سعید شهلاپور ـ مجسمهساز ـ در گفتوگو با ایسنا درباره موضوع آلودگی بصری شهری، بیان کرد که قبل از انجام هر کاری برای جلوگیری از آلودگی بصری شهری باید فرهنگ پذیرفتن آن را در بین مردم جا بیندازیم. بهگونهای که مردم متوجه شوند که خودشان نیز میتوانند در ایجاد آلودگی بصری شهری نقش باشند.
او تصریح کرد: در واقع زمانی که هنوز بین مردم ما فرهنگ زباله نریختن و یا خوب لباس پوشیدن بهدرستی جا نیافتاده و یا زمانی که افراد یک خانه قصد تمیز کردن جلوی منزل خود را دارند زبالهها را جلوی خانه کناری میریزند، نمیتوان انتظار داشت که مشکلات آلودگی بصری به کلی حل شود زیرا ارگانهای دولتی مربوط به این امر تنها بخشی از آن هستند.
این هنرمند بیان کرد که تعداد زیادی از تابلوها و بنرهای بزرگ نصیحت در سطح شهر اضافی است و مردم به این حجم از نصحیت نیاز ندارند و درواقع کسی هم پذیرای آنها نیست.
او در همین زمینه افزود: تعداد زیادی از پلهای عابر پیاده در دوران قالیباف و احمدینژاد برای ایجاد مکانهایی جهت نصب آگهی و تبلیغات ساخته شدند. بهتر است به جای پل عابر پیاده که فضای زیادی را اشغال میکند و جلوه خوبی ندارد از زیرگذر استفاده شود. درواقع کمتر کسی بهخاطر تعداد زیاد این پلها از آنها استفاده میکند.
شهلاپور با بیان اینکه برای زیباسازی شهر تهران باید خیلی از موارد را حذف کنیم نه اینکه چیزی را اضافه کنیم، گفت: باید خیلی از مجسمههایی که در سطح شهر نصب شده را به دلیل آسیبدیدگی و یا دیده نشدن، برداشت. همچنین خیلی از نقاشیهای دیواری از رنگ و رو افتاده و دیگر جلوه خوبی ندارند بههمین دلیل باید آنها را پاک کرد.
وی درباره نمای ساختمانها گفت: مردم در حین عبور از هر منطقه نمای ساختمانها را میبینند و ظاهر بد این ساختمانها میتواند برروی آنها تأثیرگذار باشد؛ به همین دلیل باید برای ظاهر آنها یک سری قوانین و ضوابط تعیین شود.
این مجسمهساز درباره یکی از راهکارهای پیشنهادی خود برای حل مشکلات آلودگی بصری تهران گفت: قرار نیست ما خیلی از چیزهایی که در حال حاضر وجود دارند را دوباره اختراع کنیم. ولی میتوانیم خیلی راحت از ضوابط و تجربههای شهرهای پیشرفته دنیا که در حال حاضر نمای زیبا و پاکیزه دارند برای زیباسازی شهر خود استفاده کنیم. چراکه خیلی از آنها همانند لندن در گذشته ظاهر کثیف و آلودهای داشته ولی با استفاده از متخصصین این حوزه توانستهاند به وضعیت کنونی دست پیدا کنند.
او افزود: در بسیاری از مواقع باید از تجربه دیگران استفاده کنیم. میتوانیم از متخصصین خارجی برای آرام سازی شهرهای خود استفاده کنیم. نباید همیشه مدعی باشیم که همه چیز را بلدیم.
وی بیان کرد که نباید مدام لاف زندگی نیاکان خود را بزنیم بلکه باید از خود مایه بگذرایم و تلاش کنیم که همانند پدرانمان انسانهای متمدنی شویم.
شهلاپور در همین زمینه تصریح کرد: مردم امروز ما عصبی و بدون حوصله هستند و به هیچ عنوان نسبت به هم گذشت ندارند. در حال حاضر سطحیترین تقلیدها را از سطحیترین افراد و پدیدههای غربی میکنیم و در سازندگی خود تلاشی نمیکنیم.
این هنرمند در ادامه سخنان خود توضیح داد: جوانترها حق دارند که با انتخاب خود و بنابر سلیقهشان لباس بپوشند. اما کافی است یکی از آنها مخالف عقاید بعضی از مردم لباس بپوشد، آنقدر رفتارهای زشت و زننده با آنها میشود که میتوان از نحوه برخورد این افراد بهعنوان یک نوع از آلودگی بصری شهری تهران یاد کرد. این گونه برخوردها باعث ایجاد زنندگی و آلودگی بصری در بین جامعه و سطح شهر می شود.
او با بیان اینکه رنگ لباس مردم و وسایل نقلیه، حجم بنرها و تابلوهای سطح شهر و حتی نحوه رفتار مردم می تواند در آلودگی بصری تهران اثر بگذارد، گفت: زمانی که ما مدام در رنگبندی هر چیزی از رنگهای تیره استفاده میکنیم یک انرژی منفی و حالت خستهای را به مردم و جلوه شهر منتقل میکنیم. ولی اگر از رنگهای مختلف و شاد استفاده شود قطعا در زیبایی بصری نیز تاثیرگذار خواهد بود. ما ملتی هستیم که در گذشته برای لباسها و معماری از رنگهای مختلف و زیبا استفاده میکردهایم ولی اکنون یک سایه تیره بر روی همه چیز افتاده است.
این مجسمهساز در ادامه راهکار دیگری را برای حل مشکلات بصری شهری ذکر کرد: شهرداری باید با متخصصین در زمینههای مختلف مربوط به شهرسازی همفکر و هماهنگ شود و یک سری ضوابط برای رنگ ماشینهای تهران، رنگ بناها ،شیوه آگهی زدن و استفاده از بناهای هنری و تعیین کند.
او تأکید کرد که مشکل اصلی حال حاضر نبودن هر کس در جایگاه خود است.
وی توضیح داد: در واقع افراد باید با توجه به تخصص و مطالعات خود در جایگاهی باشند که در آن تخصص دارند. نه اینکه یک حقوقدان در جایگاه مدیر وزارت ارشاد باشد در صورتی که هیچ چیزی از آن نمیداند. اگر هرکسی بسته به تخصص خود برای یک کار یا یک مقام خاص تعیین شود خیلی از مشکلات حاضر به وجود نمیآید.
شهلاپور در بخش دیگری از سخنان خود درباره راهاندازی باغ مجسمه گفت: در تمام شهرهای دنیا گونههای مختلف مجسمه نصب می شود. درواقع اگر بخواهند از یک هنرمند مطرح مجمسه ساز کاری را به نمایش بگذارند آن را در وسط میدان شهر نصب نمی کنند بلکه تعدادی از آثار او را درباغ مجسمهها قرار میدهند.
او ادامه داد: مکانهای مختلف شهری که براساس نام افراد مختلف و یا مشاهیر نامگذاری شدهاند، بهتر است که یک مجسمه و یا اثر نقاشی از آن فرد خاص در آن مکان همراه با جزئیات قرار داده شود که مردم بتوانند با خواندن جزیئات با آن فرد آشنا شوند.
این هنرمند درباره هدف نصب آثار هنری مختص به مشاهیر در مکانهای مختلف گفت که هدف الگوسازی برای افراد جامعه است.
او در پایان سخنان خود در این بخش گفت که موارد زیادی در جهت زیباسازی شهر تهران با یکدیگر مرتبط هستند در حال حاضر با توجه به مشکلات اقتصادی به نظر میآید که شهرداری توانایی دادن بودجه کافی به سازمان زیباسازی شهر را ندارد.
انتهای پیام
نظرات