به گزارش ایسنا، نمایش محیطی «رسول» به نویسندگی حمیدرضا نعیمی و کارگردانی سعید اسماعیلی این روزها در بوستان «نوروز» در منطقه فرهنگی ـ گردشگری عباسآباد، با حضور بیش از ۱۵۰ بازیگر به صورت رایگان در زمینی به مساحت ۱۲ هزار متر مربع اجرا میشود و با تبلیغات خوبی هم که تاکنون داشته، هر شب بیش از هزار نفر مخاطب را میزبانی میکند. در این نمایش که هنروران زیادی هم ایفای نقش میکنند، علاوه بر حمیدرضا نعیمی، حبیب دهقاننسب و کاظم هژیرآزاد، مسعود رحیمپور، پژمان کاشفی، علی پاکزاد، رضا جهانی، سعید مردی، هاشم آذرهوا، بهزاد ابراهیمی و بهار کریمزاده ایفای نقش میکنند.
حمیدرضا نعیمی که به عنوان بازیگر نقش اصلی («رسول») روی صحنه است، نمایشنامه این کار را براساس داستان «باران فصل پنجم» محمد ساداتاخوی نوشته و به عنوان مشاور کارگردان در این نمایش میدانی حضور دارد. سعید اسماعیلی ـ کارگردان ـ هم پیشتر اجرای نمایشهای میدانی دیگری را کارگردانی کرده و اکنون نمایش «رسول» را که یک درام اجتماعی است در فضای تاریخی ـ دوران پهلوی اول ـ روی صحنه میبرد.
داستان «رسول» در سه لوکیشن روایت میشود و صحنه آن حدود ۳ هزار متر مربع است. بخشی از نمایش در تهران قدیم رخ میدهد و در دکور آن حرم امامزاده نصیرالدین، تکیه قناتآباد و بخشی از بازار طراحی شده و فضای سال ۱۳۱۰ هجری شمسی را برای مخاطب تداعی میکند. بخش دیگر از دکور هم شهر تبریز است و خیابانهایی از این شهر در صحنه نمایش ساخته شده و بخش سوم هم اردوگاه امام حسین (ع) در کربلا است که در سمت چپ دکور قرار گرفته و به نوعی واقعه محرم ۶۱ هجری را نشان میدهد.
دیدن نمایش محیطی در فضای باز و با دکورهایی که معمولا در تئاترهای صحنهای به کار برده میشود، تفاوت زیادی دارد که از یک سو باعث جذابیت بیشتر برای مخاطب میشود و از سوی دیگر میتواند زمینهای جدید را در اجرای تئاتر و تغییر ذائقه مخاطب به وجود بیاورد.
به گفته طراح صحنه این نمایش، دکور «رسول» در طول ۲ ماه طراحی شده و در ۴۵ روز به مرحله اجرا رسیده است. در این مقطع زمانی ۳۰ متخصص از خطاطان، گرافیستها، آهنگران و حجمکاران همکاری داشتند. برخی از دکورهای نمایش متحرک هستند و قابلیت جابهجایی دارند مانند زندان قصر و برخی نیز بهگونهای ساخته شده که میتواند به مدت زیاد در همان صحنه باقی بماند و محلی برای بازدید عموم باشد.
البته یکی از مخاطبان این نمایش که به گفته خودش بازیگر تئاتر هم است، پس از پایان اجرا به نحوه قرار گیری دکور انتقاد کرد و گفت: دکور و صحنه اصلی این نمایش به صورتی قرار گرفته که در تمام طول نمایش ساختمان بلند و تابلو بزرگ «وزارت راه و شهرسازی و راه آهن جمهوری اسلامی ایران» در مقابل دید مخاطب است و به نوعی باعث پرت شدن حواس تماشاچی میشود. این در حالی است که رسالت بوذری مدیر هنری این نمایش، پیش از شروع نمایش در پاسخ به خبرنگار ایسنا گفت که هماهنگیهایی صورت گرفته تا در زمان اجرا تابلو این ساختمان خاموش باشد، اما با این اوصاف این اتفاق رخ نداد.
این نمایش ویژگیهایی دارد که متمایز از تئاتر حرفهای و رایج است و شناخت دیگری را به مخاطبی که چندان با مقوله تئاتر آشنا نیست میدهد، از جمله وجود یک صفحه نمایش بزرگ که از طریق آن تصویر بازیگران در حین اجرا پخش میشود و نیز اجرای پلیبک بازیگران که در تئاتر مرسوم نیست. بویژه اینکه در برخی شبهای اجرا و در بخشهایی از نمایش صدا و تصویر چندان با یکدیگر همخوانی نداشت.
نمایش محیطی «رسول» با تشریفات ویژهای برای حضور تماشاگران که بیشتر خانوادگی میآیند، قبل و حین اجرا همراه است ولی با این حال با وجود تلاش برای برقراری نظم، سر و صدای کودکان و خردسالان باعث مزاحمت دیگران میشود. در این محل همچنین غرفههایی برای بازدید و خرید علاقهمندان تدارک دیده شده است، ضمن اینکه برخی تماشاگران برای دیدن این نمایش در شبهای پاییزی با پتو به محل اجرای نمایش میایند ولی با این حال گاهی سرما عدهای را مجبور به ترک محل اجرای نمایش یا جابجایی به گوشهای از جایگاه تماشاگران میکند که به وسایل گرمایشی مجهز شدهاند.
برخی تماشاگران این نمایش نسبت به چنین برنامههایی ابراز رضایت دارند و امیدوارند در دیگر روزهای سال و نیز دیگر نقاط شهر امکان استفاده از چنین برنامههایی فراهم باشد بویژه انکه برای این نمایش فضای لازم جهت پارک خوردوها فراهم است برعکس بسیاری دیگر از تماشاخانهها و سینماها که کمترین ظرفیت را برای چنین نیازی ندارند.
به گزارش ایسنا، نمایش «رسول» از ششم آبانماه در مجموعه فرهنگی عباساباد روی صحنه رفته و اجرای آن تا ۱۸ آبان ادامه خواهد داشت و بنا است تا دکور این نمایش بعد از پایان اجرا هم در همین فضا باقی بماند و امکان بازدید از آن برای مردمی که به این فضای فرهنگی و تفریحی میآیند وجود داشته باشد.
این نمایش درباره شخصی به نام رسول دادخواه خیابانی تبریزی است که در تهران او را با نام «رسول تُرک» میشناختند. او تا اواسط دهه ۱۳۳۰ زنده بود و مزارش در جوار حرم حضرت معصومه (س) در قم است و البته درباره زندگی این شخصیت و گذشتهاش اطلاعات دقیقی در دست نیست، جز اینکه از خانوادهای تبریزی بوده و از یک دورهای که حدود دهه ۲۰ میشود به تهران مهاجرت کرده و در این شهر به عنوان یکی از «داشها» و گردن کلفتها معروف بوده و اهل دعوا، شرط بندی و شرخری هم بوده و دار و دستهای داشته که بخشی از منطقه خیابان مولوی و از راسته بازار تا امامزاده سید نصرالدین در قُرُقش بوده است.
انتهای پیام
نظرات