این شبیه‌گردان و پژوهشگر تعزیه در هشتمین حضور خود در جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی «شاه شکار» را اجرا می‌کند. او از شهر اراک که آن را یکی از قطب‌های تعزیه معرفی می‌کند، در نوزدهمین دوره این جشنواره شرکت می‌کند.

مهدی دریایی در گفت‌وگویی با ایسنا،‌ درباره شبیه‌خوانی «شاه شکار» بیان کرد: این تعزیه داستان ظلمی است که به «میرزا رضا کرمانی» در کرمان می‌شود. او برای احقاق حق به تهران می‌آید و توسط ناصرالدین شاه مورد ظلم قرار می‌گیرد که در نهایت ناصرالدین شاه را به قتل می‌رساند. در واقع قتل ناصرالدین شاه برای احقاق حق است نه ترور.

او افزود: قبلا تعزیه دیگری به نام «شاه شهید» درباره «میرزا رضا کرمانی» ساخته شده که درباریان قصد داشتند در این تعزیه شخصیت «میرزا رضا کرمانی» را تروریست و بد نشان دهند و ناصرالدین شاه را یک شخص خوب. اما «شاه شکار» حقیقت امر را روایت می‌کند و داستان ظلم و ستم و احقاق حق است. در واقع  بحث اصلی ما در این تعزیه این است که بگوییم «میرزا رضا کرمانی» شاه‌کش نیست و ناصرالدین شاه را ترور نکرده و در برابر ظلمی که به او شده، استقامت کرده است.

این شبیه‌گردان درباره شبیه‌نویس «شاه شکار» توضیح داد: این تعزیه توسط فردی با تخلص «میرزا رضا» و تقریبا در زمان مظفرالدین شاه نوشته شده است.  ‌میرزا رضا تو سط فراهانی‌ها به دربار قاجار راه پیدا می‌کند و حدود ۱۵ مجلس اساطیری _ اسطوره‌ای ساخته  و به نوعی فصل جدیدی در تعزیه باز کرده است. او تعزیه‌های اجتماعی و سیاسی کار کرده و خیلی هم شناخته‌شده نیست. درصدد هستم با ارائه کارهایش به معرفی او بپردازم.

دریایی گفت: «شاه شکار» را برای اولین بار در جشنواره آیینی و سنتی اجرا می‌کنم. از دوره دوازدهم که در این  جشنواره شرکت می‌کنم سعی کرده‌ام کارهایی را که تاکنون از دوره قاجار دیده نشده ارئه دهم.  

او با بیان این‌که "هنر تعزیه فقط نشانگر عزاداری نیست" افزود: ما تعزیه را فقط به چشم یک عزاداری نگاه می‌کنیم، در حالی که تعزیه پتانسیل بالایی دارد که هیچ دانشگاه، استاد، معلم، مدرسه، کتاب، نمایش و فیلمی نمی‌تواند مانند آن با مخاطب به راحتی ارتباط برقرار کند. تعزیه با نوعی قرارداد با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند.  به نظر من می‌توانیم با زبان تعزیه خیلی از مشکلات و مسائل اجتماعی را بازگو کنیم. در گذشته تعزیه‌سراها در عهد خودشان عالم بودند و به علوم مختلف مانند نجوم، فقه، طب، نمایش و ... مشرف بودند، حتی با مسائل سیاسی روز خود آشنا بودند و در تعزیه‌های‌شان به این مسائل اشاره می‌کردند.   

او در ادامه به فقدان آموزش در هنر تعزیه اشاره کرد و گفت: در سطح کشور این هنر در حال اجراست اما به حمایت بیشتری نیاز دارد. مهم‌ترین موضوع در تعزیه بحث آموزش است؛ متاسفانه امروزه تعزیه‌خوان‌های مکتب‌نرفته تعزیه ‌وان شده‌اند و همه مراحل اولیه تعزیه‌خوانی را نمی‌دانند.

 این تعزیه‌خوان درباره برگزاری جشنواره آیینی و سنتی بیان کرد: جشنواره آیینی و سنتی با توجه به این‌که ملی است و تمام آیین‌ها در آن اجرا می‌شود، در حفظ نمایش‌های آیینی و سنتی و شناسایی تعزیه‌های قدیمی خیلی کارآمد است.

دریایی در پایان افزود: ما تعزیه‌خوان‌ها بیشتر از حمایت مادی به حمایت معنوی نیاز داریم تا دلمان گرم باشد که این هنر زنده است. بیشتر نگرانی ما این است که این هنر دارد از بین می‌رود، قدیمی‌ها دیگر کار نمی‌کنند و یا از دنیا می‌روند و افراد جدید هم با شیوه‌های اجرایی آشنا نیستند.

انتهای پیام