ایسنا، این بار مهمانی ورزشکار و مدال‌آور بین‌المللی اما غیر اصفهانی در دفتر اصفهانش درد. او معتقد است مهم‌ترین اصل قهرمان سازی دوپینگ است و حدود 80 درصد ورزشکاران ایرانی در سطح ملی و کشوری دوپینگ می‌کند. ادعایی که هولناک اما قابل توجه و حتما هم غیرقابل اثبات است.

در تمام طول مصاحبه گویا در کلینیک یک دکتر متخصص نشسته‌ای و دکتر در حال توضیح دادن تک تک داروهای مختلف و اثرات آن است. تا جایی که مجبوری متقاعد شوی که این کار علم و دانش تخصصی نیاز دارد.

مهمان ایسنا از داروهای مختلف دوپینگ و حتی سامانه‌ای که به راحتی همانند خرید شارژ تلفن همراه، می‌توان از آن داروی دوپینگ سفارش داد، گفت و معتقد بود؛ "دوپینگ در ایران بیشتر سیاسی است و اگه بخواهند ورزشکاری را به اصطلاح "کله پا" کنند، در آن صورت تستش مثبت در می‌آید".

پس از تمام شدن مصاحبه و هنگامی که این ورزشکار تحریریه ایسنا در اصفهان را ترک کرد یکی از همکاران گفت: "ولی حال کردی با دوپینگ چه بدنی ساخته بود." تمام سوالات درباره دوپینگ و حجم گستردگی آن در ایران، در این مصاحبه با این ورزشکار ملی‌پوش مطرح شد، اما از ذکر کردن نام ورزشکار و رشته فعالیتش و نام داروها خودداری کردیم.

چرا ورزشکاران دوپینگ می‌کنند؟

دوپینگ مهم‌ترین اصل یک قهرمان سازی است.

یعنی یک قهرمان باید دوپینگی باشد؟

صد در صد (خنده) ببین دوپینگ، نه اون چیزی که شما فکر می‌کنید دوپینگ از نظر عامیانه دارویی است که آن را می‌خورند یا تزریق می‌کنند و با دو برابر شدن قدرتشان همه را می‌برند، این دوپینگ نیست. دوپینگ تغییر ساختار بدنی است؛ مثلا یک بازیکن قدرت بدنی پایینی دارد، قبل از مسابقه دارویی به او می‌دهند که قدرتش بیشتر شود. یعنی ساختار بدنش تغییر کرده است. با مصرف این دارو در تمرینات قوی تر خواهد بود و تمرینات بهتر، پیشرفت بهتر و در نهایت مدال آوری است.

وقتی می‌گویم دوپینگ مهم است منظور روز مسابقه نیست. دوپینگ کردن در واقع چند ماه قبل از مسابقه باید صورت گیرد. برای مثال وقتی ورزشکاری را می‌بینم که تکنیک خوبی دارد فکر خوبی دارد، اما قدرت بدنی پایینی دارد، دارویی را معرفی می کنم تا استفاده کند. از نظر من باید دوپینگ کنی زیرا باید بتوانی مدال بگیری و چون رقیبت دوپینگ کرده است اگر تو آن کار را انجام ندهی از مدال آوری باز می مانی و در ایران هم که ماشاالله خیلی زیاد است.

چند درصد از ورزشکاران در سطح ملی دوپینگ می کنند و اگر نکنند چه اتفاقی می افتد؟

فکر می‌کنم بین 75 تا 80 درصد ورزشکاران در سطح ملی و کشوری در همه ورزش ها دوپینگ می‌کنند، اگر این کار را انجام ندهند شانس مدال آوری بیشتری برای آماتورها باقی خواهند ماند، و ممکن است جایگاه‌شان را از دست بدهند.

اگر دیگر دوپینگ اتفاق نیفتد کدام رشته بیشتری ضرر را خواهد داد؟

دومیدانی. در این رشته 100 متر را در 9 ثانیه می‌دوند، چه قدر عضله باید از قبل آمادگی داشته باشد که در 9 ثانیه ذخایر گلیکوژنی بدن از صفر به 100 برسد

بعضی ورزشکاران ملی پوش تست‌شان در مسابقات برون مرزی مثبت در می آید، چرا قبل از آن در ایران جلوی آن گرفته نمی شود؟

هیچ وقت تست دوپینگ ورزشکار ملی در ایران در نمی آید، زیرا هیچ کس نمی خواهد ورزشکار خودش را محروم کند؛ مثلا اگر تست ورزشکاری مثبت در می آید که قرار است در مسابقات آسیایی و جهانی و برون مرزی مدال بگیرد چه کسی باید ورزشکار را محروم کند؟ وزارت ورزش با همکاری سازمان ضد دوپینگ ایران؟ ببینید در چنین شرایطی چرا این دو سازمان باید قهرمان خودشان را حذف کنند؟ پس تنها اتفاقی که می افتد این است که به فدراسیون مرتبط  تذکر می دهند که حواست به فلان ورزشکار باشد که دوباره دوپینگ نکند. همین ورزشکار می تواند خیلی از بازیکنان آماتور را حذف کند و وارد تیم ملی شود، جایگاه خودش را تثبیت می کند در واقع هر ساله جایی برای آن ورزشکار کنار گذاشته اند کسی هم نمی گوید حق کسانی که خورده شد چه شد.

در واقع هر دارو دوره مخصوص به خودش را دارد مثلا استرویید بین 45 روز تا یک ماه داخل بدن می ماند و به این صورت نیست که تا 10 سال بعد هم نشانه های دوپینگ در بدن فرد جود داشته باشد. ورزشکار 2 ماه قبل از مسابقه دارو را مصرف می کند و در هنگام مسابقه بدنش پاک است و کسی نمی پرسد قبل از آن چه اتفاقی افتاده چون اهمیتی هم ندارد.

دوپینگ در ایران بیشتر سیاسی است یعنی اگر بخواهند بیشتر ورزشکاری را به اصطلاح "کله پا" کنند از او تست می گیرند و مثبت هم در می آید! زیرا هنگامی که ورزشکار در زمان مسابقات نیست پروتئین مصرف می کند و پروتئین هایی که در ایران وجود دارد خالص نیست و ناخالصی دارد وحاوی مواد دیگری هم هست، مثلا مربی وزنه برداری مشهور وقتی دید شاگرد خودش در تمرینات نزدیک به شکستن رکوردی است که متعلق به او بود، تست دوپینگش را درآورد.(با خنده همه می دونیم دیگه یعنی کل دنیا فهمید).

از کجا می دونستی؟

کسی که تست اش درآمده بود دوست خودم بود و حتی وقتی نتیجه آزمایش را دیدیم من که خودم ادعا دارم در زمینه شناخت انواع داروهای دوپینگ آن ماده را نمی شناختم چون تازه وارد ایران شده بود.

به چه داروهایی واژه دوپینگ اطلاق می شود؟

هر دارویی های که قدرت فرد را از لحاظ ویژگی های ساختار بدنی افزایش دهد، دوپینگ است. این ویژگی ها شامل افزایش قدرت بدنی، بالا بردن اعتماد به نفس، افزایش انعطاف پذیری و.. است. ببینید مثلا جنسینگ نشاط آور است، اما مصرف مقداری از آن دوپینگ محسوب نمی شود مثلا اگر جنسینگ 5 درصد نشاط آوری دارد داروهای دوپینگ 200 درصد تاثیر دارند، چیزی که در مورد آن صحبت می کینم دارو است.

کلا چند نوع دوپینگ داریم؟

دوپینگ انواع مختلفی دارد که 4 مدل آن بیشتر شایع است. مثلا در دوپینگ ژنی، ژن فرد را تغییر می دهند، به عنوان مثال به یک دختر ژن پسرانه می دهند حالت بدنش پسرانه می شود، اما در مسابقات دختران مدال می‌گیرد. در المپیک پکن یک دختر چینی 6 ساله در مسابقات ژیمناستیک 5-6 طلا گرفت و تست دوپینگی هم که گرفتند منفی بود، اما بعدا خود چینی‌ها شاید برای نشان دادن علم شان به دنیا اعتراف کردند که روی آن دختر دوپینگ ژنی انجام دادیم و شما هم هیچ کدام نتوانستید، بفهمید و در ایران هم هنوز چنین نوع دوپینگی انجام نمی شود.

نوع دیگر آن دوپینگ خونی است مثلا دارویی هایی وارد خون می شود که سطح اکسیژن رسانی خون را افزایش می دهد. هیچ کدام از دوپینگ ژنی و دوپینگ خونی در تست ادراری که در ایران گرفته می‌شود، تشخیص داده نمی شود و فقط از طریق تست خون قابل تشخیص است که آن هم امکانات خاصی نیاز دارد، تست های خونی که در ایران گرفته می شود باید در شهر کلن آلمان آزمایش شود و انجام این آزمایشات هزینه های زیادی را در برمی گیرد و خوب مشخص است که دولت توان پرداخت چنین هزینه ای را ندارد. به همین خاطر بیشتر ورزشکارانی که می بینید و فکر می کنید کارشان خوب است، دوپینگی هستند.

نوع سوم دوپینگ، هورمونی است تصور عامه از دوپینگ که شامل تزریق با سوزن است همین دوپینگ هورمونی است.

نوع چهارم مدور است که ادرارآور است این نوع داروها برای وقتی است که دوپینگ کرده‌ای. هر چیزی که می‌خوریم در کبد می ماند پس اگر بخواهی جواب تست منفی داشته باشی کبد را باید تصفیه کنیم. برای تصفیه شدن کبد داروهای ادرار آور را مصرف می‌کنیم. مدور به تنهایی دوپینگ محسوب نمی‌شود، اما اگر اثبات شود آن را مصرف کرده‌ای به این معنی است که دوپینگ کرده بودی و برای پوشاندن آن داروی مدور استفاده کردی جنبه قضیه فرق می‌کند.

پس این که تست بعضی از ورزشکاران مثبت در می آید به خاطر این است که علم دوپینگ ندارند؟

بله مثلا یکی از ورزشکاران دارویی مصرف کرد که قدرت بدن را افزایش می داد، اما آن نوع دارو تا یک سال در بدن می ماند خب این ورزشکار خنگ است چون تا یک سال تست دوپینگش در می آید. این چنین آدمی باید هم حذف شود. خیلی از مواقع هم تست گرفته می شود اما آزمایش نمی شود و دکوری است برای این که ورزشکاران بترسند، اما آزمایش نمی‌شود به همین دلیل بسیاری از اوقات ورزشکار خودش را می بازد. برای مثال در یکی از مسابقات همه می دانستیم که یکی از ورزشکاران دوپینگ می کند و از او هم تست گرفتند وقتی فهمید قرار است از او تست بگیرند کیفش را جمع کرد و رفت اگر رقیب من نبود به او می گفتم صبر کند این تست ها الکی است. در خارج از ایران هم از نفرات اول تا سوم همه 

رشته ها تست گرفته می‌شود، اما به منزله آزمایش شدن نیست، بلکه به صورت رندوم نمونه چند نفر را آزمایش می‌کنند.

چه طوری تست بعضی از قهرمانان المپیک چند سال بعد مثبت اعلام می‌شود؟

وقتی تست گرفته می شود از شما می پرسند که آیا تمایل داری نمونه ات در سال های بعد مورد استفاده قرار گیرد یا خیر. اکثر ایرانی ها گزینه خیر را می زنند، اما اگر بله را تیک بزنی ممکن است چند سال بعد رندوم نمونه یک نفر را در بیاورند و این بار آزمایش مثبت باشد چون ممکن است با گذشت زمان تجهیزات پزشکی برای کشف داروی دوپینگ پیشرفت کند و داوریی که در زمان خودش کشف نشده بود چند سال بعد کشف شود و یا به لحاظ تاثیراتی که دارد درلیست داروهای دوپینگ قرار گیرد.

اولین باری که خودت استفاده کردی چه زمانی بود؟

در رده جوانان که بازی می کردم برادرم ماده ای به من زد که در مسابقات کشوری بتوانم مدال بیاورم به خاطر این که می‌دانستم رقیبی که در آن مسابقات دارم از نظر بدنی قوی است. بعد از آن وقتی وارد تیم ملی شدم دیدم هر کس را نگاه می‌کنم وسایلی و قوطی هایی در کیفش دارد که اصلا من نمی شناسم، ولی در کیف خودم به جز لباس و کفش و انجیر خشک که مادرم گذاشته بود، چیز دیگری پیدا نمی شود، کنجکاو بودم، ببینم که چیزهایی که همه آن ها قبل از تمرین می خوردند چه بود. بعدها فهمیدم به خاطر شرایط سخت اردو بدن کم می آورد و بدون این داروها نمی توان دوام آورد، بعد از آن من هم شروع کردم.

تاثیر دوپینگ دقیقا چه قدر است؟

اگر من بدون دوپینگ بتوانم 100 کیلو پرس سینه بزنم با مصرف نوع خاصی از دارو می توانم 180 کیلو بزنم. این داروها اعتماد به نفس را افزایش می دهند زیرا وقتی می بینی در تمرینات بهتر ظاهر شده‌ای، اعتماد بیشتری به خودت پیدا می کنی، علاوه بر آن مصدومیت را هم کم می کند چون سلول ها می توانند فشار بیشتری را تحمل کنند. دوپینگ اعتیاد آور نیست ولی این هست که مصرف دفعه قبل باعث افزایش اعتماد به نفس ورزشکار شده است و از نظر ذهنی به آن گرایش پیدا می کند.

بدست آوردن دارو های دوپینگ برای ورزشکاران سخت است یا آسان؟

خیلی راحت. زنگ بزن به من برات میارم (خنده) در سالن های بدن سازی همه مربی ها این دارو ها را خیلی راحت به ورزشکار می دهند، از آن راحت تر، سامانه‌ای وجود دارد که می توانی سفارش دهی، اپراتور تماس می گیرد احوال پرسی می کند و می پرسد چه نوع دارویی می خواهی برایت می آورد، ولی شناخت این که دارو اصلی است یا نه کار خود ورزشکار نیست.

خودت تا به حال از آن سامانه استفاده کرده‌ای؟

سامانه؟ من خودم سامانه ام. (می‌خندد)

عوارض این داروها روی بدن چیست؟

البته که ضرر دارد. ببینید برای هر فرد عادی سالانه 10 واحد هورمون رشد نیاز است و عادی است، اما سطح نرمال این هورمون همین قدر است، اگر از این سطح بیشتر شود تازه اتفاقاتی خاصی در بدنت می افتد وقتی بالاتر از این مقدار رفت، بدن اور دوز می کند یعنی ممکن است سلول ها از حالت عادی بزرگتر شوند، اگر سرما خوردگی کوچکی داشته باشی عفونت را 10 برابر می کند، در زنان اگر یک غده کوچک سرطان سینه داشته باشند، آن را 10 برابر می کند. هیچ آدم عاقلی چنین ریسکی نمی کند، اما ورزشکار ملی همه چیز را به جان می خرد.

پدر و مادر خودتان می دانند این داروها چه مضراتی دارد و با این مسئله مشکلی ندارند؟

مادرم مشکلی ندارد مثلا اگر بخواهم دوره ای را شروع کنم که معمولا 20 روز طول می کشد مادرم سعی می کند وقتی من خانه هستم، بیرون برود و وقتی نیستم در خانه بماند تا حواسمان به یخچال باشد. چون اگر برق برود و دمای داروها از 2 تا 8 درجه کمتر یا بیشتر شود خراب می شوند. بنابراین به گونه‌ای برنامه ریزی می‌کنیم که یک نفرمان در خانه باشد تا اگر برق رفت یا اتفاقی افتاد فکری برای داروها بکند.

پدر و مادر ورزشکارانی که خودتان مربی آن ها هستید و به آن ها این داروها را می زنید اطلاع دارند؟

بله و اجازه دادند چون به من اعتماد دارند.

از عواقب آن چی خبردارند؟

بله، ببینید اگر داروها ناشیانه مصرف شوند باعث تغییرات بدنی می شوند؛ مثلا باعث می شود دختر ها هیکل پسرانه پیدا کنند یا برعکس. اما کسی که دارو را به ورزشکار می دهد باید از زمان بندی آن اطلاع داشته باشد تا باعث تغییرات فاحش نشود. قطعا این داروها تاثیر خود را خواهد گذاشت، اما باید زمان بندی و نوع مصرف و دوز دارو کنترل شود، اگر زمان بندی رعایت نشود باعث بزرگ شدن سلول های شخص یا بزرگ شدن استخوان فک، دو رگه شدن صدا و استخوان بندی پسرانه اثراتی مانند این می‌شود، اما من زمان بندی را برای ورزشکاران خودم رعایت می کنم و این اتفاقات برای آن ها نمی افتد یعنی قبل از تمام شدن دوره دارو قبلی دارو جدید را به ورزشکار نمی دهم زیرا در این صورت است که کم کم بدن شروع به تغییر می کند.

داروهایی که در رشته های مختلف مصرف می شود، متفاوت است؟

بله قطعا، هر دارویی برای هر رشته ای دوپینگ محسوب نمی شود، مثلا الکل در کاراته و تیراندازی با کمان دوپینگ محسوب می شود، چون تمرکز را افزایش می دهد، اما در ووشو دوپینگ نیست، یا در دو و میدانی ها دارویی که یک وزنه بردار قدرتی می زند را استفاده نمی کنند چون برای آن ها استقامت مهم تراست. یا اگر به یک وزنه بردار کافئین بدهیم که نشاط آور است هنگام وزنه زدن ممکن است باعث تنش عضلانی شود. دختری که گفتم به او دارو دادم هم به همین شکل بود استقامت خوبی داشت، اما قدرتش کم بود پس نباید دارویی که استقامت را افزایش می دهد به او داد.

انتهای پیام