به گزارش ایسنا، آیتالله ابوالقاسم علیدوست با اشاره به صحبتهای قبل خود در راستای بحثی پیرامون واقعه عاشورا که به تبیین (نفی لزوم اهتمام به شریعت به عنوان بزرگترین تحریف) پرداخته است، اظهار کرد: اگر بزرگترین و گستردهترین تحریف در پیوند با حادثهی عاشورا را بخواهیم توسعه بدهیم گاهی در ارتباط با اعتقاد به امامت و محبت اهلبیت(ع) رخ داده است، برخی آن اهتمامی که باید به شریعت داشته باشند را ندارند و دل خود را به همین مسائل گرم میکنند.
وی ادامه داد: بنده به عنوان یک کارشناس دینی عرض میکنم در قرآن حدود ۳۵ بار «عملوا الصّالح» آمده است و حدود ۶۲ بار «عملوا الصّالحات» کنار «امنوا» آورده است. «انّ الّذین امنوا و عملوا الصّالحات»این مدرس حوزه و دانشگاه و مدرس دین گفت: در قرآن کریم بیش از صدبار تاکید بروی عمل صالح شده است. البته به همان میزان بر روی ایمان هم تاکید وجود دارد. اینکه بگوییم ایمان یعنی اعتقاد صحیح جای عمل صالح را میگیرد و یا عمل صالح جای ایمان را میگیرد درست نیست. قرآن میگوید هیچکام جای دیگری را نمیگیرد.
آیتالله علیدوست با اشاره به آیه «انّ الّذین امنوا و عملوا الصّالحات»، تاکید کرد: ما قبول داریم عزاداری، اشک ریختن، سینه زدن، روضه خواندن، نذری دادن و... تعظیم شعائر است. تعظیم شعائر یکی از قرابتهای الهی و بخشی از اعمال صالح است و همهی آن نیست. نماز، روزه، پرداخت مالیات، امانتداری، صداقت با مردم، راستگویی، دلسوزی و... هم عمل صالح است. در مقابل دروغ، تهمتزدن، حقوق مردم را ضایع کردن و ... نیز معاصی الهی است که باید ترک شود و پرهیز از آنها عمل صالح است.
وی افزود: عزاداری هم خوب است اما یکی از اعمال صالح به شمار میرود. این عزاداری هم با معصیت از بین میرود، آن طور که از ادله اثبات میشود خیلی از گناهان اعمال صالح را بر باد میدهد و حتی حسنات را هم میخورد، بنابراین باید به عزاداری اهتمام داشت، جایگاه بلند عزاداری مورد قبول است اما همهچیز و همهی اعمال صالح را نباید در عزاداری دانست.
این مدرس حوزه و دانشگاه و مدرس دین بیان کرد: بنده با تمام وجود به مداحان، ذاکران، طلاب جوان، مبلغین دین، منبریهای احترام میگذارم اما این عزیزان باید مرز خود را بشناسند، خیلی از آنها مرزها را شناخته اما برخی متاسفانه این مرزها را نمیشناسند. اینکه بگوییم فلانی عرق خورد، قمار کرد و به مجلس امام حسین(ع) آمد و در انتها از خود منبع و نقل قول ارائه کند درست نیست. انسان نباید بخیل باشد، ممکن است یک انسان گناهکاری توبه کند، باب توبه هیچگاه بسته نیست و لازم نیست از خداوند بخواهیم توبه ما را بپذیرد بلکه باید گفت خداوندا توفیق توبه را به ما عنایت کنید.
آیتالله علیدوست خاطرنشان کرد: باب توبه همیشه باز است زیرا فضل الهی بینهایت است. ممکن است فردی عمری معصیت و گناه کند و درصد جبران برآید و اگر حقالناس یا حقالله بر دوش خود دارد آنها را برطرف کند و با یک اشک بر امام حسین(ع) خود را نجات دهد اما بر این امر تضمینی وجود ندارد. گاهی میتوان گفت عزاداری بر سیدالشهدا(ع) میتواند کارستان کند اما گاهی برخی سند در این راستا بیان میکنند.
وی ادامه داد: امام در بازگشت از مکه به سمت عراق فرزدق شاعر را دید و در پاسخ به او که پرسید چگونه بر کوفیان اعتماد کردید آنها سفیر شما را شهید کردند فرمودند « (ای فرزدق! اینان گروهی هستند که پیروی شیطان را پذیرفتند و اطاعت خدای رحمان را رها کردند و در زمین فساد را آشکار ساختند و حدود الهی را از بین بردند و بادهها نوشیدند و داراییهای فقیران و بیچارگان را ویژه خود ساختند و من از هر کس به یاری دین خداوند و سربلندی آیینش و جهاد در راهش سزاوارترم، تا آیین خداوند پیروز باشد).
این مدرس حوزه و دانشگاه و مدرس دین گفت: در این میان افراد در مراسم عزاداری بیان میکنند فلان شخص عمری عرق میخورد، قمار میکرد و یه لحظه خود را فرض قمار با امام دید. البته نمیخواهم در این رابطه موردی بحث کنم. مداحان محترم و طلاب جوان اگر یک جاهایی شک دارند و نمیدانند، سوال کنند. دین را از متخصصان بخواهند. یک وقت مسیری را نرویم که دقیقا خلاف امام حسین(ع) باشد.امید است توفیق ولایت اهلبیت(ع) و امام حسین(ع) و توفیق عزاداری را به همه ما عنایت کند.
انتهای پیام
نظرات