشانی و غیره را بررسی شود و نظارت‌های خود را به طور مرتب از مجموعه گزارش دهند و آموزش رفتارهای مدیریت پسابحران نیز جزء وظایف این چارت جدید باشد. در واقع مدیریت بحران در دانشگاه‌ها باید بتواند به طور مرتب مانورهای ایمنی و آتش‌نشانی برگزار کند و دانشجویان را در برابر هر نوع خطرات و حوادث احتمالی آماده کنند.
دکتر ایمانی افزود: دانشگاه‌های کشورهای توسعه یافته و حتی کشورهایی که حوادث طبیعی در آن کمتر است، به طور مرتب و منظم مانورهایی را برای آماده‌سازی دانشجویان برگزار می‌کنند و تقریباً همه دانشگاهیان یاد می‌گیرند که در برابر بحران و بروز هر نوع آسیب احتمالی چه رفتارهایی را باید داشته باشند. همچنین بخش مدیریت بحران در چارت اداری دانشگاه‌های کشورهای توسعه‌یافته وجود دارد و این قسمت با سایر سازمان‌ها و بخش‌های مربوط همکاری‌های بسیار نزدیکی دارند.
به گفته این استاد دانشگاه، وجود "مدیریت بحران" در چارت دانشگاه‌ها در صورتی می‌تواند موفق باشد که سازمان‌های مسؤول و خارج از دانشگاه ارتباط خوبی با آنها داشته باشند. چراکه ایمنی یک کار شراکتی است. همه دستگاه‌های مسؤول باید با کمک یکدیگر این موضوع را جدی بگیرند.
رئیس موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه اصول ایمنی در دانشگاه‌های ما رعایت نشده است، گفت: ایمنی بخشی از اصول زندگی به شمار می‌رود. حادثه پلاسکو نشان داد که بی‌توجهی به این موضوع هزینه‌های بسیار بالایی خواهد داشت. متاسفانه این موضوع در دانشگاه‌های ما جدی گرفته نشده و عموماً ساختمان‌های دانشگاه‌ها ایمنی لازم را ندارند. مثلاً آسانسور یا پله اضطراری در این مکان‌ها وجود ندارد یا در صورت وجود از آن به عنوان انباری استفاده شده است.
دکتر ایمانی گفت: بخش‌های حراست در دانشگاه‌ها باید توجه به "مدیریت بحران" و "فرهنگ ایمنی" را در سرلوحه وظایف خود قرار بدهند و دانشگاه‌ها باید نگران ایمنی دانشجویان باشند تا بتوانند در این زمینه سیاست‌گذاری‌های جدی داشته باشند. باید پرسید در دانشگاه‌های ما چند مصوبه برای افزایش ایمنی تصویب شده است و یا چند گزارش نظارتی در زمینه ایمنی به دست آورده‌اند.
رئیس موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران در پایان خاطرنشان کرد: خوشبختانه تاکنون اتفاق خاصی نظیر حادثه پلاسکو در فضای دانشگاهی اتفاق نیفتاده است، به همین دلیل مسوولان هنوز به اهمیت ایمنی توجه لازم را ندارند. اگر اتفاق فوق در فضاهای دانشگاهی که فضای کاملا حساسی هستند، به وجود بیاید، وضعیت بسیار وحشتناکی در جامعه ایجاد می‌شود و متاسفانه در کشور ما تا اتفاقی بوجود نیاید، اقدامات پیشگیرانه‌ای انجام نمی‌دهند.
انتهای پیام