مصطفی یونسیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، در حاشیه سیزدهمین نمایشگاه قرآن و عترت مشهد، با بیان این مطلب اظهار کرد: من به مدت هفت سال است عضو کارگروه مرکز نشر کتابت قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران در تهران که زیر نظر مجموعه طبع و نشر  است هستم. در این خصوص فضایی را مهیا کردیم به نام دارالکتابه در تهران که در واقع فعالیت این مجموعه به گونه‌ای است که طی فراخوانی در سال ۹۰ ، از بین نسخ نویسان سراسر کشور، افرادی که از نظر خطی سطح بالایی داشتند، انتخاب شدند و در دارالکتابه آغاز به فعالیت کردند که این کار با آموزش و کار خط میرزا احمد نی‌ ریزی دنبال شد؛ چرا که در ایران در تلاش است که این خط را به نوعی ترویج دهد. 

وی ادامه داد: این افراد زیرنظر اساتید مرکز طبع و نشر فعالیت خود را ادامه دادند و من نیز جزو افرادی بودم که در این مجموعه حضور پیدا کردم و نزدیک شش سال است که در این مجموعه در حال فعالیت هستم و قرآن‌هایی را به خط میرزا احمد نی‌ریزی به ما آموزش می‌دهند تا ما بتوانیم آن‌ها را کتابت کنیم و ارتقا دهیم، در این هفت سال، در سال ۹۴ قرآنی با خط میرزا احمد نی‌ریزی با ۲۴۰ نفر به صورت همایش ملی نوشته شد که در واقع هدف از نوشتن این قرآن این بود که به موزه حرم حضرت ابوالفضل(ع) اهدا شود و من هم ۱۵ صفحه از سوره انبیا را توفیق داشتم کتابت کنم و در سال ۹۶ هم از میان ۲۴۰ نفر تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند که هریک از افراد یک جزء را کتابت کردند که من هم جزء ۲۹ را کتابت کردم، گفتنی است که هر جزء از قرآن به نام یکی از شهدای مدافع حرم نامگذاری شده و این کار هم بنا است که پس از ماه مبارک رمضان به موزه کاظمین برده شود.

این هنرمند خوشنویس با بیان اینکه هدف از اینکه این قرآن‌ها به خارج از ایران برده شد این بود که در واقع خط میرزا احمد نی‌ریزی به نوعی شناسانده شود، تاکید کرد: دلیل بردن این کتاب به عراق و کاظمین که مانند کشورهایی سوریه و ترکیه به شیوه عربی می‌نویسند، این بود که به عنوان نمونه از خط نی ریزی و خط نسخ ایرانی در کشورهای عربی وجود داشته باشد که امید است پس از انجام این کار با توجه به مقدماتی که فراهم شده این خط جایگزین خط عثمان طه در کشور ایران شود که اینکار از مدارس آغاز شده است.

یونسیان افزود: میرزا احمد نی ریزی اهل فارس بوده و آن طور که شنیده می‌شود ۹۹ بار قرآن و در کنار این کار نیز صحیفه سجادیه، دعای صباح و برخی دیگر از ادعیه را ایشان کتابت کرده‌اند، اما اغلب آثار استاد نی‌ریزی پیش از آنکه جنبه‌هایی مانند تمام شدن آیه به آیه و همچنین اعراب گذاری‌های آن داشته باشد، بیشتر جنبه هنری دارد و در واقع سبکی را که همه کاتبان به آن وابسته هستند در پیش نگرفته است و این بعد از کار برای وی از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.

وی گفت: بر همین اساس میرزا احمد نی ریزی بر روی این موضوع تمرکز داشته و به همین دلیل است که برخی از قرآن‌های وی از ۸۰۰ صفحه، برخی ۹۰۰ و برخی هم از بیش از ۱۰۰۰ صفحه تشکیل شده است.

این هنرمند خوشنویس خاطرنشان کرد: مجموعه طبع و نشر در همین راستا تلاش داشت مرکزی به نام مرکز دارالکتابه را راه‌اندازی کند و تنها هدفش این بوده که خط میرزا احمد نی ریزی را احیا کند و هنگامی که این کار انجام شد آن را جایگزین خط عثمان طه و خط عربی کرد و این کار نتیجه داد، چرا که از سال ۹۲ این خط ایرانی به کتاب‌های مدارس راه یافت و در قرآن‌های ابتدایی و راهنمایی قرآن‌ها به شیوه میرزا احمد نی ریزی قرار گرفته است و ویژگی خاصی که در این قرآن وجود دارد در مقایسه با قرآن به خط عثمان طه این است که عثمان طه حروف و کلماتی را که به کار برده است. اعراب گذاری‌های پیوسته و فضای شلوغی را بخود گرفته اما در خط میرزا احمد نی ریزی اینگونه نیست و خط شکیل‌تر و محکم‌تری نسبت به خط قرآن عثمان طه دارد.

وی عنوان کرد: در غرفه‌ای که در این نمایشگاه در اختیار ما گذاشته شده است با تعدادی از افراد خوشنویس کار کتابت قرآن را انجام می‌دهیم و در واقع فعالیت ما در زمینه خوشنویسی کتابت قرآن کریم است. با توجه به اینکه این غرفه فعالیت خود را تحت نظر اداره کل فرهنگ و ارشاد انجام می‌دهد، هیچ یک از آثار موجود در غرفه به فروش نمی‌رسد و آثاری که به نمایش گذاشته شده نیز منتخبین جشنواره آیات که در مشهد برگزار شد، هستند. 

این هنرمند خوشنویس خاطرنشان کرد: در واقع هنر خوشنویسی یک هنر قدسی است، چرا که با احادیث و روایات مرتبط است و به طبع نسبت به سایر هنرها از روح لطیفی برخوردار است و به دلیل اینکه کاری بسیار زمان‌بر و بسیار سختی است؛ هر فردی به خود اجازه نمی‌دهد که به این حوزه ورود پیدا کند.

یونسیان اظهار کرد: هنر خوشنویسی تنها هنری است که در میان تمامی هنرهایی که تحت نظر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند دارای اساسنامه انجمن خوشنویسان ایران است که از برنامه‌ریزی مدونی برخوردار است؛ این در حالی است که در سطح کشور نزدیک به ۳۲۰ حوزه و در سطح خارج از کشور نیز نزدیک به هفت حوزه انجمن خوشویسان ایران وجود دارد که در حال فعالیت هستند.

وی با بیان اینکه انجمن خوشویسان ایران فعالیت خود را حول محور ارتقا و ترویج هنر خوشنویسی انجام می‌دهد، گفت: معتقدم فردی که علاقه دارد این هنر را شروع کند اگر کلاس‌های خود را از مرجع رسمی شروع کند که آن هم زیر نظر انجمن خوشنویسان ایران است؛ با مدرسین معتبر شروع کنند بسیار بهتر است تا اینکه خارج از فضای انجمن فعالیت خود را آغاز کنند اگرچه که فعالیت خارج از انجمن هم افرادی که در حال فعالیت هستند مدرک خوشنویسی مطابق با انجمن خوشنویسان ایران دارند اما شاید آن مدرکی که آن‌ها اهدا می‌کنند متناسب با آموزشی که ارائه می‌دهند نباشد به همین دلیل در این هنر انتخاب مرجع مناسب که امر مهمی است نباید نادیده گرفته شود.

وی وضعیت مشهد را در زمینه هنر خوشنویسی اینگونه عنوان کرد: مشهد در زمینه خوشنویسی از پتانسیل بسیار خوبی برخودار است و خوشنویسان برجسته‌ای در این شهر فعالیت دارند و حتی در زمینه خط نسخ ثلث کمتر شهر و استانی را داریم که اینقدر نسخ پرور و ثلث پرور باشد. 

این هنرمند خوشنویس اظهار کرد: بسیاری از اساتیدی که حتی در دارالکتابه تهران هستند و رتبه‌های بین‌المللی در سطح کشور و جهان دارند، با عثمانی‌ها و ترکیه می‌توانند رقابت کنند خوشنویسان مشهدی هستند و این در حالی است که متاسفانه از این پتانسیل‌ها آنطور که باید استفاده نمی‌شود و البته چندین عامل سبب می‌شود که این اتفاق روی دهد که در این میان می‌توان به این نکات اشاره کرد که خوشنویس باید در عرصه‌های ملی و بین‌المللی فعالیت داخلی و برون مرزی داشته باشد که این امر به شهامتی که او دارد بازمی‌گردد. گاهی هم در جشنواره و یا مسابقاتی شرکت می‌کند که نوع نگاه‌های سلیقه‌ای که در زمینه خط نسخ ثلث اعمال می‌شود، طبیعتا انگیزه خوشنویس را کمرنگ می‌کند و باغث می‌شود که دیگر به این مسابقات ورود پیدا نکند به همین دلیل باعث می‌شود که خوشنویسان در زمینه خط نسخ ثلث کمرنگ می‌شوند.

یونسیان اظهار کرد: من در نمایشگاه‌های گذشته در مشهد و حتی در تهران حضور داشتم و اگر بخواهیم این دو را با یکدیگر تطبیق دهیم باید بگویم، مزیتی که تهران دارد این است که دارای مکان ثابتی است و تمام برنامه‌های در نظر گرفته شده مرتبا انجام می‌شود اما در مشهد متاسفانه چندین سال است که با تغییر مکان و همچنین با تغییر افراد متخصص در این زمینه مواجه هستیم و هنگامی که وارد نمایشگاه می‌شویم با بی‌برنامگی و بی‌نظمی مواجه می‌شویم. این در حالی است که باید از امکاناتی که وجود دارد بهتر استفاده شود و از همه مهم‌تر اینکه امیدواریم نمایشگاه در سال‌های آینده مکان ثابتی را در اختیار داشته باشد.

انتهای پیام