این مترجم ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره ظرفیت ادبیات در زمینه آگاهی‌بخشی به بچه‌ها برای شناخت بدن خود و پیشگیری از اتفاق‌هایی مثل تعرض و تجاوز به آن‌ها، اظهار کرد: این موضوع مسئله مهمی است که مدت‌هاست ذهن دست‌اندرکاران ادبیات کودک را در سراسر دنیا مشغول کرده است.  شاهد هستیم از سال‌های پیش کشورهای غربی  به  این موضوع بها می‌دهند و سعی می‌کنند بچه‌های خود را نسبت به حریم ‌شخصی‌شان آگاه کنند که کمتر برای‌شان‌ مشکل پیش بیاید.  البته این مسئله در مدارس هم آموزش داده می‌شود. اما در کشور ما به خاطر خط قرمزهایی که وجود دارد نسبت به  کشورهای دیگر مقداری عقب هستیم.

او افزود: خوشبختانه در سال‌های اخیر با وجود محدودیت‌هایی که وجود دارد سعی می‌شود این آموزش‌ها به کودکان  داده شود. یاد دادن به بچه‌ها و جلوگیری از حادثه، همیشه بسیار مفیدتر است. کتاب‌های زیادی در مقطع خردسال و کودک دیده‌ام که این مسائل را آموزش می‌دهد.  خوب است همت همگانی برای آن وجود داشته باشد. این‌ کتاب‌ها علاوه بر این‌که تولید می‌شوند باید از طریق کانال‌هایی که امکانش وجود داد، معرفی شوند تا خانواده‌ها با این موضوع آشنا شوند. هنوز خیلی از پدر و مادرها نمی‌توانند راجع‌به این مسائل با فرزندشان صحبت کنند. خود پدر و مادر دنبال این ‌کتاب‌ها هستند تا یاد بگیرند از چه طریقی این موضوعات را آموزش دهند  که ذهن بچه را خیلی درگیر نکند و به بی‌راهه نکشاند.

انتظاریان درباره چگونگی بیان این‌ موضوع که خانواده‌ها تمایل داشته باشند کتاب‌ها را برای کودکان خود تهیه کنند، گفت: بیشتر از این‌که خانواده‌ها موضع بگیرند، آقای ارشاد باید موضع نگیرد و این مسئله باید برای آن‌ها حل شود. ما همه سانسور می‌کنیم. من به عنوان مترجم از لحظه‌ای که کتاب را انتخاب می‌کنم، خودم را سانسور می‌کنم، ویراستار، ناشر و ارشاد نیز کتاب را سانسور می‌کنند. کتابی که به دست بچه می‌رسد معلوم نیست چیست. ما  کتاب را تعدیل می‌کنیم تا مشکلی پیش نیاید و بتواند چاپ شود،  یا کتاب‌هایی را انتخاب می‌کنیم که مجبور نشویم آن‌ها را قلع و قمع کنیم.

او در ادامه تأکید کرد: این مسئله باید از بالا اصلاح شود. بالا باید به این نتیجه برسد که وجود این کتاب‌ها ضروری است و باید به این موضوع توجه شود.  فکر نمی‌کنم خانواده‌ها خیلی موضع بگیرند زیرا پدر و مادرهای نسل جدید اصولا تحصیل‌کرده‌اند؛ چند دهه پیش نیست که  خانواده‌ها ممکن بود ناآگاه و بی‌سواد باشند و خیلی سخت باشد که این‌ کتاب‌ها را به بچه‌ها بدهند.

این مترجم سپس بیان کرد:  همان‌طور که فیلم‌ و کتاب‌های خشن را نفی می‌کنیم، چیزهایی را که خیلی بی‌پرده  و عریان برای ذهن لطیف بچه گفته می‌شود قبول نمی‌کنیم. کتاب‌ها باید به حالت بازی با تصاویر جذاب باشد. مسائل باید در قالب‌ داستان که ارزش ادبی بالایی دارد، عرضه شود تا کودک مانند کتاب درسی با آن برخود نکند. بچه‌ها تمام موضوعات را از طریق داستان بهتر یاد می‌گیرند تا این‌که ما بخواهیم به آن‌ها آموزش بدهیم. بچه‌ها  نه تنها چیزی از طریق آموزش مستقیم یاد نمی‌گیرند بلکه نسبت به آن موضع هم می‌گیرند. کتاب‌ها باید حالت سرگرمی داشته باشد و در دل داستان مسائل را برای بچه‌ها باز کند.

انتهای پیام