حضرت آيت الله خامنه‏اي، روز دوشنبه 21 تيرماه 78 در ديدار هزاران تن از اقشار مختلف مردم ضمن سخنان بسيار مهمي از حمله به خوابگاه دانشجويان به عنوان حادثه‏اي تلخ و غير قابل قبول در نظام جمهوري اسلامي ايران ياد كردند و گفتند: چنين حركاتي با هر نامي كه انجام بگيرد غلط و محكوم است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) متن كامل سخنان مقام معظم رهبري، به شرح زير است: بسم الله الرحمن الرحيم برداران و خواهران عزيز! خيلي خوش آمديد. حرف‏هاي گفتني زياد است اما مطلبي كه از نظر من مهم‏تر از همه است و ذهن من را مشغول كرده است حمله به خوابگاه جوانان و دانشجويان است. اين حادثه‏ي تلخ قلب من را جريحه‏دار كرد، حادثه‏ي غير قابل قبولي در جمهوري اسلامي بود. حمله به منزل و ماوا و مسكن يك جمعي به خصوص در شب يا در هنگام نماز جماعت به هيچ وجه در نظام اسلامي قابل قبول نيست. جوانان اين كشور - چه دانشجويان و چه غير دانشجويان - فرزندان من هستند و هر گونه چيزي كه براي اين مجموعه‏ها مايه‏ي اضطراب و ناراحتي و اشتباه در فهم باشد، براي من بسيار سخت و سنگين است. هر كسي بوده فرقي نمي‏كند چه در لباس نيروي انتظامي چه در غير آن. كساني كه در نظام جمهوري اسلامي تخلف مي‏كنند بايد با آنان برخورد بشود. اما كسي كه تخلفي نكرده است، كسي كه در خانه‏ي خود در حال استراحت است آن هم در محيط جوان دانشجويي، كار بسيار خطا و ناروايي نسبت به او انجام گرفته است. اين كه صد نفر يا دويست نفر از كوي دانشگاه خارج شدند و حرف‏هايي زدند و شعارهايي دادند بهانه و مجوزي نمي‏شود براي اينكه كساني در هر لباس و با هر نامي وارد آن محيط بشوند و كارهاي ناروايي انجام دهند به خصوص وقتي كه نام مقدس نيروي انتظامي در ميان مي‏آيد. عملي كه موجب بشود نيروي انتظامي بد نام بشود قضيه سخت‏تر مي‏شود. شما مي‏دانيد كه امروز نيروي انتظامي در اطراف كشور در جاده‏ها، در مرزها، در برخورد با اشرار چه جانفشاني‏هايي مي‏كند و چه زحماتي مي‏كشد، چقدر از اينها براي حفظ امنيت ما جان خود را از دست مي‏دهند با اين حال به وسيله‏ي چند نفر عملي انجام بشود كه چهره‏ي اين خدمتگزاران در نظر بعضي تيره بشود. آيا اين انصاف است؟! يا آنطوري كه نقل كرده‏اند بعضي با آوردن نام مقدس «يا حسين» و «يا زهرا» وارد اتاق دانشجوي بسيجي يا دانشجوي جانباز بشوند او را از خواب بيرون بياورند يا آنطور حوادثي را انجام بدهند آيا اين درست است؟! اينها قلب مرا مي‏فشارد اين همه جوان مومن، عاشقان امام حسين(ع)، عاشقان فاطمه‏ي زهرا(س) در همه جاي كشور در خدمت اسلام، در خدمت كشور، در طول دوران دفاع مقدس در هر خطري كه اين كشور را تهديد كند سينه سپر مي‏كنند و وارد مي‏شوند. اما بعد كساني با استفاده از اين نام‏ها حوادثي را به وجود بياورند براي من حادثه‏ي خيلي تلخي بود. البته من تاكيد كردم كه اطراف اين حادثه تحقيق بشود و بروند حادثه را درست بسنجند. قرار شد رييس جمهور محترم و مسوولان هيات تحقيقي را تعيين كنند. من هم ممكن است خودم، كسي را در اين هيات بگذارم. من چند حرف دارم: يك حرف با دانشجويان، يك حرف با عموم ملت ايران، يك حرف به خصوص با شما جوانان. يك حرف هم با دشمن. حرف من به دانشجويان اين است كه مراقب دشمن باشيد. دشمن را خوب بشناسيد. مبادا از شناسايي دشمن غفلت كنيد. غريبه‏هايي كه خود را در لباس خودي در همه جا داخل مي‏كنند، اينها را بشناسيد. دست‏هاي پنهان را ببينيد. هيچ‏كس به خاطر غفلت ستايش نمي‏شود. هيچ كس به خاطر چشم‏ها را بر هم گذاشتن مدح نمي‏شود. اگر بر آدم غافل ضربه‏اي وارد شد اول كسي كه مسوول و مذموم است خود اوست، مراقب باشيد، دانشجو قشر فاخر و با ارزشي است. دشمن دانشجو را هدف گرفته است. چند سال است سعي مي‏كنند بلكه بتوانند دانشجويان را در مقابل نظام قرار بدهند، اما موفق نشدند، بعد از اين هم موفق نخواهند شد. اگر يك عده نفوذي خواستند از فرصتي استفاده كنند و از آب گل آلودي ماهي بگيرند وارد اجتماع دانشجويان شدند و شعارهايي درست كردند و حرف‏هايي زدند، خيال نكنند كه ما اشتباه خواهيم كرد، ما اشتباه نخواهيم كرد، ما مخاطب و طرف خودمان را مي‏شناسيم، دانشجو فرزند ماست، متعلق به ماست، متعلق به اين كشور است. دشمن است كه مي‏خواهد با نفوذ در ميان دانشجويان فساد و تباهي كند. خود دانشجويان بايستي هوشيارانه متوجه باشند. در يك چنين موقعيت و فصل حساسي مثل اين فصل سال - فصل امتحانات دانشجويي، فصل كنكور كه همه‏ي خانواده‏هايي كه جواني دارند اين فصل كه مي‏شود همه‏ي همت خودشان را مي‏گذارند كه جوانشان حواسش جمع باشد و بتواند در امتحان يا در كنكور موفق بشود - آن كدام دستي است، آن كدام دشمن آينده‌ي اين مملكت و دانشگاه اين مملكت است كه اينطور جوانان را به يك سمت انحرافي مي‏كشاند و سرگرمي درست مي‏كند. تشويق مي‏كند به اين كه سراغ درس و سراغ امتحان نرويد. اجتماع كنيد؟! اول كسي كه بايد اينجا هوشيارانه چشم خود را باز كند و تصميم بگيرد خود دانشجو است. به ملت ايران هم عرض مي‏كنم، اي ملت بزرگ و شجاع كه بيست سال است دشمني را كه انقلاب از اين كشور بيرون راند با قدرت پشت در نگه داشتيد و نگذاشتيد كه اين دشمن از هيچ منفذي وارد بشود، به هوش باشيد. اين معناي حرف‏هاي مكرري است كه من در اين چند سال به ملت ايران و مسوولان عرض كرده‏ام كه دشمن درصدد نفوذ است، هر پنجره‏اي پيدا كند وارد خواهد شد. هوشياريتان را بيشتر كنيد. دشمن امنيت ملي ما را هدف گرفته است. امنيت ملي براي يك ملت از همه چيز واجب‏تر است. اگر امنيت ملي نباشد هيچ دولتي نمي‏تواند كار كند، براي سازندگي هيچ سنگي روي سنگ گذاشته نخواهد شد. وقتي كه هرج و مرج و ناامني باشد هيچ مشكلي از مشكلات مملكت حل نخواهد شد. نه اقتصاد مردم، نه فرهنگ مردم، نه مسايل اجتماعي مردم، نه مسايل سياسي مردم. وقتي امنيت نبود همه‌ي اينها از بين خواهد رفت، دشمن اين را هدف گرفته است. اين را ملت ايران در همه جاي كشور بايد بفهمند كه البته مي‏فهمند و مي‏دانند. بحمدالله ملت ايران هوشيار است. يك حرفي هم به شما جوانان عرض مي‏كنم. جوانان عزيز! شماها اميد انقلاب و اسلام هستيد، رفتار شماها مي‏تواند اين مملكت را در جهت شكوفايي با سرعت به پيش ببرد. وقتي جوان مملكت هوشيارانه با تدبير، با حلم، با توجه به موقعيت‏ها حرف بزند و تصميم بگيرد و عمل كند كشور گلستان خواهد شد. وقتي هيجانات كور پا وسط بگذارند دشمن فورا استفاده خواهد كرد. بارها ما اين حرف را گفتيم چرا گوش نكردند؟! چرا گوش نمي‏كنند؟! حتي اگر يك چيزي كه خون شما را به جوش مي‏آورد - مثلا فرض كنيد اهانت به رهبري كردن - باز هم بايد صبر و سكوت كنيد، اگر عكس من را آتش زدند و يا پاره كردند بايد سكوت كنيد، نيرويتان را براي آن روزي كه كشور به آن نيازمند است، براي آن روزي كه نيروي جوان و مومن و حزب‌اللهي بايد در مقابله با دشمن بايستد حفظ كنيد. والا حالا فرض كنيم يك جواني يا يك دانشجوي فريب خورده‏اي هم حرفي زد و كاري كرد چه اشكالي دارد؟ من از او صرف نظر مي‏كنم. و اما يك مطلب به دشمن مي‏گويم، هر كه هست و هر جا هست دشمنان اصلي ما در سازمان‏هاي جاسوسي طراحان اين قضايا هستند. اين پولي كه مجلس آمريكا تصويب كرد كه بايد براي مبارزه با نظام ايران صرف بشود اين پول و چندين برابر اين پول‏ها كجا مصرف شد؟! معلوم است براي همين طور طراحي‏ها مصرف مي‏شود، شكي نيست. اين دشمنان بدانند كه خواب برگشتن آمريكا به اين مملكت يك خواب پريشان و غير قابل تعبير است. اين عناصر داخلي حقير، اين عناصر سياسي مطرود و منفور كه ملت اينها را مثل دندان فاسدي بيرون آورد و به يك طرف پرتاب كرد هيجده، نوزده سال است كه كمين گرفته‏اند تا از ملت و از امام(ره) و از نام امام(ره) و از راه امام(ره) انتقام بكشند. اينها هم بدانند كه اشتباه كرده‏اند. در همين قضيه هم اشتباه كردند، خودشان را لو دادند و چهره‏ي خودشان را مشخص كردند. درست است كه به دستگاه اطلاعاتي ما ضربه‏اي ناجوانمردانه وارد كرده‏اند. به دستگاه انتظامي ما هم در اينجا اين ضربه را وارد كردند اما عناصر خدمتگزار و سربازان مخلص و بدون نام و نشان جمهوري اسلامي اطلاعات را كسب مي‏كنند و مي‏فهمند كه چه كسي در كجاست و چه كار مي‏كند. نمي‏توانند اين ملت را با اين روش‏ها از صحنه‏ي مبارزه در راه استقلال‏شان، در راه اسلام عزيزشان، در راه مبارزه با دشمنانشان، عقب برانند. يك نكته هم به اين خط و خطوط سياسي عرض كنيم. آقاياني كه سردمداران خطوط سياسي و گرايش‏هاي سياسي هستند حالا برسيد به اين حرفي كه ما مي‏گوييم. شما خودي‏ها وقتي سر قضاياي بيهوده اينطور با هم درگير مي‏شويد دشمن سوء استفاده مي‏كند. بفرماييد اين يك نمونه. ديديد دشمن چطور استفاده كرد؟! ديديد دشمن چگونه نيش خود را زد؟! اختلافات سليقه‏يي و سياسي را كنار بگذاريد. البته ما اصرار نداريم كه همه يك طور فكر كنند اما براي كار سياسي و درگيري سياسي حدي قائل بشويد و يك خط قرمزي بگذاريد. بي‏حساب و كتاب با هم مبارزه نكنيد كه آنقدر مشغول شويد كه به دشمن اجازه بدهيد اين طور بيايد و داخل اين ميدان‏ها بشود. سر اين قضيه‌ي قانون مطبوعات، سر قضاياي گوناگون ديگر چه جنجال و دعوايي به راه افتاد! همه‏اش مسايل خط و خطوط! براي چه؟ براي اين كه يك قانوني دارد در مجلس تصويب مي‏شود! من به يك جريان سياسي خاص اشاره نمي‏كنم خطاب من به همه است. براي من آن خط و هر خط سياسي و سليقه‏ي سياسي ديگر تفاوت نمي‏كند. براي من مناط و ملاك راه خدا و راه امام(ره) و راه اسلام و حفظ كشور و رعايت مصالح مردم و حفظ آينده‏ي كشور مطرح است. براي من فرقي نمي‏كند كه فلان كس متعلق به خط «الف» است، فلان كس متعلق به خط «ب» است. من به همه عرض مي‏كنم شما هم هوشيار باشيد. آخرين جمله را هم به امام و مقتداي خودمان ولي عصر (ارواحنا فداه) عرض كنيم! اي سيد و مولاي ما پيش خداي متعال گواهي بده كه ما در راه خدا تا آخرين نفس ايستاده‏ايم. بزرگترين آرزو و افتخار بنده اين است كه در اين راه پر افتخار و پر فيض و پر بهجت جان خودم را تقديم كنم. انشاءالله خداوند متعال شماها را موفق و مويد بدارد. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته پاسخ رييس‌جمهوري به استعفاي دكتر معين - 78/4/20 در پي وقوع حادثه‌ي كوي دانشگاه، دكتر «مصطفي معين» وزير وقت فرهنگ و آموزش عالي در اعتراض به اين عمل استعفاي خود را به رييس جمهوري تقديم كرد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) رييس جمهور به اين درخواست پاسخ داد: ضمن ابراز تأسف فراوان و همدلي با جناب عالي و همه‌ي آنان كه خود را در برابر امنيت، آزادي و استقلال كشور و شادابي و پيشرفت و سرزندگي دانشگاهها و مراكز علمي ميهن مسؤول مي‌دانند در پاسخ به استعفاي شما من نيز حادثه زشت و تلخ كوي دانشگاه تهران را محكوم مي‌كنم و ضمن عذرخواهي از اين اهانت به ساحت علم و دانشگاه اعلام مي‌دارم به ياري حق تا كشف همه ابعاد قضيه و برخورد مناسب با آن، پيگيري امور را ادامه خواهم داد و همانطور كه مي‌دانيد تصميم‌هاي مناسبي در اين باب اتخاذ شده كه به اطلاع مردم و دانشگاهيان رسيده است و خواهد رسيد. با قدرداني از دلسوزي و تدبير شما و ساير همكاران عزيز خصوصا تلاش بي‌وقفه در آرام كردن فضاي سنگين و متشنج جمعه شب گذشته، از جناب عالي كه همكار خوب دولت و خدمتگزار امين و دردآشناي انقلاب و كشور و يار و همراه صميمي دانشگاهيان عزيز هستيد مي‌خواهم كه همچنان محكم و استوار مسؤوليت خطيرتان را ادامه دهيد و در همه‌حال و همه‌جا به لطف خداوند و پشتيباني ملت شريف و دانشگاهيان و دانشجويان عزيز مستظهر باشيد. همه بايد بدانيم كه در شرايط حساس كشور و آرامش و پرهيز از هرگونه خشونت و تشنج، اساسي‌ترين نياز كشور و لازمه مهم توسعه سياسي است و موفقيت دولت مرهون اين آرامش است و مطمئن هستم دانشگاهيان عزيز و همه مردم شريف كشور با سلاح منطق و خويشتنداري، دولت و مسؤولان را جهت پيگيري همه‌جانبه قضيه و مأيوس كردن كساني كه مي‌كوشند تا از اوضاع به سود مقاصد سوء خود بهره‌برداري كنند، ياري خواهند كرد. سخنان رييس‌جمهوري 78/4/21 خاتمي روز دوشنبه در ديدار وزير فرهنگ و آموزش عالي و معاونان اين وزارتخانه حوادث اخير كوي دانشگاه تهران را از تلخ‌ترين وقايع جامعه و نظام جمهوري اسلامي دانست. خاتمي دانشگاه را مظهر سرزندگي جامعه دانست و گفت: هرچه دانشگاه دانشجويان و استادان ما سرزنده و بانشاط باشند نشانه‌ي آن است كه جامعه‌ي ما سرزنده و بانشاط است و كساني كه جامعه را سرزنده و بانشاط نمي‌خواهند، دانشگاه را نيز سرزنده و بانشاط نمي‌خواهند. وي افزود: برخي ديدگاهها در جامعه هنوز دانشگاهها را امري تشريفاتي و تفنني مي‌دانند و يا حتي در مقابل ارزش‌ها قرار مي‌دهند در حالي كه دانشگاهها در ايران در موقعيتي بوجود آمدند كه از متن جامعه بودند و همواره در مقابل تجاوزها و وابستگي‌ها قيام كردند و نقش دانشگاه چه قبل و چه بعد از انقلاب كاملا روشن است كه به عنوان يك محيط سرزنده، مدافع هويت مستقل و جامعه‌ي سرافراز ما بودند و حتي حركت‌هاي اسلامي در درون دانشگاههاي ما از سرزنده‌ترين و شاداب‌ترين حركتهاي اسلامي جامعه ما بوده است. رييس‌جمهور شهريور 78 خاتمي در سفر به همدان در يك سخنراني گفت: ... از پيش مي‌دانستم كه كشف اين جريان تاوان سنگيني دارد و بنده منتظر بحران‌آفريني‌ها بوده و هستم. اما با خداي خود و شما ملت پيمان مي‌بندم تا كشف و دفع آن عامل فساد پيش خواهيم رفت. آن كشف آن‌قدر بزرگ بود كه به دادن اين تاوان‌ها مي‌ارزيد... خاتمي ضمن طرح سؤال‌هايي از قبيل اين‌كه چرا به دانشگاه حمله مي‌كنند و دانشجو را مي‌كوبند؟ چرا كينه‌ي خود را نسبت به دانشگاه اين‌چنين پياده مي‌كنند؟، اين‌گونه به اين سؤال‌ها پاسخ داد: چون دانشجويان و دانشگاهيان عضو زنده و فعال جامعه هستند و از بزرگ‌ترين حاميان برنامه‌هاي پيشرفت و توسعه‌ي اين كشورند. رييس جمهور شهريور 1380 خاتمي در شهريورماه سال 80 در يك ميزگرد با حضور خبرنگاران در پاسخ به پرسش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) گفت: در جريان كوى دانشگاه دو مسئله بود. يكى جريان كوى دانشگاه بود و آن حادثه‌ي تلخى كه رخ داد. يكى آن غائله‏هائى كه بعد از آن رخ داد و اتفاقا رشد جامعه دانشگاهى ما اين بود كه خودش را از آن غائله جدا كرد. معلوم شد كه آنها يك مطالباتى داشته و ستمى به آنها شده، اعتراض‏هايى‏دارند، اما آنكه به هر دليل سوء استفاده بشود حالا دشمن خارجى، داخلى، آشوب طلبان، آنرا جدا كردند و مسئله هم به لطف خداوند مهار شد. در شوراى عالى امنيت ملى بحث شد و قرار شد زير نظر شوراى عالى امنيت ملى كميته‏اى تشكيل شود كه مسائل را رسيدگى كنند. بنده سوالم اين است كه نه تنها نتيجه‌ي بررسى‏اى كه راجع به كوى دانشگاه و دانشگاه تبريز شد، مورد امعان نظر جدى قرار نگرفت، بلكه حتى از اين طريق، آن كميته، دبيرخانه‌ي شوراى عالى امنيت ملى و در واقع رئيس جمهور هم مورد پرسش قرار گرفت و دستگاه‏هاى ديگر كار خود شان را كردند. با اين وضع واقعا مشكل است كه كار را انجام دهيم. ... راجع به كوى دانشگاه من فقط يك سوال مى‏كنم كه تير اندازى شده و يك نفر هم كشته شده، همين را پيگيرى بكنيم كه اين تير اندازى از كجا بود و چگونه شد كه كشته شد؟ بله مسايل ابهام‏انگيزى وجود دارد. دست‏هايى‏هم وجود داشته، بهترين تلاش هم به نظرم در كميته‌ي وابسته به شوراى عالى امنيت ملى شده. آن جا از لباس شخصى‏ها صحبت شده، از ديگران صحبت شده و بايد همه‌ي اين‏ها پيگيرى شود. البته دوستان عزيز قوه‌ي قضاييه ما مى‏گويند فقط در يك مورد مسئله را بررسى كردند كه آيا اجازه‌ي دستور ورود به دانشگاه‏ها، صادر شده يا نشده كه خب حكمى صادر شده، البته اين حكم نهايى نيست، پيگيرى مى‏شود. در مقابلش حالا اين قسمتش كه مربوط به ما بود فقط همان شب كوى دانشگاه بود، بقيه‌ي مسايل اصلا ربطى به شوراى عالى امنيت ملى نداشت، دستگاههاى ديگر پيگيرى كردند.حداقل اين بود كه همان سرعت عملى كه در برخورد با دانشجويان يا متهمان ديگرى كه وجود داشتند، عمل شد، راجع به آن حادثه‌ي كوى دانشگاه هم انجام مى‏شد يا دستكم آن سرعت عمل اگر ناباب بوده و اين روال منطقى و با تأنى بوده آن جا هم با همين تأنى رفتار مى‏شد، اين دوگانگى به نظر من بدون اين كه كسى متهم بشود يا بگويم كه مثلا حكم‌هايى‏كه داده‏اند غلط است. اين دوگانگى بهر حال در ذهن جامعه ايجاد مشكل مى‏كند و من يك حرف ديگرى هم كه در جمع عزيزان قوه‌ي قضاييه گفتم، اين بود كه اگر ما يك رفتارى داشته باشيم كه اكثريت جامعه‌ي متخصصان قانع نباشند، ما بايد در روش هايمان تجديد نظر كنيم. اگر بنده كارى كردم از نظر اقتصادى كه نوع صاحبنظران گفتند اين غلط است من بايد روش‏هايم را تغيير دهم. شما اگر در دانشگاه تصميم بگيريد و نوع دانشگاهيان بگويند كه اين روش و اين منش در دانشگاه درست نيست، بايد تجديد نظر بكنيد. اگر ما رفتارهايى داشته باشيم كه نوع حقوقداان يا اكثريت حقوقدانان راضى و قانع نباشند ما بايد حتما در روشهايمان تجديد نظر بكنيم. بهر حال در عين حالى كه بايد حق، عدل و صد در صد طبق موازين باشد من هم معتقدم كه جامعه دانشگاهى ما دلخورى‏هايى‏از اين قضيه دارد كه انشاءاله در پيگيرى‏هاى بعدى كه روى پرونده خواهد شد، نه اين كه براى به دست آوردن دل دانشجو و دانشگاهى خلاف حق و عدل عمل بكنيم، اما به هر حال با رعايت موازين حق و عدل مى‏شود اين نسل عظيم، اين جامعه‌ي دانشگاهى پرشور كه اميد، نشاط و تلاش او منشأ خير و منشأ پويايى جامعه‌ي ماست، اين نشاط و اميد و تلاش همنان زنده و شاداب بماند انشاءالله . اظهارات وزير كشور 78/4/20 موسوي لاري با بيان اين كه حادثه‌ي تاسف‌بار كوي دانشگاه تهران يكي از تلخ‌ترين حوادث اجتماعي و سياسي و فرهنگي دوران اخير است، گفت: همه‌ي دلسوزان نظام و همه‌ي مسؤولاني كه به نظام جمهوري اسلامي علاقمندند با تلخ‌كامي از اين حادثه ياد مي‌كنند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) وزير كشور در تشريح واقعه‌ي 18 تير گفت: دانشجويان كوي دانشگاه در اعتراض به توقيف روزنامه‌ي سلام و مصوبه‌ي مجلس شوراي اسلامي در رابطه با طرح مطبوعات دست به تحصن و راهپيمايي زده بودند كه متاسفانه با واكنش غيرمعقول و خودسرانه‌ي نيروي انتظامي حاضر در عمليات و عناصري از گروههاي فشار روبرو شدند و بدون توجه به تصميمات قانوني به ضرب و شتم دانشجويان پرداختند. در ساعات اوليه‌ي روز جمعه اينجانب به اتفاق دو تن از وزيران و تعدادي از نمايندگان مجلس به محل حادثه رفتيم و از نزديك با فجايعي كه رخ داده بود مواجه شديم، انصافا حادثه به گونه‌اي بود كه برايم غيرقابل باور بود. وزير وقت علوم 78/4/21 دكتر معين وزير وقت علوم كه فرداي حادثه‌ي كوي استعفا داده بود اما رييس‌جمهور آن را نپذيرفت، عصر يكشنبه با حضور در كوي دانشگاه تهران در جمع دانشجويان درباره‌ي استعفاي خود گفت: چنين اقدامي تلاش در جهت توجه به مظلوميت دانشگاهيان بود نه كنار كشيدن از خدمت به دانش و فرهنگ و دوري از خطرپذيري در دفاع از حيثيت دانشجويان و دانشگاهيان و حريم مقدس دانشگاه. عده‌اي دانشگاه را يك تهديد مي‌دانند و نه فرصتي براي پيشرفت جامعه و كشور. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) وي تصريح كرد: حمله به دانشگاه به تنهايي يك اتفاق ساده نيست. بلكه شكستن حريم مقدس دانشگاه، ريشه‌ها و زمينه‌هاي مختلفي دارد. چنين تهاجمي از ديدگاه مردم حق‌شناس كشورمان تهاجم به جايگاه علم و ارزش‌هاي انقلابي و آرماني جامعه‌ي اسلامي ايران بوده است. معين گفت: متاسفانه در طول سال‌هاي گذشته دانشگاه مظلوم بود و به استثناي دوره‌هايي كوتاه كه مظلوميت دانشگاه مورد توجه قرار گرفت در ساير مواقع همواره با دانشگاه برخورد مناسبي انجام نگرفته و دانشگاه‌ها هم از نظر سياسي و هم امكانات علمي مظلوم بوده‌اند. وي كه سال گذشته استعفاي دومش از سوي رييس‌جمهور پذيرفته شد، در خردادماه امسال(1383) در گفت‌وگو با ايسنا با بيان اينكه وزير علوم جزو كم اطلاع‏ترين مسوولان نسبت به مسائل امنيتي حتي در حوزه‌ي آموزش عالي است، افزود: اطلاعات ما نسبت به مسائل امنيتي مرتبط با دانشگاهها، دست چندم و بيشتر مبتني بر برداشت‏هاي شخصي خودمان است و در قضيه‌ي كوي دانشگاه تهران نيز به عقيده من دانشگاه و دانشجو چوب آگاهي و مسووليت‏شناسي خود را خورد. معين ابراز عقيده كرد: واقعه‏ي كوي زهرچشمي بود كه به خاطر گناهان ناكرده بايد از دانشگاه گرفته مي‏شد. معين افزود: در قضيه‌ي كوي قبل از اين كه كسي از من تقاضايي داشته باشد خودم به خاطر يك وظيفه‌ي وجداني و اعتقادي احساس كردم كه با استعفا از اين مقام از حيثيت نظام و كشور دفاع كنم؛ به خاطر حيثيت نظام و مبري دانستن آن از اين فجايع و جنايت‏ها، و لازم است بدانيد كه در آن زمان دوستان وزارت خارجه و برخي از سفرا بارها از من تشكر و عنوان مي‏كردند كه بعد از خبر استعفا ما از اين اتهام كه نظام چنين قضيه‏اي را برپا كرد، آزاد شديم. وزير سابق علوم در ادامه، آنچه را كه سال گذشته در خوابگاه طرشت اتفاق افتاد ادامه‌ي همان خط غائله 18 تير 78 برشمرد و گفت: همان انگيزه‏ها و بينش‌ها باعث شد كه شيوه‏هاي قبلي تكرار شود؛ مي‏توان گفت قرار نيست ما هيچ عبرتي از حوادث تاريخي بگيريم. ادامه دارد...