به گزارش ایسنا، مراسم بزرگداشت زنده‌یاد حسین جلال‌پور، شاعر، پژوهشگر و ویراستار ادبی عصر پنجشنبه (۱۳ تیرماه ۹۸) و به مناسبت روز قلم، توسط کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران، انتشارات بامداد نو و خانه هنرمندان ایران و با حضور جمعی از شاعران، نویسندگان و پژوهشگران، علاقه‌مندان به ادبیات و دوستان و نزدیکان این شاعر در سالن «استاد شهناز» خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم که مهدی بکران اجرای آن را بر عهده داشت، ساعد باقری، شاعر و محقق با ذکر ویژگی‌های شخصیتی جلال‌پور، از دیدارهای کوتاه اما ماندگار خود با این شاعر و پژوهشگر جوان گفت. باقری سپس افزود: حسین جلال‌پور، انسانی شریف، صمیمی و مستعد بود و مرگ او برای جامعه ادبی خسران بزرگی است.

در ادامه سیدجعفر حمیدی، شاعر، پژوهشگر ادبی و استاد دانشگاه شهید بهشتی از شاگرد سابق خود گفت و در حالی که مرگ در جوانی را «اندوه بزرگی» نامید، تاکید کرد: حسین برای مرگ جوان بود.

حمیدی با ستایش از روحیه شاعرانگیِ جلال‌پور بیان کرد: او شاعر بود. ما همیشه با هم در ارتباط بودیم. حسین در دوره کارشناسی شاگرد من در دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر بود. بعدها هم که دانشجوی دکترای ادبیات شد، به دانشگاه شهید بهشتی تهران می‌آمد و به من سر می‌زد و درباره موضوع‌های مختلف صحبت می‌کردیم. ما هیچگاه راز مرگ را نخواهیم فهمید. حسین هم با مرگش ما را باز با این اندوه و راز تنها گذاشت.

در ادامه این مراسم، عبدالرسول عمادی، شاعر و معاون سابق وزارت آموزش و پرورش، شعری در سوگ شاعر ازدست‌رفته خواند و در سخنانی با اشاره به استعداد شعریِ جلال‌پور، شعر را «خوراک روح انسان» نامید و اظهار کرد: روح ما با ادبیات زنده می‌ماند. حسین یکی از امیدهای ما برای رهایی از برهوت بود. کار بزرگش تصحیح دیوان محمدخان دشتی بود که اشعارش در بین مردم و به صورت شفاهی رواج داشت اما تصحیح حسین، محمدخان را احیا کرد. انتظارات و امیدهای زیاد دیگری هم از حسین می‌رفت اما مرگ به او امان نداد.

بخش دوم این رویداد با شعرخوانی تعدادی از شاعران آغاز شد. غلامحسین دریانورد، شاعر و نمایشنامه‌نویس، شعری را که در آن بر شخصیت و وسواس‌های حرفه‌ای جلال‌پور در ساحت شعر و ویراستاری تاکید شده بود، در سوگ دوست و همشهری خود خواند.

پس از دریانورد، محمدسعید میرزایی شعرخوانی کرد و از بوطیقای شعر و ذهن جلال‌پور گفت.

محمدرضا فارابی، خواننده و آهنگساز بندر گناوه‌ای، در ادامه با ذکر خاطره‌ای از نشست‌های «انجمن ادبی هوای تازه» و رابطه خودش با زنده‌یاد جلال‌پور، دو قطعه جنوبی را با گیتار اجرا کرد که به یاد حسین جلال‌پور ساخته بود.

اسماعیل امینی، دیگر سخنران مراسم «یک شب تلخِ مختصر» بود که در ستایش زندگیِ کوتاه این شاعر گفت: به نظر من شاعرها همیشه جلوی یکنواختی زمان را می‌گیرند و حسین از این قماش بود. کسی بود که وجه شاعری و هنری‌اش و جنبه انسانی و مهربانی‌اش بر دیگر شاخص‌های وجودش می‌چربید. مدارج و مدارک او همیشه بعد از انسان‌بودن و شاعربودنش رخ می‌نمود و دانشمندی‌اش بر کارمند دانشگاه بودنش برتری داشت. او یک نوجوان پرجنب و جوش بود. مثل ابری بود که بر تشنگان می‌بارید. دریغا که دوست جوان ما به این زودی از دست رفت. تلخ است و ما بداقبال بودیم که روزهای رویایی زندگی‌مان پشت سرمان است.

فاطمه سالاروند، هادی خوانساری، حسن فرهادی، حمیدرضا وطن‌خواه و مسعود میرقادری دیگر شاعرانی بودند که در این برنامه شعرخوانی کردند.

ندا ابن‌علی، همسر جلال‌پور نیز یادداشتی کوتاه از شخصیت و ویژگی‌های این شاعر خواند و از انتشار کتابی درباره قصه‌ی زندگی حسین جلال‌پور خبر داد که قرار است آن را به‌زودی بنویسد و منتشر کند.

محمدجواد حق‌شناس، رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران در پایان این مراسم با اشاره به دلیل حضورش در این مراسم گفت: ارادت من به حسین بسیار است. اینجا هستم به یمن همین ارادت و تشکر از حضور گرم و پرتعداد دوستداران و دوستان او که امشب اینجا هستند. حسین به زعم من یک پژوهشگر اصیل بود که دل در گروی فرهنگ و ادب این مملکت داشت.

او غزلی از حسین جلال‌پور که اسم این مراسم، «یک شب تلخِ مختصر» نیز از آن برداشته شده بود، خواند.

در پایان رونمایی از کتاب یادنامه زنده‌یاد حسین جلال‌پور، «تقویم بی جلال» با تألیف و گردآوری محمد ولی‌زاده انجام شد. این کتاب در پنج فصل، در ۳۲۰ صفحه و با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه توسط انتشارات بامداد نو چاپ و منتشر شده است.

حسین جلال‌پور، شاعر، پژوهشگر و ویراستار ادبی متولد ۱۲ دی‌ماه ۱۳۵۵ در بندر گناوه بود که تحصیلات خود را تا مقطع دکترای ادبیات فارسی ادامه داد. او که مدرس و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان بود، دهم فروردین ماه امسال در ۴۳ سالگی و در یک سانحه رانندگی در جاده جاشک خورموج واقع در استان بوشهر از دنیا رفت.

مجموعه غزل «کلاغِ بعد از باغ» و تصحیح «دیوان محمدخان دشتی» از زنده‌یاد جلال‌پور به یادگار مانده است. همچنین تصحیح دیوان خواجوی کرمانی او نیز در دست چاپ است.

انتهای پیام