سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با تاکید بر اینکه «در هیچ سند بین‌المللی، بازرسی از تاسیسات نظامی یک کشور لحاظ نشده است»، گفت:‌اگر طرفین به تعهدات خود در مذاکرات پایبند نباشند، بهانه کافی برای هر کدام وجود دارد که بخواهند از رسیدن به توافق جلوگیری کنند.

نوذر شفیعی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره اظهارات اخیر جان کری اظهار کرد: بعضی امور وجود دارد که در عرف و حقوق بین‌الملل یا در رویه کشورها معمول بوده و ما آنها را متعارف می‌دانیم؛ لذا هرگونه بحثی درباره فعالیت هسته‌ای ایران اگر در این چارچوب متعارف باشد مشکلی ندارد، به خصوص اگر در توافقنامه ژنو یا بیانیه لوزان آمده باشد اما اگر غیر از این باشد، قابلیت اجرایی ندارد.

وی افزود: آمریکا نباید تعهداتی را که داده و تکلیف‌هایی که برای ایران مشخص شده بازتعریف یا بازتفسیر کند زیرا آنچه که اکنون در حال اتفاق افتادن است در واقع یک تفسیر موسع از تکالیفی است که برای ایران مشخص شده است و اگر بخواهد این تعاریف ادامه یابد عملا ما را به توافق نمی‌رساند. ما (‍‍1+5 و ایران) باید به آنچه که گفته و نوشته‌ شده پایبند باشیم، در غیر این صورت بهانه کافی برای هر کدام از طرفین وجود دارد که بخواهند از رسیدن به توافق جلوگیری کنند.

وی همچنین اظهار کرد: اصول «اراده سیاسی» و «حسن نیت» که مبنای حرکت بوده است باید دائما مرور و همیشه در فرایند مذاکرات یادآوری و رعایت شود که ما اراده کردیم این مسأله حل شود و برای این مسأله هم باید حسن نیت نشان دهیم؛ لذا اگر عکس این موضوع پیش رویم قطعا به نتیجه نمی‌رسیم.

نماینده مردم ممسنی در مجلس با بیان اینکه «درخواست دسترسی به مراکز غیرهسته‌ای توسط آمریکا دخالت در امور داخلی و برخلاف منشور سازمان ملل است»، خاطرنشان کرد: اگر قرار باشد بازرسی صورت گیرد باید توسط آژانس بین‌المللی انژری اتمی باشد، نه آمریکا؛ بنابراین طرف ما به لحاظ نهادی و سازمانی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است اما به عنوان طرف مذاکره، 1+5 هم در این مسیر تعیین تکلیف می‌کند. در هیچ سند بین‌المللی بازرسی از تاسیسات نظامی کشور لحاظ نشده و اتفاقا پادمان‌ها و پروتکل‌ها و رژیم‌های حقوقی هستند که اسرار نظامی کشورها را مصون از دسترسی و بازرسی قرار می‌دهند.

وی افزود: این موضوع تا آن اندازه دارای اهمیت است که ماده 10 ان‌پی‌تی بیان می‌کند «هرگاه مصالح عالی کشورها در معرض خطر قرار گیرد آن کشور می‌تواند از ان‌پی‌تی خارج شود». در واقع در پادمان‌هایی که کشورها با آژانس امضا می‌کنند آن پادمان‌ها تنها درباره تاسیسات هسته‌ای است و لاغیر؛ بنابراین این تقاضاها، تقاضاهای فراپروتکلی است، به این معنا که هم فراتر از پروتکل الحاقی است و هم فراتر از پروتکل‌های معمول مثل اساسنامه آژانس، ان‌پی‌تی و ... .

انتهای پیام