مازیار ناظمی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به وضعیت گزارش مسابقات جام جهانی در تلویزیون و رادیو اظهار کرد: زمانی که تیم ملی میخواهد به جام جهانی برود، باید مجموعهای از بهترینها انتخاب شوند. چهار یا پنج سال هم باید تمرین کنند تا در نهایت با یک مربی خوب در جام جهانی نتیجه بگیرند. این اتفاق باید برای تیم برنامهساز و گزارشگر هم پیش بیاید. تعدادی از دوستان پیشکسوت در عرصه گزارشگری هستند اما این عرصه رویشی نداشته است البته زمانی که شبکه ورزش ظهور پیدا کرد به جوانان فرصت داده شد تا در این عرصه وارد شوند. اما چند نفر از این افراد ماندند و توانستند سبک گزارشگری، نوع نگاه و کار خود را ارائه کنند؟
او درباره وضعیت تلویزیون در رقابت با رسانههای جدید تصریح کرد: رسانهی امروز، نوآور است و شریک زیادی دارد. رادیو و تلویزیون با گسترش شبکههای اجتماعی، ماهوارهای، خصوصی و اینترنتی رقیب زیادی پیدا کردهاند اما آیا تلویزیون نیز این حس را دارد که رقیب پیدا کرده است و باید بهتر شود یا نه؟ ابتدا باید دید که در نگاه مدیریتی تلویزیون و رادیو این مساله وجود دارد که ما در عصر رقابت رسانهها هستیم و با بحران جذب مخاطب و حفظ آن مواجهیم. اگر این نگرش و اندیشه باشد بقیه مسائل هم اتفاق میافتد اما اگر نباشد قاعدتا نمیشود کاری انجام داد. اول باید اندیشهی گردانندگانِ سیستم را ببینیم تا بدانیم چقدر آنها با مقتضیات امروز رسانه یعنی اقتصاد، مدیریت و سواد و جریان پشت رسانهها آشنا هستند. اگر میزان آشنایی خوب بود میتوانیم به لایههای پایینتر هم بیاییم. مدیری که این گونه فکر کند در رقابت قرار میگیرد اما در حال حاضر شبکههای صداوسیما با کجا رقابت دارند؟ برای مثال شبکه ورزش و شبکه سه با هم رقابت میکنند؛ یعنی یک کُل با هم رقابت دارند که خروجی موثری هم نخواهد داشت.
ناظمی ادامه داد: ظهور شبکههای اینترنتی میتواند کمک کند که جوانان دیگر هم وارد عرصه گزارشگری شوند و رقابت ایجاد شود. ابتدا باید نگاه مدیریتی را درست کنیم و بعد در لایههای پایینتر، مدیر تصمیم بگیرد که مسائلی را حل کند.
این گوینده خبر درباره تاثیر رسانههای جدید بر معیارهای انتخاب گزارشگران ورزشی گفت: رسانههای جدید که وارد شدند همه اصول را به هم ریختند. زمانی که ما تست صدا میگرفتیم، صدای مناسب را دارای شفافیت و آهنگ میدانستیم و همچنین میگفتیم که گزارشگر باید روانخوانی و تأکیدها را بدانند و موقع صحبت کردن س، ش و ص و ض او نزند. عادل فردوسیپور دوست صمیمی من است اما در گذشته هم گفتهام که به نظرم نمیتواند گوینده خوبی باشد با این حال او یک متخصص و بهترین مجری تلویزیون است. اگر تست صدا بدهد، با معیارهای قدیم حتما او را رد میکنند. اما امروزه باید این معیارها را کنار گذاشت و اگر مخاطبی نحوه اجرا، ارتباط و نوع بینش گزارشگر با مخاطب را بپسندد، آن فرد موفق است؛ البته باید حداقلی از صدا و تصویر را هم داشته باشد و صدای شفاف، سواد رسانهای و آشنایی با کار رسانه بسیار اهمیت دارد.
او با انتقاد از سیستم جذب گزارشگر و پرورش آن در تلویزیون گفت: آیا جایی برای جذب، تربیت و بازآموزی گزارشگران وجود دارد؟! چند نفر را تا به حال برای دیدن و استفاده از تجربیات تلویزیونهای ورزشی دنیا، به کشورهای دیگر فرستادهایم؟ تا به حال چنین اتفاقی نیفتاده است. ما روند جذب، آموزش و پرورش و نگهداری گزارشگر و مجری در حوزه ورزش را به صورت سیستماتیک نداریم و تا حدی این کار دیمی انجام میشود.
این مجری ادامه داد: کسی که تلاش کند، زحمت بکشد و فرصتی پیش بیاید، گزارشگر میماند. سازوکار چندانی برای جذب گزارشگران نیست و ابتدا باید دید این سازو کار جذب چگونه است؟ چه میزان، آموزش سالیانه وجود دارد و آیا گزارشگران را به خرج رادیو و تلویزیون به تورنمنتهای مختلف میفرستند؟ حتما این اتفاق میافتد اما کافی نیست. در این دوره رسانههای جدید کار رادیو و تلویزیون را مشکل کردهاند. کسی که اینستاگرام دارد به راحتی میتواند جریانسازی کند. من به این میگویم عصر آماتورهای قهرمان.
ناظمی در پایان به عملکرد گزارشگران در جام جهانی اشاره کرد و گفت: گزارشگران قدیمی سرمایههایی هستند که از آنها استفاده میشود و تا امروز هم خوب بودهاند اما باید دید که چقدر این افراد خود را بهروز نگه میدارند و متفاوت هستند و چه میزان نظر بینندهها و خوانندهها برایشان مهم است و بر اساس آن کار خود را تغییر میدهند. همچنین باید دید که چقدر واحد ارتباطات مردمی شبکهها کامنتهای مردم را به گزارشگر انتقال میدهند و کارشناسی میگوید که در اینجا ایرادی وجود داشته است.
انتهای پیام
نظرات