به گزارش ایسنا، در چهارمین روز جشنواره فیلم فجر یعنی سه‌شنبه، ۱۵ بهمن ماه خبرها و حاشیه‌های مختلفی از جشنواره در تهران و شهرهای دیگر و در خبرهای رسمی و فضای مجازی دست به دست می‌شد.

مثلا در فضای مجازی یک فیلمساز از نمایش داده نشدن فیلمش در مشهد گله‌مند بود و یک فیلمساز دیگر هم از نتیجه اولین شمارش آرای مردمی که برایش هشتگ تقلب هم زد گله داشت. این اتفاق اگرچه حتما برای صاحب اثر و همینطور صاحبان تمام آثار قابل پیگیری و بررسی است اما شاید بهتر بود پیش‌تر، دست کم یکی از عوامل سازنده فیلم‌ها از نحوه رأی‌گیری وچگونگی شمارش آرا مطلع و توجیه میشد تا راه برای هر نوع سوء برداشت احتمالی یا بدگمانی بسته شود یا اگر هم مورد مسئله‌داری وجود داشت راه پیگیری آن توضیح داده می‌شد.

بجز این‌ها در فضای مجازی و نیز خارج از دایره خبرهای رسمی رسانه‌ها، بحث‌های نسبتا تندی درباره فیلم مجیدی و اطلاعیه جشنواره داغ بود و عده‌ای منتقد بودند که اگر فیلم  «خورشید» مجید مجیدی به دلیل تکمیل نشدن مراحل فنی تا تاریخ ۱۴ بهمن نرسیده پس چطور مورد پسند هیأت انتخاب قرار گرفته است؟ و اینکه چرا جشنواره یا مدیرانش باید بخاطر نام «مجیدی» از او حمایت ویژه‌ای کنند؟

ابن بحث‌ها در پایان روز چهارم جشنواره وارد مرحله جدیدی شد چرا که ستاد جشنواره شامگاه ۱۵ بهمن اعلام کرد، فیلم مجیدی به جشنواره رسیده و اولین نمایش آن در سینمای ایران مال در روز چهارشنبه خواهد بود. اما در این خبر اشاره‌ای نشده که با وجود این تاخیر و اینکه فیلم‌ «پسرکشی»، هم در جدول نمایش و هم رای‌گیری مردمی جایگزین «خورشید » شده است، آیا این فیلم باز هم داوری خواهد شد یا خیر؟!

در این روز حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی هم به پردیس ملت آمد و به تماشای فیلم دوزیست بروز نیک‌نژاد هم نشست.

او در بازدید از سینمای رسانه‌، از سوی خبرنگاران درباره فضای تلخ بسیاری از فیلم‌ها مورد پرسش قرار گرفت و در پاسخ به اینکه آیا میتوان از تعدد این فیلم‌ها کم کرد؟ گفت: مطابق مقررات، سازمان سینمایی تنها نقش نظارتی در تولید فیلم‌ها دارد و فیلمسازی در چهارچوب شورای پروانه ساخت است و معیارهای مشخصی دارد. طبیعتا فیلمسازان براساس علایق، برداشت خود از اجتماع و اولویت‌های مدنظر، انتخاب می‌کنند که چه فیلمی بسازند. امسال هم تنوع موضوعی و گونه‌ای خوبی در فیلم‌ها داریم که این به داشتن تصویر درست از سینمای ایران کمک می‌کند.

انتظامی همچنین به حرفه‌ای‌تر شدن فضای سینمای رسانه‌ها و نشست‌های پرسش و پاسخ فیلم‌ها اشاره کرد؛  مسئله‌ای که در چند سال اخیر بسیار مورد توجه خبرنگاران بوده تا از حضور افراد غیرحرفه‌ای که در طول سال فعالیت مستمری در حوزه سینما ندارند در سالن رسانه‌ها جلوگیری شود.

با این حال با وجود این حساسیت، هر سال بیشتر خبرنگاران و عکاسان و منتقدان به دیدن چهره‌هایی غیرسینمایی اما شناخته شده و سینمادوست عادت دارند تا جایی که امسال نبودشان به چشم آمده است، از جمله عادل فردوسی‌پور که گاهی به عنوان مهمان به کاخ جشنواره می‌آمد اما حالا که در قاب تلویزیون هم دیده نمی‌شود غیبتش در جشنواره فیلم فجر بیشتر مشهود است.

اما از اینها که بگذریم در چهارمین روز جشنواره همانند سه روز قبا، سه فیلم داستانی تازه ساخته شده به نمایش درآمد.

در میان آن ها دو بازیگر مطرح یعنی شهاب حسینی و پیمان معادی به نشست‌های پرسش و پاسخ فیلم‌های خود نرسیدند که البته گفته شد معادی برای اختتامیه در تهران خواهد بود.

 اولین فیلمی که در این روز اکران شد «آن شب» به کارگردانی کوروش آهاری بود که در بخش نگاه نوع جشنواره به عنوان اولین اثر بلند این فیلمساز پذیرفته شده بود. آهاری این فیلم را با بازی شهاب حسینی در امریکا ساخته و یکی از معدود فیلم‌های ایران در قالب ژانر ترسناک و تریلر است که اگرچه ساختار فیلم تا به انتها می‌تواند قابل قبول باشد، اما بخش‌هایی از ابتدای فیلم چندان قابل توجه از آب در نیامده است.

در این فیلم پسر کوچک شهاب حسینی یعنی امیرعلی حسینی هم در چند سکانس کوتاه بازی کرده است.‌

نشست خبری این فیلم آرام و بی حاشیه و بدون حضور شهاب حسینی که مشغول پروژه فیلمبرداری در خارج از کشور  است و نیز دیگر بازیگران برگزار شد.

فیلم دیگری که در این روز برای اهالی رسانه و منتقدان رونمایی شد دوزیست، تازه‌ترین ساخته برزو نیک نژاد بود که نشست خبری آن بدون جواد عزتی ولی با حضور هادی حجازی‌فر و پژمان جمشیدی بی‌حاشیه حاشیه و آرام به پایان رسید.

اما یکی از مهم‌ترین فیلم‌ها و شاید به واسطه حضور بازیگر، بتوان گفت مهمترین آن‌ها در این چند روز، «درخت گردو» بود که به کارگردانی محمد حسین مهدویان و با بازی پیمان معادی، مهران مدیری و مینا ساداتی ‌درباره بمباران سردشت ساخته شده است.

این فیلم پس از سالها پای مهران مدیری را هم به جشنواره و نشست خبری فیلمی باز کرد و او که برای تماشای فیلمش به پردیس ملت آمده بود، با عینکی سیاه در سالن نشست که از همان ابتدا سوژه عکاسان شد.

مدیری که بر خلاف خلق و خوی جدی و خشکی که  در فضای پشت دوربین از او شناخته می شود، در برخورد با خبرنگاران بویژه در نشست های خبری ارتباط گرم و صمیمانه‌ای با آن‌ها دارد، موقع نشست پرسش و پاسخ «درخت گردو» با سلامی بلند به خبرنگاران و عکاسان و البته با همان عینک سیاه به سالن وارد شد.

او  به قول خودش برای اینکه کسی فکر نکند قیافه گرفته که در فضای بسته و جلوی دوربین عکاسان عینک زده است، گفت چون دو روز بوده که نخوابیده می شود و حین تماشای فیلم هم گریه کرده است چهره مناسب برای عکاسی ندارد. البته همین عینک در جایی از نشست در کشاکش بحثی حاشیه‌ای میان یک خبرنگار و کارگردان بر سر مالکیت فیلمنامه دستاویز این کنایه شد که او حرف مردم را میزند اما عینک غیر مردمی میزند. مدیری هم در پاسخ به این کنایه گفت: عینک غیرمردمی نشنیده بودم که آن را هم شنیدم.

او در این نشست  با همان روحیه شاد و طنازی که بیشتر به آن شناخته می شود از فیلم و مردم غیور کُرد سخن گفت و تاکید کرد که عاشق کردهاست. وی همچنین با اشاره به حادثه هواپیمای ‌اوکراینی‌و ابراز همدردی برای همه مردم آرزوی صبر کرد.

مدیری که بارها چه خودش و چه همکارانش از سختی زیادی که بیدار شدن صبح زود برایش دارد گفته بودند، با همان لحن همیشگی‌اش درباره سختی‌های «درخت گردو» گفت: «کار در این فیلم خیلی سخت بود. ما صبح زود یعنی پنج صبح بیدار می‌شدیم.(خنده‌ حاضران) و خوب این خیلی سخت بود. البته من ۱۱ بیدار می شدم ولی هنوز صبح بود.(خنده دوباره حاضران).

او در ادامه از سختی و خطرناکی راه‌ها و وسیله‌هایی که باید توسط آن ها تردد می کردند گفت و اینکه گاهی فکر می‌کردند ممکن است به مقصد نرسد چون مثلا با هواپیمایی که ۲۰۰ نفر در آن بودند هیچ چیز نداشت جز یک فرمان در رفت و آمد بودند.

در کنار مهران مدیری، بازیگر نقش اصلی «درخت گردو» پیمان معادی است که در این نشست حاضر نبود اما از همان ابتدا از طریق تلفن و عکس در جریان نشست قرار داشت. او با قدردانی از تمجیدهایی که بابت فیلم و بازی خودش شنیده بود از همکارانش هم تشکر کرد و چون عکس نشست مطبوعاتی فیلم را هم دیده بود مهران مدیری را خیلی «خوش تیپ» توصیف کرد.

معادی لحظاتی را هم درباره فیلم و قوم کرد و سختی هایی که در تمام این سال‌ها بر آنها گذشته و می گذرد صحبت کرد و مانند مدیری و مینا ساداتی و همچنین دیگر عوامل فیلم از عشق و علاقه زیاد خود به قوم کرد سخن گفت. او درخت گردو را ادای دین به این مردم دانست.

در درخت گردو سه کودک کُرد بازی می‌کنند که با توجه به تصویربرداری سکانس‌های بمباران شهر و اتفاقات بعد از آن که مستقیم به بچه ها ‌مرتبط بود، کار سختی‌های مضاعفی به لحاظ روحی داشته به طوری‌که مهدویان می‌گفت، پس از یک سکانس مربوط به حضور بچه‌های شیمیایی شده در حمام به همراه پدرشان (پیمان معادی)، مجبور شده بخاطر وارد شدن فشار روحی و روانی زیاد به گروه، کار را برای چند روز تعطیل کند و خود معادی هم بخاطر فشار روحی زیاد چند روزی را در بیمارستان بستری شده بود.

این فیلم تا ۱۴ بهمن درمیان ۱۰ فیلم برتر فهرست آرای مردمی قرار داشته است.

انتهای پیام