به گزارش ایسنا، این استاد دانشگاه و منتقد ادبی در یادداشتی با عنوان «ادبیات در مطبوعات» در پایگاه خبری شهر کتاب نوشته است: "من خیلی با روزنامه‌ها سر و کار ندارم _ البته که جای مباهات نیست _ اما بر حسب اتفاق دو سه روزنامه را در فضای مجازی تورق می‌کردم که متوجه شدم اکثر قریب به اتفاق آن‌ها صفحه یا حتی ستون ادبی روزانه ندارند و در خوشبینانه‌ترین حالت یک روز هفته را به ادبیات اختصاص می‌دهند. جوان‌تر که بودیم، روزنامه‌ها ستون ادبی روزانه داشتند و اگر کمی به عقب‌تر برویم، در حدود دهه چهل صفحات ادبی روزنامه‌ها جریان‌ساز بود و چهره‌های سرشناس شعر و داستان آن‌جا مطلب می‌نوشتند. چه شد و چطور شد که صفحه روزانه ادبی از روزنامه‌ها حذف و یا گوشه‌نشین شد، بر من معلوم نیست اما در این نکته تردیدی ندارم که این کار ضربه مهلکی وارد می‌آورد بر زبان فارسی و ادبیات و فرهنگ  سرزمین‌مان ایران. حتی اگر بگوییم مردم حال و حوصله روزنامه خواندن ندارند و بیشتر به سراغ صفحه حوادث و آگهی‌ها می‌روند و این نکته را هم روزنامه‌گران فهمیده‌اند و هم مردم، باز هم نباید از همان اندک جماعتی که روزنامه‌ها را تورقی می‌کنند، غفلت کرد. ادبیات برای زبان هر ملت به منزله پشتوانه طلاست برای پول ملی آن کشور. اقتصاددانان می‌گویند پول بدون پشتوانه، سرمایه به شمار نمی‌رود. من امیدوارم اصحاب روزنامه که همگی اهل فرهنگ و دانش و فر هستند و به جوانب این مساله کاملاً آگاهند، فکری به حال و روز صفحه یا ستون ادبی برای روزنامه‌ها بکنند و مدیران و مسئولان فرهنگی نیز در سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی کلان به این مهم توجه بفرمایند. در روزگاری که ادبیات در کتاب‌های درسی دوره‌های پیشادانشگاهی جایگاه و پایگاه خود را از دست داده و تدوین کنندگان و برنامه‌ریزان کارنابلد متونی را برای کتاب‌های درسی به‌عنوان ادبیات انتخاب می‌کنند که بیشتر رنگ و روی سیاسی دارد تا ادبی و صدا و سیما هم برنامه‌های ادبی‌اش را با کمترین بودجه‌بندی و نازل‌ترین سطح برگزار می‌کند، دست کم روزنامه‌نگاران به داد ادبیات فارسی برسند."

انتهای پیام