«گویند وقتی حاج میرزا آقاسی به حفر قناتی امر داده بود، روزی که به بازدید چاه‌ها رفت، مقنی اظهار داشت که کندن قنات در این‌جا  بی‌حاصل است، چه این زمین آب ندارد. حاجی جواب داد: [ابله که تویی] اگر آب برای من ندارد، نان برای تو دارد.

مساعی وزیر محمدشاه در کندن قنوات و ریختن توپ مشهور است. بیدل تخلص شاعری در آن زمان گفته است: نگذاشت برای شاه حاجی درمی/ شد صرف قنات و توپ هر بیش و کمی

نه مزرع دوست را از آن آب نمی/ نه لشکر خصم را از این توپ غمی*»

*این قطعه را با تصحیفی به یغما نیز نسبت داده‌اند.

ریشه‌ این ضرب‌المثل به دوران قاجار بازمی‌گردد و  در مواقعی به کار می‌رود که کسی که در انجام کاری که برایش سود دارد، بهانه‌تراشی کند.

منبع: «امثال و حکم» جلد اول، علامه علی‌اکبر دهخدا.

انتهای پیام