و حالا همین مرد با زندگی عجیب و غریبش که بخشی از آن در اعتیاد و کارتن‌خوابی هم گذشته، سوژه یک مستندساز شده و نتیجه آن ساخت مستند «خانجان» به کارگردانی بابک طاهری و اکران آن در چهاردهمین جشنواره سینما حقیقت است. هر چند این کارگردان عنوان می‌کند بخشی از زندگی این مرد در فیلم او حذف شده. او همچنین دلگیر است که فیلمش را برای گروه سنی بالای ۱۲ سال تعریف کرده‌اند.

طاهری در گفت و گو با ایسنا درباره جرقه اولیه ساخت این مستند که بر اساس زندگی سید حسن سید حور است، می‌گوید: این آقا را از قبل می‌شناختم و می‌دانستم این خواننده‌ای که امروز در عروسی‌ها می‌خواند، پیش از این قاری قرآن و مداح و موذن بوده و بابت این فعالیت‌ها در سطح منطقه و کشور، جایزه و رتبه گرفته ولی بعدا زندگی‌اش مسیر دیگر پیدا کرده است.

این مستندساز ادامه می‌دهد: اولین جرقه ساخت این فیلم از همین جا آغاز شد. در ادامه بیشتر به او نزدیک شدم. برایم بسیار عجیب بود در کشوری اسلامی، یک قاری قرآن این چنین ساختارشکنی کند. برعکس این اتفاق رخ داده است که البته برای مخاطب جذابیت چندانی ندارد ولی ساختارشکنی این مرد سبب شد به سوژه جذابی تبدیل شود.

او با اشاره به دیگر فراز و فرودهای زندگی این مرد، ادامه می‌دهد: به تدریج متوجه شدم او بعد از رها کردن قرائت قرآن، به اعتیاد وحشتناکی گرفتار شده و سیزده سال را این گونه سپری کرده است. کل خانواده‌اش را از دست می‌دهد و از زادگاهش، اردبیل دل می‌کند و به مازندران می‌رود. او دیگر کارتن خواب شده و حتی برای تهیه مواد، از مسجد دزدی می‌کند تا پول خرید مواد را تامین کند.

طاهری اضافه می‌کند: دیدم زندگی این مرد می‌تواند آینه عبرتی باشد برای همگان. پس می‌توان آن را در قالب یک مستند ارایه کرد. البته او ۱۰ سال است که اعتیاد خود را ترک کرده و این موضوع هم قصه جالبی دارد که متاسفانه در فیلم سانسور شده است.

او در ادامه انتقادات خود را از سانسور مستندش بیان می‌کند و می‌گوید: همین نسخه‌ای هم که در جشنواره به نمایش درآمده، قرار بود سانسور شود که مخالفت کردم ولی بدبختانه این فیلم را برای تماشاگرانِ بالای ۱۲ سال تعریف کرده‌اند که این موضوع هم برایم عجیب بود و معترض شدم ولی اعتراضم به جایی نرسید.

طاهری که مستند خود را اثری جهانی می‌داند، اضافه می‌کند: در هر جای دنیا مخاطب با چنین افرادی همذات‌پنداری می‌کند. چراکه در هر جای این جهان آدم‌هایی داریم بسیار مستعد و توانمند که می‌توانند در زمینه‌های مختلف به بالندگی برسند ولی متاسفانه نه کسی فریادشان را می‌شنود و نه توانایی‌هایشان دیده می‌شود. این چنین است که زندگی‌شان به مخاطره می‌افتد و به معضلات بسیار خطرناکی کشیده می‌شوند. حرف من این است؛ این جوانان را ببینیم و از آنان حمایت کنیم و امیدوارم نهادی یا ارگانی، برای سر و سامان دادن به چنین جوانانی شکل بگیرد.

او در ادامه در ارزیابی برگزاری این دوره از جشنواره سینما حقیقت به شکل آنلاین می‌گوید: چنین شیوه‌ای مانند هر پدیده دیگر، مزایا و معایبی دارد. هر فیلمسازی دوست دارد فیلمش را با حضور تماشاگران بر پرده سینما ببیند اما امسال کویید ۱۹ این فرصت را گرفته و برای پیشگری از ابتلا به این ویروس باید تدبیری اندیشیده می‌شد که جشنواره تعطیل نشود.

این مستندساز که فیلمش در بخش مسابقه کوتاه این دوره از جشنواره سینما حقیقت نمایش دارد، ادامه می‌دهد: بدی اکران آنلاین این است که مخاطب خود را نمی‌بینیم و حس و حال او را نسبت به کار متوجه نمی‌شویم. در حالیکه در گفتگوی‌های بعد از اکران فیلم معمولا بدی‌ها و خوبی‌های کار از سوی تماشاگران اعلام و کارگردان از نقاط قوت و ضعف کار خود آگاه می‌شود.

طاهری، حسن بزرگ اکران آنلاین را در گسترش مخاطبان می‌داند و توضیح می‌دهد: بسیاری عزیزانی که در دوره‌های پیش به آثار جشنواره دسترسی نداشتند، در این شیوه می‌توانند فیلم‌ها را ببینند. بنابراین خوبی جشنواره امسال این است که تماشاگران در دورافتاده‌ترین نقاط کشور و حتی خارج از کشور، در دیدن فیلم‌ها شریک هستند و برای من بسیار خوشحال‌کننده است که بعد از اولین روز اکران فیلمم پیام‌های محبت‌آمیزی از نقاطی دورافتاده داشتم. بویژه که نگاه عموم مخاطبان برایم بسیار مهم است.

این مدرس سینما یکی از اشکالات این شیوه اکران فیلم را لزوم ثبت نام در سایت‌های جشنواره می‌داند و تصریح می‌کند: ایراد کار این است که تماشاگران باید در سایت ثبت‌نام کنند و همین مساله، سختی‌هایی به همراه دارد. از این بابت پیام‌های زیادی دریافت کردم که تماشاگران برای ثبت‌نام در سایت دچار مشکل شده بودند. بنابراین ای کاش این راهکار بود که نیازی به ثبت‌نام نباشد و تماشاگران به صِرف پرداخت هزینه بلیت، می‌توانستند فیلم‌های مورد نظرخود را ببینند.

او اضافه می‌کند: مثلا از تماشاگران خواسته می‌شود که ای میل خود را وارد کنند. یک فرد روستایی ممکن است ای میل نداشته باشد. در مجموع، سختی‌های ثبت نام در سایت سبب می‌شود تعدادی از تماشاگران را از دست بدهیم.

این مستندساز در پاسخ به این سخن که شاید این موضوع برای امنیت ببیشتر فیلم‌ها لحاظ شده باشد، می‌گوید: امنیت کاملا برقرار است و همین که تماشاگران بدون پرداخت پول بلیت، امکان تماشای فیلم را ندارند، یعنی امنیت هست چراکه اصولا امکان دانلود کردن فیلم‌های جشنواره وجود ندارد.

به اعتقاد بابک طاهری، لزوم ثبت‌نام در سایت فرصتی را برای سایت‌های نمایش‌دهنده فراهم می‌کند تا بعد از ایام جشنواره هم بتوانند برنامه‌های خود را برای مخاطبان ارسال کنند و درواقع نوعی شناسایی مخاطب و درآمدزایی برای آن‌هاست.

انتهای پیام