به گزارش ایسنا، بیماری ام‌اس یک بیماری مزمن پیش‌رونده سیستم عصبی مرکزی است. در این بیماری، لایه میلین که عایق رشته‌های عصبی بوده و انتقال بسیار سریع اطلاعات از مغز به دیگر بخش‌های بدن را برعهده دارد، دچار آسیب شده و پیام‌های ارسالی از دستگاه عصبی به کندی انتقال یافته و یا به طور کامل متوقف می‌شود، در نتیجه علائم متنوعی چون عدم تعادل، خستگی، تاری دید و کرختی پاها یا دست‌ها بروز پیدا می‌کنند. محققان در پژوهشی اثر یک دوره اسب‌سواری درمانی را بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام‌اس بررسی کرده‌اند.

در این پژوهش که توسط مریم صالحی، حسن محمدزاده و فهیمه رضایی از دانشکده علوم ورزشی دانشگاه ارومیه انجام شده، آمده است: «جامعه آماری این تحقیق را زنان مبتلا به بیماری ام‌اس در شهر اصفهان تشکیل دادند که از بین زنان مراجعه‌کننده به کلینیک ام اس بیمارستان الزهرای اصفهان ۲۴ نفر واجد شرایط به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند.»

طرح پژوهش شامل دو گروه (تجربی و کنترل) بود که شرایط پیش آزمون و پس آزمون هم برای گروه تجربی و هم برای گروه کنترل کاملا یکسان بود. در این تحقیق ابتدا نمونه‌ها به صورت در دسترس انتخاب و سپس تمامی نمونه‌ها در مورد تست‌ها توجیه شده و فرم رضایتنامه را تکمیل کردند و پس از آن به صورت تصادفی در یکی از دو گروه قرار گرفتند.

حجم نمونه برای هر گروه ۱۲ نفر در نظر گرفته شد. در ادامه کیفیت زندگی افراد در مرحله پیش‌آزمون ثبت و ارزیابی شد. سپس تمرینات اسب درمانی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه به طور متوسط ۳۰ دقیقه توسط گروه تجربی انجام شد، اما گروه کنترل در طول دوره پژوهش به فعالیت‌های روزانه خود ادامه داده و هیچ فعالیت خاصی نداشتند.

کیفیت زندگی در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه اختصاصی کیفیت زندگی بیماران مالتیپل اسکلروز تعیین شد که بر پایه فرم کوتاه ۳۶ سوالی تنظیم شده است.

نویسندگان این مقاله می‌گویند: «نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها حاکی از اثربخشی یک دوره اسب‌سواری درمانی بر ابعاد سلامت جسمانی و روحی- روانی کیفیت زندگی بود. این مداخله تمرینی موجب بهبود چشمگیر نمرات کیفیت زندگی شرکت‌کنندگان گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شد.»

در پایان این مقاله بیان شده است: «با توجه به یاقته‌های پژوهش حاضر و یافته‌های پژوهش‌های پیشین مبنی بر تاثیر تمرینات هیپوتراپی بر عملکرد روانی و جسمانی مبتلایان به ام‌اس، پیشنهاد می‌شود در کنار سایر مداخلات درمانی، از این تمرینات برای بهبود کیفیت زندگی این افراد استفاده شود.»

نتایج این پژوهش در اولین شماره‌ هشتمین دوره‌ فصلنامه علوم اعصاب شفای خاتم منتشر شده است.

انتهای پیام