علی صفریان در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به سیر اتفاقاتی که در هنگام روزه در بدن می‌افتد، اظهار کرد: در سه تا چهار روز اول ماه رمضان نیاز به انرژی افزایش یافته و پس از آن حدود ۲۰ درصد انرژی کاهش پیدا می‌کند که این تفاوت ناشی از تفاوت در فعالیت‌های بدنی است. به طور کلی در ماه رمضان باید کم‌تر غذا خورده شود، زیرا وقتی متابولیسم بدن فعال شده، گرما تولید می‌شود و آب بیشتری دفع می‌شود و در نتیجه مایعات بدن کاهش پیدا می‌کند.
وی ادامه داد: حدود دو ساعت بعد از این‌که در سحر غذا خورده می‌شود، در معده تقسیم شده و چهار تا پنج ساعت پس از آن متابولیسم غذا به اتمام می‌رسد. بنابراین بدن در بقیه روز بیشتر از ذخایر پروتیئنی و چربی استفاده می‌کند.
این متخصص تغذیه با ارائه راهکارهایی برای غلبه بهتر بر گرسنگی و تشنگی در طول روز در ماه مبارک رمضان، افزود: در این ماه باید از غذاهای نشاسته‌ای در وعده سحر کم‌تر استفاده شود. همچنین مایعات باید به میزان کافی و غذاهای پروتیئنی بیشتری در فاصله افطار تا سحر مصرف شود. برنامه استراحت در این ماه نیز باید منظم و کافی باشد.
وی با اشاره به نقش روزه در پیشگیری از بیماری‌ها، گفت: روزه در پیشگیری از دیابت، فشار خون، کبد چرب و چاقی موثر است. اصطلاح Intermittent fasting که به معنی گرسنگی متناوب است، در کارهای تحقیقاتی و مداخلات درمانی کاربرد دارد و اثرات فراوانی هم از آن مشاهده شده که در واقع همان روزه‌داری است. همچنین در مطالعات اخیر مشخص شده این شیوه برای کلیه جنبه‌های سلامتی، متابولیسم چربی‌ها و قندها و عملکرد کبد بسیار خوب است.
صفریان در توضیح فواید روزه‌داری برای بدن، اظهار کرد: در این ایام اگر رفتار تغذیه سالم باشد، زمانی برای استراحت برای دستگاه گوارش است و از منابع داخلی بدن مانند گلیکوژن استفاده می‌شود و مصرف کم غذا اثرات مثبت و مفید بر متابولیسم بدن دارد، کنترل قند را آسان‌تر، چربی بدن را تعدیل و فعالیت کبد را بهتر می‌کند.
وی عنوان کرد: در صورتی که عادات غذایی نادرست مثل خوردن غذاهای چرب و شیرین و پرخوری در این ماه داشته باشیم، چاقی و مشکلات متابولیکی گریبان‌گیر ما خواهد شد و نه تنها از مزایای روزه بهره‌مند نمی‌شویم، بلکه متضرر هم خواهیم شد.
انتهای پیام
نظرات