در همه ی جای دنیا می روند به سمت رهایی از قید وبند های دولتی اینها نمی دونم چشون شده همیشه یه پاشون توی دولت ست .هنر را رها کنید محل کسب در آمد نیست مردم از قدیم مخاطب وخریدار این عرصه بودند از زمانی که شد رانت وحمایت دولتی این شده که خبر هایی از مافیای فلان وبهمان هم در این بخش می شنویم. من نقاشم طراحی می کنم برای دلم حالا به کسی چه ربطی دارد وبروم کاسه گدایی دراز کنم سمت دولت ؟

بیش از 25 سالست تجربه ی هنری دارم به اشکال مختلف .ده ها انجمن صنفی را سالهاست می شناسم .انجمن ها می شوند یه حلقه وفرقه از افرادی رفیق هم چیزی به اسم نهاد ها وتشکل ها وحلقه های هنری ندیدم اغلب نوعی توافقات جمعی ست که به دلیلی دور هم جمع شده اند حالا رانتی ومنفعتی و...هم از دولت باشد چه بهترو.... 30 سال ست چند تا انجمن تجسمی همون افراد سابق واسبق رو دارند وبس .در ضمن انجمن هنری باید کار کند نه شغل شود.هنر یعنی تولید وتجربه زنده و آزاد و....من شدم عضو دوم یک انجمن دیدم ای داد عین یک شرکت دولتی سر حق عضویت ووام و...دعوا دارند خدا حافظ رفتم توی کار خودم رها

چند صد تا انجمن هنری داریم؟ من در بخش تجسمی هنر طراحی ونقاشی را می گویم. در ده سال قبل کجا دیدید وشندید در باره نقد وضعیت هنر های تجسمی خودشون با خودشون مثلا تخصصی اند نشستند وبررسی کردند وضعیت طراحی واموزش عمومی در چه موقعیتی ست؟ یک نشست نداریم اما سر بینال ودبیر و تقسیم سهم بیا وببین بگیر وببند وسر فروش وخرد توی فلان اکسپو وحراجی کی با کی رابطه دارد کدام انجمن وکدام شخص با کی رابطه دارد وسر این مسایل بیا ببین چه ها که نکردند. یک انجمن هنر های تجسمی نباید توی عمرش در یک شهر توی یک محله وپارک طراحی ونقاشی کرده باشد و وضعیت آموزش دیجیتال وکپی گری را نقد کرده باشد؟ یک عده نقاش نشونم بدید در ده سال گذشته روند تولید وخلاقانه داشته اند نه کپی ودیجیتالیسم مدرن وکهنه و......؟ نداریم نیست نگرد .یک مجال بده همینجا بسم الله رو می کنیم که هنر در ایران یعنی چی.

تا نهاد های دولتی و خدماتی وشهری دست از اجیر کردن هنر وهنرمند برندارند وبودجه های دولتی وهنری و..هست هنر در ایران یک شوخی بیش نیست. در صد ها مرکز آموزش هنر طراحی ونقاشی 99 درصدشون در تهران تا کوره دهاتمان کپی کاری تدریس می کنند.هنر تجربه مدام کار کار کار ومطالعه فردی ست نه تولید کله قندی از روی دست فلان استاد. خط مان تقلیدید ست نقشمان کپی شده است حسمان رونویسی شده است فرم ها واشکال باز ولید ذهنیت دیگری ست و....از کمال الملک تا فرح پهلوی وهنر های زیبا تا امروز یک روند هنری در یک هنر مند نشونم بدید که من نتونم بگم این بابا مقلد وعیننا شاگرد کی یک نبوده ونیست .یکی بیاد بگه این حس این فرم این کار مال تدبر وتجربه 20 ساله خودم ست .یکی رو نشونم بدید که ته اش تقلید وباز تولید ذهن وتجربه دیگری نباشد .هنر یعنی این؟ این در هنر جنایت محسوب می شود مگر تولید ساختمان ست یا ماشین که مدلش را از روی دیگری کپی کنیم.

هنر ضد حصار کشی ست. من امروز یک فرم یک برداشت یک نگاه دارم با هر موادی که وردستم بودم نقشی زده ام حسمو دارم مال خودمه به کی چه ربطی دارد با چی کشیدم وبخواهد به من نمره بدهد/هنرست آزادی یعنی هنر.بعد ما چی داریم ده ها انجمن وموسسه وشورا واداره و صنف که با خط کش ومتر به دست اندازه می گیرند وبه قلب وروحتان نمره ودرجه می دهند!!!! انجمن های صنفی شوق بیتری دارند دولتی وشبه دولتی شوند تا دولت.خیلی عجیب ست همه می روند توی زمین دولت بازی می کنند توی زمین شهرداری ها هر کجا توش پولست وامتیاز. یک دکترای هنری رفته توی فلان شورای هنری کاراشو داده درجه ی یک هنری بگیرد من دارم شاخ در میارم این یعنی چی؟ اصولا به دولتها چه ربطی دارد درجه بدهند مگر هنر پادگان ست وهنرمند نظامی ودرجه بندی و......!!!!!!؟؟

وابستگی داخلی یک طرف بعد یک عده چشم دوختند وذربین دستشون فلان موسسه خارجی واکسپو وکریستی وبینال ونیز و ....از چی خوشش میاد چکار کنه شاید بتونه بره توی اون بساط ووقتی رفت همه برایش هورا می کشند چه هنرمندی !! بابا برید هنر همون مناطق رو بررسی کنید الانشونم این وضعیت رو قبول ندارند که یک موسسه متر درست کنه کی خوبه کی بد ست کی رو ببرند بالا کی رو بزنند زمین هنر ضد وابستگی ست وضد خرید وفروشست .اقتصاد هنر رو کی ها ساختند کسانی که هنر نداشتند بعد هنرمندان رفتند توی صف کاسه بدست که کی بهشون امتیاز بدهند و...