به گزارش ایسنا، درپی حادثه تروریستی اهواز و بازتاب تصویری گسترده آن یکی از عکسهایی که جلب توجه کرد تصویر عکاس خانمی است که با وجود شرایط دشوار آن لحظات و در حالی که روی زمین خوابیده است همچنان دوربین خود را در دست دارد و مشغول عکاسی است. در فضای مجازی از این تصویر به عنوان فردی مسوولیتپذیر یاد شده است که در شرایط بحرانی نیز مشغول انجام وظیفه است.
نگاهی به تاریخ عکاسی نشان میدهد عکسهایی که در شرایط بحرانی و درست زمانی که عکاس میتواند از ترس پا پس بکشد، ثبت میشوند در تاریخ ماندگارند و ارزش زیادی دارند.
به عنوان نمونه دسامبر سال ۲۰۱۶ سفیر روسیه در ترکیه توسط ضرب گلوله کشته شد، لحظاتی پس از ترور او برهان اوزبیلیجی ـ عکاس آسوشیتدپرس ـ در حالی که اسلحه هنوز در دست قاتل بود و فریاد میزد، عکسی را ثبت کرد که این عکس برنده جایزه «ورلد پرس فوتو» شد.
اوزبیلیجی درباره آن روز گفته است: «از لحظهای که صدای تیراندازیها را شنیدم، میدانستم که این لحظهای تاریخی است. آگاه بودم که به عنوان یک ژورنالیست نمیتوانستم صرفا فرار کنم و خود را نجات دهم.»
در این میان مهرزاد ارشدی ـ عکاس جنگ و دفاع مقدس ـ درباره عکاسی از چنین شرایطی گفته است: «یکی از چیزهایی که باید با آن کنار میآمدیم تا بتوانیم از جنگ عکس بگیریم، نترسیدن از مرگ بود. عکاسان موفق جنگ، کسانی هستند که بتوانند موضوع مرگ را برای خودشان حل کنند. »
محمود ظهیرالدینی ـ رزمنده و عکاس دفاع مقدس ـ نیز در این زمینه بیان کرده است: «خبرنگار و عکاس باید دارای یکسری از مهارتهای فردی باشد و مثل کماندوها آموزش ببیند. بسیاری از عکاسها و خبرنگاران ما در ایران ناز پروردهاند.»
با این حال ابراهیم نوروزی ـ عکاس خبری ـ به حفظ جان عکاس در این شرایط تاکید دارد و به ایسنا میگوید: این یک قاعده کلی است که در تمام دنیا به تمام عکاسها گفته میشود وقتی در شرایط سخت هستند فکر نکنند گلوله به آن ها اصابت نمیکند. عکاسها وقتی پشت دوربین قرار میگیرند حالی پیدا میکنند که خیلی به فکر حفظ سلامتی خود نیستند. هیچ عکسی ارزش جان عکاس را ندارد و اولویت اول در این حرفه حفظ جانشان است.
نوروزی اما همچنین با تاکید بر اهمیت شجاعت و جسارت در عکاسی بیان میکند: اگر عکاس شجاعت و جسارت نداشته باشد خیلی چیزها را از دست میدهد.
انتهای پیام
نظرات