به گزارش ایسنا، براساس طرحی که به تصویب رسیده است؛ «زیر گذر شوش براساس برآورد اولیه در عمیق‌ترین قسمت زیرگذر ۱۵ متر و به شکل چهارراهی است که جبهه‌ی شمالی آن به طول تقریبی ۱۲۰۰ متر در محدوده‌ی حریم درجه ۱ و ۲ شهر باستانی شوش قرار دارد، همچنین دو جبهه شرقی و غربی این چهارراه با طول تقریبی ۸۰۰ متر درست در مرز بین عرصه و حریم درجۀ ۱ شهر باستان شوش قرار دارد. جبهه‌ی جنوبی این چهارراه به طول تقریبی ۷۰۰ متر به تمامی درون عرصه شهر باستانی شوش قرار دارد.»
این اقدام یعنی بخشی از محوطه‌ی تاریخی شوش تخریب می‌شود و البته از زمان آغاز تخریب این پل، قطعا بخش‌هایی از این محوطه تخریب شده‌اند.
بروز این وضعیت هشدار دهنده برای شهر باستانی و جهانی شوش باعث شد تا اعضای جامعه‌ی باستان‌شناسی کشور در نامه‌ای خطاب به عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی درخواست کنند تا این طرح را که باعث تجاوز و آسیب به شهر باستان شوش است، متوقف شود.
در نامه‌ی این باستان‌شناسان آمده است؛ «ساخت یک «زیرگذر» در درون عرصه‌ی «مجموعه میراث جهانی شوش»، این شهر باستانی را در معرض آسیب جبران‌ناپذیری قرار داده است. «جامعه باستان‌شناسی ایران» از وزارت راه و شهرسازی می‌خواهد تعرض و تجاوز به حریم شهر باستانی شوش را متوقف نماید.
چندی است اخبار بسیار نگران‌کننده‌ای درباره‌ی «مجموعۀ میراث جهانی شوش»، یکی از مهم‌ترین کانون‌های فرهنگی و تمدنی ایران و جهان، به گوش می‌رسد. مجموعه باستانی شوش که سال ۱۳۹۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید، شامل شهری تاریخی و باستانی و محوطه‌های اقماری آن، دربرگیرنده‌ی میراثی هفت هزار ساله است. «شوش» که در دو دوره‌ی عیلامی و هخامنشی برای بیش از چند سده پایتخت بوده، از کهن‌ترین پایتخت‌شهرهای جهان به شمار می‌آید. شهر شوش تا دوران میانه‌ی اسلامی نیز همچنان به عنوان یکی از مراکز مهم فرهنگی و اقتصادی از اهمیت بالایی برخوردار بود.
در دولت دهم، به بهانه‌ی بهینه کردن وضعیت راه و جاده، بحثی درباره‌ی تعویض پل روگذر شوش-اندیمشک و تبدیل آن به «زیرگذر» مطرح شد که متأسفانه اخیراً این طرح به اجرا گذاشته شده و بنا بر اخبار هم‌اینک پل روگذر مذکور در حال تخریب و تغییر کاربری است. این در حالی است که تأسیسات مذکور درون عرصه و حریم باستانیِ مصوّبِ ملّی و جهانی قرار دارند و چنین فعالیتی مغایر قواعد و ضوابط میراثی است.
محدوده‌ی «عرصه و حرایم حفاظتی شهر شوش» در سال ۱۳۷۸ تعیین گردید و در سال ۱۳۹۲ به تصویب سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور رسید. قاعدتاً ضوابط محدوده‌ی عرصه و حرایم شهر باستانی شوش می‌بایست ملاک عملِ نهادها و سازمان‌های تابعه دولت مکرّم جمهوری اسلامی ایران، از جمله وزارتخانه‌ی متبوع جنابعالی، باشد.
«جامعه باستان‌شناسی ایران»، ضمن ابراز نگرانی عمیق خود از تعرض به این میراث سترگ تمدنیِ ایران و جهان، از وزیر راه و شهرسازی -که همواره دغدغه‌ی خود در باب لزوم صیانت از میراث فرهنگی را ابراز داشته‌اید- مصرانه درخواست دارد با عنایت ویژه به این موضوع، از بروز فاجعه‌ای که در کمین این میراث گران‌سنگ بشری است جلوگیری به عمل آید.
به عنوان کارشناسان و متخصصان باستان‌شناسی کشور اعلام می‌کنیم که تعلل در پیشگیری از این اقدام ویرانگر، نه تنها خسارات جبران‌ناپذیری برای میراث و سرمایه‌های تاریخی و فرهنگی ما در پی خواهد داشت بلکه بازتاب‌های منفی و وسیع جهانی نیز به دنبال خواهد آورد که برای وجهه و حیثیتِ میهن، ملّت و دولت ما ناخوشایند خواهد بود.»
انتهای پیام
نظرات