احمد قائم مقامی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: موضوعی که امروزه باید آن را مهم دانست و به آن اهمیت داد، این است که اگر هنرها در چارچوب دانشگاه قرار گیرند به گونه‌ای که در دانشگاه نیز این هنر به صورت آکادمیک انجام شود، تاثیر بسیار زیادی بر جامعه درونی دانشگاه و بنیه علمی هنرجویان خواهد گذاشت.
 
وی ادامه داد: هنرمند خوشنویسی هنگامی که به دانشگاه ورود پیدا می‌کند، باید بداند که بناست در  دانشگاه چه چیزهایی را آموزش ببیند و این آرزوی مهم خوشنویسان است که بنیه علمی هنری آن‌ها افزایش پیدا کند و این ارتقای علمی چه خوب است که از طریق دانشگاه به دانشجویان و علاقه‌مندان به این هنر تزریق شود؛ چرا که علوم جانبی در دانشگاه می‌تواند تاثیر بسیار خوبی بر بدنه و استوانه این هنر بگذارد چرا که این موضوع از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

این استاد برجسته خوشنویسی عنوان کرد: دانشگاه منبع علم است و تفاوت دانشگاه با دانشگاه در این است که هنرمند فردا مانند هنرمند دیروز ما می‌تواند از سواد بالاتری برخوردار باشد و شاید نتوان آن را مقایسه کرد. فرد تمام حواشی که در این هنر است را می‌تواند در دانشگاه بیاموزد. 

قائم مقامی گفت: خوشبختانه امروز شاهد هستیم که نسل امروز از دوران مدرسه هنر خوشنویسی را آغاز می‌کنند. با دیدن توجه و علاقه جوانان به این هنر، عبدالکریم خوارزمی در ذهن من مجسم می‌شود که در سن شش سالگی در ۷۰۰ سال گذشته خط را به نحو زیبایی می‌نوشته است.

وی ادامه داد: امروزه خوشنویسی از چارچوب تعریف شده هنری خاص خود به عرصه میدان وسیع‌تری انتقال پیدا کرده و گسترش یافته است و امروزه می‌بینیم که در آمار بسیار بالایی بیش از ۸۰ هزار نفر در این عرصه فعالیت دارند.

این استاد خوشنویسی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه هنر خوشنویسی چه تاثیری در جامعه درون دانشگاه می‌تواند داشته باشد؟ خاطرنشان کرد: خوشنویسی یک هنر پاک و مقدسی است و آن صورت قدسی که درون خوشنویسی است به آسانی رخ به کسی نشان نمی‌دهد و درون مایه‌های معنوی از طرق هنر خوشنویسی آرام آرام در روح هنرجو تاثیر می‌گذارد و نگاهش را به دورن پاک دعوت می‌کند و آینده‌اش را می‌تواند با این نوع نگاه تغییر دهد. 

مدرس انجمن خوشنویسان ایران با بیان اینکه همه هنرها ارزشمند هستند اما هنر خوشنویسی مقدس است و این هنر در جایگاه ویژه‌ای قرار دارد، افزود: در تمام طول تاریخ هیچ هنرمند خوشنویسی به یاد نمی‌آورد که یک کلام زشت و ناپسندی را در جایی نوشته باشند و تنها به جز مفاهیم قرآنی، الهی، منابع انسانی و ذوقی به چیز دیگری را نپرداخته است.

وی ادامه داد: بنابراین با توجه به قداستی که این هنر دارد می‌بینم که در سر در مساجد و مکان‌هایی که مقدس هستند، هنر خوشنویسی به خدمت درآمده است.

قائم مقامی در بخش دیگری از این گفت‌وگو به تاریخچه‌ای از هنر خوشنویسی در ایران اشاره و خاطرنشان کرد: هنر خوشنویسی در ایران از سابقه بسیار طولانی برخوردار است و اگر بخواهیم به تاریخ وضع هنر خوشنویسی بازگردیم باید به ۸۰۰ سال گذشته رجوع کنیم، در واقع در زمان‌هایی که سر حلقه‌های هنر خوشنویسی در تاریخ رد پاهای خوبی را به جای گذاشته‌اند که در این میان می‌توان از اساتید به نامی چون استاد هروی، تبریزی و میرزا جعفر بایسنقری که آثار شاهنامه فردوسی را با خط خوشنویسی می‌‎نویسد که در واقع اولین فردی است که این کار را انجام می‌دهد، یاد کرد، در این میان نیز نباید استاد ابن مقله را فراموش کرد چرا که اولین فردی است که اقلام سته به ایشان مربوط می‌شود.

مدرس انجمن خوشنویسان ایران عنوان کرد: در همه ادوار تاریخی افرادی بوده‌اند که این کار را انجام داده و راه اساتید پیشگام خود را نیز ادامه داده‌اند اما باید اشاره‌ای داشت به افرادی که هر یک در دوران خود به نوعی شاخص بوده‌اند، که در این میان می‌توان به استاد هروی و تبریزی که در دوره تیموریان جزو قله‌نشینان زمان خود در این عرصه بوده‌اند و در دوره صفوی نیز به علیرضا عباسی که جزو ابرقدرت‌های هنر خوشنویسی بوده است، اشاره کرد.
 
وی تاکید کرد: استاد میرعماد در دوره صفویه نیز ظهور عجیبی دارد، در این دوره علاوه بر اینکه هنر خوشنویسی جایگاه رفیعی پیدا کرد در دیگر هنرها از جمله هنر نقاشی، نگارگری و معماری نیز به جایگاه خوبی دست یافت.

قائم مقامی ادامه داد: به تدریج که دوران را می‌گذرانیم به دوره قاجاریه می‌رسیم و افرادی که در این دوره هستند جزو نوابق هنر خوشنویسی ایران به شمار می‌روند، مانند میرزا غلامرضا اصفهانی که در همان زمان او با قدرتمندی تمام فعالیت داشته است، میرحسین ترک، میرزا کاظم تهرانی و میرزا غلامرضا کلهر هم در کنار این استاد بزرگ بوده‌اند که در واقع دوره قاجاریه با وجود این افراد تحول بزرگی را در تاریخ خوشنویسی به خود دید.

این استاد خوشنویسی تاکید کرد: در دوران معاصر نیز با وجود استاد امیرخانی عصر طلایی این دوران به شمار می‌رود و حضورش به عنوان نابغه قرن تمام معیارهای در واقع زمان قدیم را با حرکت جدید و نگاه خلاقانه جدید متحول می‌کند. در نهایت هم خوشنویسی از دوران استاد امیرخانی مسیر کمال خود را طی کرد و خوش بختانه امروز تمامیت خوشنویسانی که در کشور در حال فعالیت هستند به گونه‌ای بر سفره استاد امیرخانی نشسته‌اند. 

انتهای پیام