به نقل از بلومبرگ، بر اساس اعلام سازمان جهانی گردشگری، جهانگردی یکی از بزرگترین قربانیان اقتصادی بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ بوده است، به‌طوری‌که این صنعت در نیمه اول سال، ۴۴۰ میلیون بازدیدکننده و ۴۶۰ میلیارد دلار را ازدست‌داده است. اما این ویروس که منجر به کشته شدن بیش از یک‌میلیون نفر در جهان شده است، آگاهی از تاثیرات تولید برق تا تاثیر سفرهای هوایی  بر محیط‌زیست را نیز مشخص کرده است.

واراووت سیلپا-آرچا، وزیر منابع ملی و محیط‌زیست تایلند، دهه‌هاست که قصد دارد به پارک‌های ملی این کشور، فرصتی ارائه کند تا خسارت‌های ناشی از جریان بی‌پایان گردشگری را بازیابی کنند و شیوع بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ این فرصت را فراهم کرده است.

در حال حاضر، واراووت، شاهد مزیت مهلت دادن به طبیعت برای پیشرفت بیشتر است. او تصویب کرده است که تمام پارک‌های ملی تایلند، به‌طور متوسط، سالانه سه ماه تعطیل باشند و این قانون از سال ۲۰۲۱ اجرا خواهد شد. این اقدام، حرکتی جسورانه برای پایدار کردن صنعت حیاتی گردشگری این کشور است، اما برای بسیاری از مشاغل در نقاط مختلف این کشور می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.

واراووت ۴۷ ساله گفت: باید تعادل ایجاد کنیم و از این همه‌گیری به‌عنوان یک فرصت استفاده کنیم. اگر بشر به سوءاستفاده از طبیعت ادامه دهد، طبیعت نیز انتقام خواهد گرفت و احتمالا، اکنون زمانی برای این فرصت است.

واراووت اظهار کرد: با توجه به اینکه تایلند، پذیرش گردشگران خارجی خود را به علت شیوع بیماری همه‌گیر ممنوع کرده است، تعداد بیشتری نهنگ قاتل و فیل دریایی در آب‌های تایلند شنا می‌کنند و لاک‌پشت‌های کمیاب چرمی نیز در سواحل آن تخم‌گذاری کرده‌اند.

برایان سلست، شهردار ۲۴ ساله آلامیناس  فیلیپین اظهار کرد: غواصانی که زباله‌ها را از پارک ملی صد جزیره جمع می‌کردند، در این روزها تنها چند کیلوگرم زباله در ماه، جمع‌آوری کرده‌اند و این در حالی است که قبل از آن صدها کیلوگرم زباله جمع می‌شد.

وی همچنین در تلاش برای محدودیت‌های طولانی‌مدت در بخش گردشگری است درحالی‌که دولت محلی در سال جاری با از دست دادن حدود ۸۲۴ هزار و ۱۶۵ دلار درآمد(بدون در نظر گرفتن خسارات واردشده به مشاغل) روبروست. این شهردار در حال بررسی تصمیم‌گیری محدودیت بازدیدکنندگان از  پارک و ارائه ظرفیت و استفاده از پلتفرمی است که بر تعداد گردشگران نظارت کند.

اقدامات برای کوتاه کردن فصول گردشگری، با مقاومت مشاغل مرتبط با سفر روبرو شده است چون بیشتر آن‌ها به بهبود آمار تعداد گردشگران در زمان کاهش محدودیت‌های کرونایی جهانی امیدوار هستند.

مطابق شورای جهانی سفر و گردشگری، در سال گذشته سفر و گردشگری، حدود ۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی آسیای جنوب شرقی و ۱۳ درصد اشتغال را تشکیل داده است.

بر اساس نتایج نظرسنجی از افراد شاغل در منطقه، برخی عنوان کردند: ممکن است این قانوان از نظر تئوری خوب باشد، اما برای مشاغلی که اجاره پرداخت می کنند این تعطیلی دو ماهه می‌تواند ویرانگر باشد.

گردشگری در سطح بالاتر یا پررونق‌تر، شغل و تولید ناخالص داخلی را اندکی تقویت می‌کند، اما ازنظر پروازهایی که وارد می‌شود، اتاق‌های هتل نیاز است که  به تعداد مهمانان بستگی دارد.

سووارین مایازز، نایب‌رئیس شورای گردشگری تایلند گفت: دولت باید بیش از گردشگران، نگران خسارت ناشی از فعالیت‌های غیرقانونی باشد. شاید قایق‌های ماهیگیری غیرقانونی، به‌جای محیط‌زیست از بسته شدن پارک بهره‌مند شوند، زیرا می‌توانند آزادانه و بدون مشاهده دیگران فعالیت داشته باشند.

دفتر گردشگری دونسول (سایت غواصی در فیلیپین که خانه کوسه‌نهنگ‌های در معرض خطر انقراض است)، اظهار کرد: محدودیت‌های کرونایی و خانه‌نشینی، ضربه بزرگی به صنعت گردشگری وارد کرده، اما محیط‌زیست را نیز قادر به استراحت و بهبودی کرده است. همچنین کاهش گردشگری، ممکن است به مقامات، فرصتی برای ارزیابی هزینه‌های پنهان گردشگری جمعی ازجمله آلودگی، آلودگی آب‌های زیرزمینی و زیرساخت‌ها ارائه کند.

کشورهایی که برای رونق اقتصادی، وابسته به گردشگری هستند، تمرکز خود را در تلاش برای جبران درآمد از دست‌رفته از طریق ترویج سفرهای داخلی یا استفاده از زمان از کارافتادگی برای بهترشدن در هنگام انتظار برای بازگشت انبوه گردشگران گذاشته‌اند.

گزارش‌های خبری محلی نشان می‌دهد که کشور سریلانکا در آسیای جنوبی از رونق گردشگری داخلی لذت می‌برد، درحالی‌که مقامات، معبد معروف آنگکور وات کامبوج را با گل و حدود ۳۰۰۰ درخت در پارک‌های اطراف رونق می‌دهند و مغازه‌ها و موارد نامربوط از مقابل مجموعه را جابجا می‌کنند.

کشور نیوزیلند که مردم محلی را نیز به تعطیلات داخلی تشویق می‌کند، گروه ویژه‌ای را برای بررسی تاثیر گردشگری بر محیط‌زیست ایجاد کرده، زیرا نگران افزایش تعداد بازدیدکنندگان برای از بین بردن تصویر سبز و تمیز کشور است.

بیلی دومالیانگ، متخصص حفاظت از محیط زیست در فیلیپین که طرفدار گردشگری با ارزش بالاتر و حجم کمتر است، گفت: اولویت‌های زیست محیطی و گردشگری باید به عنوان شرکای بهبودی در نظر گرفته شوند، اما بدون مداخله دولت برای وادار کردن صنعت به شیوه‌ای پایدار، همچنان امکان بازگشت انبوه گردشگران خواهد بود.

دومالیانگ اشاره کرد: بسیاری از دستاوردها، مانند کاهش انتشار کربن و آلودگی، بلافاصله قابل‌برگشت هستند.

انتهای پیام