به گزارش ایسنا، نخستین دفتر از شعرهای منتشرنشده این شاعر توسط انتشارات رشدیه منتشر شده است.
در معرفی مجموعه شعر «طبقات جنون» عنوان شده است: کتاب «طبقات جنون» شامل چهار دفتر با عنوان‌های «فرشته‌ی پیشترها»، «اثرات عطر»، «رودخانه و دو چیز دیگر» و «طبقات جنون» است که بنابر همان صورت و اسلوبی منتشر شده‌اند که خواسته شاعر بوده. در مقدمه کتاب آمده: «طبقاتِ جنون» نمونه‌ای‌ست برتر از وسواس اسلامپور در به‌کارگیری واژه‌ها و چگونگیِ برداشتن و دوباره گذاشتن در جای دیگر شعر، فرو خزیدن به معنا، با گزینش دورترین واژه و نیز ظریف‌ترین آن، در چیدمانی شگفت‌انگیز. چنان ظریف که با ساده‌ترین واژه‌ها، بر سخت‌ترین معانی غلبه می‌کند.
همچنین در معرفی شاعر این مجموعه توسط ناشر آمده است: پرویز اسلامپور از چهره‌های مؤثر «شعر دیگر» است که سال‌هایی مدید، دوستدارانش در انتظار رؤیت اثر تازه‌ای از او بودند. پس از «وصلت در منحنی سوم»، «نمک و حرکت ورید» و کتاب «پرویز اسلامپور» که در دهه ۴۰ در تیراژهایی معدود و کم‌شمار منتشر شدند، تا به امروز بیش از ۵۰ سال است که فضای شعر و ادب معاصر، اثری از اسلامپور را در خود نخوانده است، اگرچه سیمای شاعرانه او در نتیجه چنین پوشیدگی از انظار، نه تنها به محاق نرفت که بیشتر، تاثیرات شعر متمایز او در ذهن شعردوستان جاودانه شد و هم شوق و انتظارها برای کشف آثار تازه‌تری از شاعر...
پرویز اسلامپور، اگرچه کم نوشت و گاه منتشر کرد و به‌تدریج شمایلی شد از شاعری عزلت‌نشین و بی اعتنا به شهرتِ شاعرانه مرسوم، اما همان معدود کتاب‌هایش از او شاعری ساخت یکتا، پُروسواس، علیه اسلوب‌ها با ادراکی شعله‌ور و سبک و فهم شاعرانه‌ای به موازاتِ احاطه‌اش بر زبان فارسی که تنها مختص اشعار اوست، خصلت‌هایی که ماند تا به انتهای عمر و کار شاعرانه‌اش، تا ۶۹ سالگی؛ «که خودش را ادامه داد؛ شاعر بودنِ خودش را و دیگر بودنش را. او به مرگی طبیعی درگذشت، اگرچه هیچ مرگی طبیعی نیست.. زیستِ شاعرانه او، در خانه زیرشیروانی کوچکی در میانه پاریس، میانِ انبوهِ خلوتِ خودخواسته، به دور از های و هوی بیرونیِ شعر، با فروتنی پایان یافت؛ آری عزیزم/ همین است جهان/ سرنوشت بیاید و بس کند.. نخستین کتاب از اشعار چاپ‌نشده پرویز اسلامپور، پیشکش می‌شود به شعر امروز و فردای ایران..»
انتهای پیام
نظرات