رامین معصومیان مدیر این تماشاخانه درباره انگیزه خود از راه‌اندازی این سالن در دوران سخت کرونایی به ایسنا می‌گوید: تماشاخانه ما خیلی تازه تاسیس نیست و «هیلاج» مجموعه‌ای با سابقه ٢٧ ساله است و یک موسسه تولیدی و آموزشی قدیمی در سینما و تئاتر محسوب می‌شود. تماشاخانه هم سال گذشته با اجرای «پنجاه، پنجاه» مرتضی اسماعیل کاشی افتتاح شد. اجرای پر فروغی که نزدیک به 80 شب تا قبل از کرونا روی صحنه رفت.

او ادامه می‌دهد: بعد از بازگشایی سالن‌های تئاتر و سینما، ما با تاخیر فعالیت‌مان را شروع کردیم؛ چون قصد داشتیم درباره شرایط اجرا در ایام کرونا بررسی‌هایی انجام دهیم.

معصومیان حمایت از گروه‌های اجرایی و تماشاگران را مهم‌ترین محور فعالیت‌های این سالن می‌داند و اضافه می‌کند: کل شورای سیاستگذاری اعم از آقای امیر شهاب رضویان به عنوان مدیر موسسه و نیز تیم اجرایی مان، امیرسپهر تقی لو و احمد نجفی، تلاش‌شان بر این است که گروه‌های نمایشی در شرایط سخت کرونایی با کمترین دغدغه نمایش‌های خود را اجرا کنند و ناچار به پرداخت هزینه‌های بالا نشوند. فعلا به کف فروش فکر نمی‌کنیم ولی تمام تلاش‌مان بر این است که این موضوع بتدریج حذف شود.

 او ادامه می‌دهد: ضمنا چون اینجا مدرسه آموزشی است، حمایت از جوانان هم دیگر رویکرد مهم ماست.

معصومیان از کیفیت گرایی به عنوان دیگر اولویت این سالن یاد می‌کند و می‌گوید: اولین و آخرین ملاک‌مان، کیفیت کارهاست.

او همچنین خواستار حمایت از تماشاخانه‌های خصوصی می‌شود و اضافه می‌کند: مشکل همیشگی تماشاخانه‌های خصوصی این است که از سوی هیچ نهاد یا ارگانی حمایت نمی‌شوند به همین دلیل شاید ما هم مدتی نتوانیم درآمدزایی کنیم ولی با همه سختی‌ها می‌کوشیم چراغ تماشاخانه روشن بماند و ایمان داریم در بلند مدت جواب می‌گیریم.

معصومیان یکی از سیاستگذاری‌های این تماشاخانه را بازاریابی آثار نمایشی می‌داند و می‌گوید: در این زمینه با گروه‌ها تعامل و مشارکت می کنیم.

او درباره فعالیت همزمان آموزشگاه و تماشاخانه نیز توضیح می‌دهد: این همزمانی حتما تاثیرات خود را دارد ولی ما این دو بخش را از هم مجزا می ‌کنیم تا هر یک مستقل باشند. طبیعتا یکی از اهداف ما این است که خروجی‌های مدرسه بازیگری هیلاج در تماشاخانه اجرا داشته باشند و هدف‌مان هم صرفا اجرای نمایش نیست، بلکه معرفی چهره‌های مستعد جدید است.

معصومیان در عین حال می‌افزاید: طبیعتا در این وضعیت پیچیده نمی‌توانیم آینده خیلی دور و درخشانی را برای خود متصور شویم، همچنان که در زندگی شخصی هم چنین پیش‌بینی‌هایی نمی‌توان کرد ولی با همه این اوصاف برای فعالیت‌های تجاری هنری بویژه در مجموعه‌های خصوصی منعی نمی‌بینم، چون تا زمانی که تماشاگر نباشد و پول به تئاتر تزریق نشود، تئاتر رشد نمی‌کند ولی آنچه در این میان سخت است، رفتار اصولی و حفظ چارچوب‌های هنری است که نباید کاملا به ورطه تجاری بیفتد و همه تلاش ما هم حفظ این موارد است.

به گفته او، در حال حاضر برنامه‌های نیم سال دوم این تماشاخانه مشخص شده و بتدریج اعلام خواهد شد.

انتهای پیام