برزو نیکنژاد که ساخت مجموعههای طنزی چون «پنچری»، «قرعه» و «دردسرهای عظیم» را در کارنامه دارد، در گفتوگویی با ایسنا دربارهی علت رواج خشونت در سریالهای تلویزیونی اظهار کرد: کشمکش بخشی از درام است؛ اما وقتی دست و بال نویسنده در نگارش بسته میشود، شاید اتفاقاتی از این دست رخ میدهد. اما اینکه چرا ما الان وقتی که تلویزیون را باز میکنم به عنوان جعبهای که باید با آن سرگرم بشویم و با این سرگرمی بخشی از امروز و روزگارمان را فراموش کنیم، این اتفاق نمیافتد، دلیل آن خیلی ساده است و آن عدم سرمایهگذاری در کارهای کمدی است.
این کارگردان در ادامه با طرح این پرسش که «چرا همچنان بازیگران طنز تکرار میشوند؟»، گفت: وقتی هنوز که هنوز است، بازیگر کمدی تلویزیون و سینما، بازیگرانی هستند که شاید از زمان «ساعت خوش» آمدهاند و هنوز که هنوز است وقتی کار کمدی میکنیم گویی باید همان عزیزان بیایند و قرار نیست ما چیزی را اضافه کنیم، همین اتفاقات میافتد. ما در حال حاضر مصرفکننده هستیم. ۲۰ سال پیش عزیزان آمدند و در تلویزیون سرمایهگذاری کردند و ما این بار فقط آنها را مصرف میکنیم و چیزی تولید نمیکنیم نه ایده جدید برای تولید داریم و نه اتفاق جدیدی میافتد.
نیکنژاد ادامه داد: یک روز کسی آمد و سریال «پایتخت» را ساخت. یک روزی یک فرد دیگری هم آمد و «دودکش» را کار کرد؛ کمدیهایی که کمی با کمدیهای دیگر متفاوت بودند. آنها پولشان را گرفتند و مخاطبان هم راضی بودند، اما قاعدتاً هیچ سرمایهگذاری در این زمینه نکردند آدمهایمان را حفظ نکردیم و بارها چندین تهیهکننده از ما پرسیدند آقا کار کمدی دارید؟ من هم عنوان کردم که مگر کار کمدی در لبتاپم هست که آن را بالا بیاورم! آیا کسی هست که بگوید برآورد مالی صورت بگیرد و این که مبلغی به فلان نویسنده داده شود که بنشیند و بنویسد و ببینیم که چه اتفاقی میافتد. چطور میشود پروژههایی برآورد ۴ الی ۵ ساله میشوند. اتفاقات عجیب میافتد اما در کمدی وقت گذاشته نمیشود و در نهایت همه انتظاراتشان برداشت است.
همین اتفاق میافتد که جاهایی به تکرار میرسیم و آن کمدیهای تکراری را دیگر مردم هم دوست ندارند، اما میبینیم همچنان به عنوان مثال سریال پنج بار تکراری آقای عطاران را میبینید و یا سریال پنج بار تکراری آقای مقدم را میبینند و این اتفاق سرمایهگذاری در زمان میخواهد.
کارگردان مجموعه «پنجری» در ادامه گفت: اگر به من بگویند فردا ساخت یک کمدی را شروع کنم به نظر شما چه اتفاقی میافتد؛ مشخص است یک چیزی مینویسند و قطعاً اتفاق خوبی نخواهد بود. با این که تلویزیون خانه من است و من آن را دوست دارم و به تازگی سریالهایی که پخش شد را دیدهام باید بگویم اصلاً از جنس افراد روشنفکری نیستم که بگویم تلویزیون نمیبینیم ولی فکر میکنم حدود دو سال است که دیگر در تلویزیون کار نکردم و بعد از آن فیلم «لوله زنبور»، «ساخت ایران» و دو فیلم دیگر ساختم و هیچ مشکلی هم با تلویزیون ندارم و با افتخار هم کار میکنم.
کارگردان «دردسرهای عظیم» افزود: کارهای اخیری که در تلویزیون پخش شد را دیدم و برخی از آنها را دنبال میکردم؛ به هر حال قصه اجتماعی و درام لازم است اما مشکل ما الان این است که چرا کنار این کارهای که پخش میشود، کمدی ساخته نمیشود. و یا سطح کمدیهای که هم ساخته میشود از کمدیهای قدیم پایینتر است شاید با این طنازی که مردم ایران دارند، خنداندن آنها کار سادهای نیست. این که من سکانسی را بنویسیم که مطمئن باشم مردم را میخندند، نزدیک به یک روز وقتم گرفته میشود.
نیکنژاد در بخش دیگر از گفت و گوی خود درباره دشواری ساخت سریال طنز در تلویزیون اظهار کرد: ما اگر بخواهیم سریالی برای تلویزیون کار کنیم یک گروه باید به سختی تلاش کنند و یک کار با کلی پلان باید اتفاق بیفتد. در درام کمی خیال ما راحت است اما در کار کمدی سراسر فعالیت و نشاط است در کار درام تهیهکننده راحت است و در روز هفت، هشت و ۹ و الی ۱۰ دقیقه از کار را میتواند بگیرد اما در کار کمدی گرفتن این تایم کار بسیار سخت و کمرشکنی است. شما فکر کنید میخواهید کار پایتخت بسازید و روزی ۱۰ دقیقه بگیرید چین چیزی امکانپذیر نیست و اینکه آیا در این روند تولید سخت، تهیهکننده پای کار میایستد؟
وی در ادامه گفتوگوی خود با ایسنا درباره برآوردی که نسبت به کارهای طنز و درام میشود، اظهار کرد: برآوردی که در حال حاضر در قبال سریالهای طنز و درام ارائه میدهند، کاملاً با هم متفاوت هستند؛ زمانی که برای ساخت این ژانرها گذاشته میشود کاملاً با هم فرق میکند. فیلمنامه مجموعههای طنز چندین برابر یک کار درام وقت نویسنده گرفته میشود تا هر بار یک دیالوگ طنز یا موقعیت طنز به کار اضافه کند اما برآورد نگارش فکر میکنید چقدر است؟ ما باید وقت بگذاریم و اضافات کار را خط بزنیم و الماس برش شده را نشان مردم بدهیم. چه اتفاقی میافتد اتفاقی که میافتد این است که ما اضافات کار را خط نمیزنیم به همین دلیل مخاطب از ما جلوتر است.
این کارگردان مجموعههای طنز همچنین درباره آثار و تبعات پخش سریالهایی که بار منفی و خشونت دارند، اظهار کرد: به هر حال تلویزیون کارشناسانی دارد و تمام کسانی که این سریالها را مینویسند هم آدمهای باسوادی هستند؛ به نظر من در خیلی از نقاط دنیا این جنس سریالها تولید میشود اما ردهبندی سنی دارند.
نیک نژاد سپس تاکید کرد: چرا در دورهای که مردم نیاز به شادی و نشاط دارند نباید نشاط به آنها ترزیق کنیم در حالی که یک رخوت بیشتری به آنها تزریق میکنیم.
این کارگردان سپس از ساخت سریال طنز جدیدش برای تلویزیون خبر داد و درباره جزئیات آن گفت: این سریال یک کمدی مفرح برای تلویزیون است که در حد نگارش و طرح اولیه است و امیدوارم شادی و نشاط را از طریق این سریال ترزیق کنیم و اتفاق خوبی باشد.
نیکنژاد درباره محتوای این سریال طنز که قرار است پس از دو سال دوری از تلویزیون بسازد، توضیح داد: ترجیح میدهم قصه این سریال جدید باشد و اگر به قصه جدید نرسم طرح را کنسل میکنم. در قصه این سریال به یکسری آدمها و روابط آنها رسیدهام. طرح کلی و سیناپس را خودم میدهم و قرار است با علیرضا کاظمیپور در مقام نویسنده در این سریال همکاری داشته باشیم.
او تاکید کرد، هنوز شبکهای که قرار است طرح در آنجا تصویب شود، مشخص نیست.
انتهای پیام
نظرات