به گزار ایسنا، در عملیات «کربلای۵» به علت نبود عقبه در منطقه‌ شلمچه،  هنگامی خط حد و حوزه عمل نیروهای قرارگاه کربلا به‌عنوان قرارگاه اول مشخص شد، تصمیم بر این گرفته شد تا نیروهای تحت این قرارگاه پل‌های روی کانال ماهی، منطقه پنج‌ضلعی و پَد بوبیان و سیل‌بندهای آن را تصرف کنند. به همین منظور باید از آب‌گرفتگی سمت «پاسگاه زید» یک فلش داخل پنج‌ضلعی و یک فلش هم به‌ سمت کانال ماهی می‌گذاشتند.

به‌همین دلیل عبور از آب‌گرفتگی با توجه به عمق کم ‌ آب که حداکثر دو متر و حداقل۲۰ سانتی‌متر بود، کار  بسیار مشکلی بود و نیازمند وسیله‌ای بودند که عمق۲۰ سانتی‌متری با عمق دو متری برایش تفاوتی نداشته باشد. از همین رو با توجه به پستی و برآمدگی‌هایی که داخل آب وجود داشت، نفربرهای خشایار  که به تعداد زیاد در ارتش وجود داشت انتخاب شد.

این نفربرها قادر بودند که نیروها را سریع به مناطق خشکی برسانند و نیروها قادر باشند با دشمن درگیر شوند. بدین‌ترتیب با این تصمیم به‌ وسیله خشایار و پی.‌ام.‌پی نیروها از آب‌گرفتگی عبور کردند و مسیرهایی را ایجاد کردند تا یگان‌ها بتوانند در ۲۴ ساعت اول نیروها را پشتیبانی کنند. تا بعد عقبه باز شود.

انتهای پیام