بنا به روایتی حضرت علی اکبر (ع) در یازدهم شعبان، در مدینه منوره دیده به جهان گشود، پدر گرامی ایشان امام حسین (ع) و مادر محترمه‌اش لیلی بنت ابی مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی است.

وی جوانی خوش چهره، زیبا، خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه ترین مردم به پیامبر اکرم(ص) بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی ابن‌ابیطالب (ع) به ارث برده و جامع کمالات، محامد و محاسن بود.

سن حضرت علی اکبر (ع)

درباره سن و سال و طول عمر حضرت علی اکبر(ع) نقل قول‌های متفاوتی وجود دارد، از سویی اکبر یعنی بزرگتر و با توجه به این نکته می‌توان متوجه شد که آن حضرت فرزند بزرگ امام حسین (ع) بودند.

در مورد ازدواج حضرت در برخی زیارات نقل شده (السلام علی اولادک) یعنی حضرت علی اکبر (ع) علاوه بر این‌که ازدواج کرده بودند، فرزند هم داشتند و در برخی مقاتل هم آمده که فرزندان او در کربلا و در زیر مرکب‌ها به شهادت رسیده‌اند. البته قول ضعیفی هم وجود دارد که می‌گوید حضرت علی اکبر (ع) ازدواج نکرده است، اما با توجه به آنچه گفته شد احتمال آن خیلی ضعیف است.

وقتی علی اکبر (ع) خواست وارد میدان جنگ شود، اهل خیمه خواستند با گرفتن عبا و عمامه او مانع رفتن او به میدان جنگ شوند. اما امام حسین (ع) فرمودند: دع علی اکبر؛ یعنی علی اکبر را رها کنید: (علی ممسوس فی ذات الله) علی مجنون و سرگشته ذات الهی است.

حضرت سکینه دختر امام حسین (ع) فرموده‌اند: ما در کربلا در سه زمان پدرمان را به حال مرگ دیدیدم؛ یک‌بار زمانی که علی اکبر (ع) می‌خواست به میدان برود. دوم زمانی که او طلب آب کرد و سوم زمانی که او بالای سر برادرم علی اکبر (ع) قرار گرفت.

بصیرت حضرت علی اکبر (ع)

به گزارش ایسنا و به نقل از تبیان، حضرت علی اکبر اولین کسی بود که مقابل دشمن قرار گرفت و وقتی که او به میدان جنگ رفت، نه تن‌ها ظاهر او شبیه پیامبر اکرم (ص) بود؛ بلکه خلق او شبیه خلق پیامبر و مجموع برخوردهای او با اهل مدینه هم شبیه پیامبر بود. لذا فرموده‌اند حضرت علی اکبر (ع) شبه پیامبر است و حتی نحوه سخن گفتن او هم شبیه پیامبر بود. اما او معصوم نبود.

حضرت علی اکبر در کربلا و از امام حسین (ع) سوال پرسید: من خواب دیدم که کاروان ما در مسیر مرگ حرکت می‌کند؛ آیا مسیری که ما انتخاب کرده‌ایم درست است؟ او نه به عنوان فرزند امام حسین (ع) بلکه به عنوان کسی که در کنار اباعبدالله قرار داشت و همراه او بود، با بصیرت خود در تبعیت از امام زمانش عمل می‌کند و همراه می‌شود و همه ما باید از این رفتار درس بگیریم و آن را سر لوحه کردار خود قرار دهیم.

انتهای پیام