به گزارش ایسنا، لیلا سی منی، مجری این طرح تحقیقاتی، صرع را از شایعترین بیماریهای عصبی دانست که حدود نیم تا یک درصد از جمعیت جهان به آن مبتلا هستند و گفت: تاکنون محققان به بررسی اختلات شناختی (توجه، حافظه، یادگیری) در این دو گروه از بیماران به صورت مجزا پرداختهاند که بعضی مطالعات از وجود اختلاف و برخی دیگر بر فقدان آن دلالت دارند.
وی ادامه داد: همچنین مطالعات تصویربرداری با تکنیکهای مختلف انجام شده است که تغییرات ساختاری و عملکردی در نواحی مختلف مغز به ویژه در ناحیه پیشانی را نشان داده است. معمولا در این بیماران تشخیص دقیق بطور میانگین ۷ تا ۸ سال بعد از شروع بیماری صورت میگیرد و در این مدت بیمار داروهای ضد صرع مصرف میکند.
سیمنی خاطر نشان کرد: تاکنون، تغییرات متابولیکی (شیمیایی) مغز در بیماران با حملات تشنجی سایکوژنیک و ارتباط آن با اختلال شناختی در ناحیه پیشانی بررسی نشده است و هدف از اجرای این پژوهش بررسی این تغییرات و مقایسه آن با افراد مصروع و سالم است تا راهکارهای لازم برای تشخیص زودهنگام این بیماران از صرع واقعی و درمانهای توانبخشی شناختی این بیماران ارائه شود.
به گفته این محقق، صرع با فعالیت غیرطبیعی مغز ایجاد میشود و تشنجها ممکن است هر فرآیندی که مغز در آن دخیل است را تحت تاثیر قرار دهد. علائم و نشانههای تشنج میتواند شامل گیجی موقت، حملات خیره شدن، حرکات ناگهانی غیرقابل کنترل در بخشهایی از اعضای بدن، از دست دادن هوشیاری یا توجه، علائم روانی مانند ترس و اضطراب باشد.
سی منی در ادامه افزود: در اجرای این طرح پژوهشی ۴۰ بیمار با حملات صرع واقعی، ۴۰ بیمار با حملات تشنجی سایکوژنیک و ۴۰ فرد سالم مورد مطالعه قرار گرفتند که اختلال توجه و تمرکز، ریسکپذیری و حافظه کوتاه مدت در تمامی افراد سنجیده شد. سپس تمام افراد مطالعه تحت ام آر آی با استفاده از طیفنگاری تشدید مغناطیسی قرار گرفتند و نواحی پیشانی مغز آنان بررسی شد.
وی درباره دستاوردهای این پژوهش گفت: نتایج بدست آمده نشان داد که گروه بیماران در ارزیابیهای شناختی نمره کمتری را نسبت به گروه سالم به دست آوردند، همچنین اختلال در توجه و تمرکز و حافظه کوتاهمدت در گروه بیماران تشنجی سایکوژنیک بیشتر از بیماران مبتلا به صرع است.
بر اساس اعلام معاونت علمی و فناوری ریاستجمهوری، این محقق با بیان اینکه تغییرات مواد متابولیک به صورت از دست دادن نورون نیز در ناحیه پیشانی و تالاموس گروه بیماران دیده شد که این میزان تغییرات با تعداد حملات بیماری، اختلال توجه و تمرکز و حافظه کوتاه مدت بیماران ارتباط منفی داشت، گفت: این یافتهها میتوانند در بیولوژی بیماری و درمان توانبخشی شناختی این بیماران حائز اهمیت باشند.
انتهای پیام
نظرات