رحمت الله پورموسی ـ درگفت وگو با ایسنا با تاکید بر ضرورت ساماندهی و تعیین تکلیف نیروهای قراردادی و پیمانکاری اظهار کرد: آنچه مسلم است در کارهایی که جنبه مستمر و دائم دارند قرارداد کار موقت معنا و مفهومی ندارد ولی متاسفانه بر این کارها مهر قراردادی زده‌اند.
وی ادامه داد: بارها اعلام کرده‌ایم که آیین نامه تبصره دو ماده ۷ قانون کار که از آن سوء استفاده می‌شود هر چه سریع‌تر تهیه و تدوین شود تا تکلیف نیروهای قراردادی حتی شرکتی و پیمانکاری در شرکت‌ها و مجموعه ها مشخص شود ولی متاسفانه با کارگرانی که حتی بیش از ۲۳ سال سابقه کار دارند همچنان قرارداد موقت منعقد می‌شود.
این فعال حوزه کار تصریح کرد: در هیچ کجای دنیا کارگران با سابقه، قرارداد موقت نیستند و ما بررسی کرده‌ایم در کشورهایی که توسعه یافته نیستند و شاید وضعیتشان بدتر از ما هم باشد، کارگر بعد از سه سال کار تبدیل وضعیت شده و قرارداد او در کار مستمر، دائمی شده است.
پورموسی بر ضرورت تدوین آیین نامه تبصره دو ماده ۷ قانون کار تاکید کرد و گفت: وزارت کار باید آیین نامه تبصره دو ماده ۷ قانون کار را تهیه و این ماده را اصلاح کند و در قالب یک لایحه به مجلس بفرستد و مجلس آن را تایید کند تا در کارهایی که جنبه مستمر و دائمی دارند دیگر قرارداد موقت با نیروی کار منعتقد نشود.
وی در عین حال کارگران را ملزم به انجام تعهدات خود در کار دانست و افزود: کارگرانی هم که از حالت قراردادی به رسمی تبدیل وضعیت می‌شوند موظفند به تعهدات خود عمل کنند و رسمی شدن آنها دلیل بر این نیست که حاشیه امنیت داشته باشند بلکه قانون آیین نامه انضباط کار را پیش بینی کرده است و بر اساس آن تمام نیروهای کار ملزم به رعایت مقررات و آیین نامه هستند.
به گفته پورموسی اگر قرارداد موقت کار در کارهای مستمر از بین برود و قرارداد دائمی شود، در بهره وری بنگاه و نیروی کار تاثیر بسزایی دارد و موجب افزایش کیفیت تولید و رفع دغدغه امنیت شغلی نیروهای کار می شود.
انتهای پیام