زمانهایی شده که سرم به دست بوده اما به دلیل شرایط بسیار وخیم بیمارستان و تعداد بیماران بدحال نتوانسته لحظه ای بنشیند؛ با حال خراب به کمک بیماران کرونایی شتافته و مثل فرشتگان به دور مریض ها چرخیده است.

خانواده از او می خواهند قید کار در بیمارستان را بزند اما او با وجود آنکه طرحش را در سال 89 در بیمارستان گذرانده و تنگی نفس ناشی از انحراف بینی دارد اما با اعلام نیاز وزارت بهداشت دوباره در قالب طرح تمدید طرح پرستاری در بیمارستان شهید جلیل یاسوج به عنوان بیمارستان کرونایی ها مشغول بکار شده است.

همشهریان و اقوامش از او به علت کار در بیمارستان کرونایی ها فرار می کنند اما او در صورت کرونایی شدن همان اقوام به کمکشان می شتابد و برای این کار هم روز و شب نمی شناسد.

زندگی او به عنوان پرستار کرونایی ها بی دردسر هم نبوده است؛ چه روزهایی که خانواده اش از او به دلیل مراقبت از کرونایی ها دوری کرده اند و در نتیجه مجبور شده به خاطر مادر پیرش، دور از خانواده خانه زندگی کند.

مارال با تواضع هر چه تمام تر دوری گزیدن خانواده و اقوام را درک می کند چرا که معتقد است بیماری کرونا بسیار خطرناک تر از آن است که درباره اش می گویند و می نویسند.

"مارال نیکی نژاد" ۲۸ساله، پرستار بیمارستان شهید جلیل یاسوج، از دوران کروناویروس به عنوان سخت ترین دوران کارش یاد می کند و درباره بیشترین علت ابتلای بیماران به کرونا معتقد است: تجمعات و رعایت نکردن مسائل بهداشتی مهمترین عامل افزایش ابتلاست و به مردم توصیه کرد اگر واقعا به فکر عزیزانشان هستند نکات بهداشتی را رعایت کنند چرا که این بیماری پیر و جوان نمی شناسد.

وی با تصریح بر اینکه خیلی از مردم هنوز اعتقادی به کرونا ندارند، تاکید کرد: اگر رعایت نکنند باید منتظر از دست دادن عزیزانشان باشند چون هر روز شاهد این فوتی ها هستیم.

این پرستار یاسوجی به شدت خسته است و با این وجود این روزها شیفت های فشرده ای را پشت سر گذاشته اما همچنان و حتی زیر سرم نیز به بیماران رسیدگی می کند چرا که نمی تواند بیماران را در شرایطی که کادر درمان کم است و خسته رها کند.

به گفته مارال بیمارستان شهید جلیل یاسوج اصلا جا ندارد و نیرو هم ندارد و دردناک ترین لحظات او زمانهایی است که در آسانسور بیمارستان با فوتی های کرونایی مواجه و اه از نهادش بلند می شود.

به گفته پرستار یاسوجی، از شهریور ماه روز به روز به تعداد مراجعه کنندگان افزوده می شود، حتی بیشتر بیماران را پذیرش نمی کنند و انها را برای قرنطینه شدن و خود مراقبتی به خانه می فرستند.

او هنوز تست کرونا نداده و حتی اگر تا به حال هم به کرونا مبتلا نشده باشد انقدر فشارعصبی، روحی و خستگی بهم را تحمل کرده که با قرص و سرم سرپاست؛ خدمت به بیماران تنها عاملی است که به گفته او در این شرایط سخت دنیا او را آرام می کند چرا که حس می کند در نجات جان هم استانی هایش موثر واقع می شود.

این روزها فوت بیماران بدترین خاطره او و نجات و سرحال شدن بیمار کرونایی بهترین خاطره اوست و تنها عاملی است که خستگی را از تن او خارج می کند.

به گزارش ایسنا، دانشجویان رشته پرستاری پس از فارغ التحصیلی باید در بیمارستان ها و مراکز درمانی که اکثرا در مناطق محروم بوده و از سوی وزارت بهداشت معرفی می شوند مشغول به ارائه خدمات تا دو سال شوند. برخی از پرستاران پس از گذراندن طرح اجباری به خاطر علاقه به کار و رشته خود تمایل به تمدید طرح پرستاری دارند . گاهی نیز به علت شیوع بیماری های گوناگون و کمبود نیروی انسانی کارآمد، وزارت بهداشت اطلاعیه ای را جهت تمدید مهلت طرح خدمت منتشر می کند تا متقاضیان با ثبت نام مجدد اجازه ادامه فعالیت در مراکز درمانی را داشته باشند.

انتهای پیام