به گزارش ایسنا، به نقل از  روابط عمومی معاونت میراث فرهنگی؛ کمیته ملی ثبت میراث ناملموس با حضور فرهاد نظری -مدیرکل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی و کارشناسان حوزه ثبت سازمان میراث‌فرهنگی-، دوشنبه ۱۸ دی ماه در سالن فجر تشکیل جلسه داد و حدود ۶۰ پرونده از استان‌های مختلف را در حوزه میراث ناملموس ارزیابی کرد.

در این جلسه سه هنرمند نامدار موسیقی ایران به عنوان گنجینه‌های زنده بشری در فهرست حاملان میراث ناملموس معرفی شدند.

فرهاد نظری در این باره گفت: «ابراهیم قنبری مهر» استادی بی‌نظیر در صنعت هنر است. او در مرداد ماه  ۱۳۰۷ در تهران متولد شد و یکی از قدیمی‌ترین سازنده‌های ساز در ایران به شمار می رو. به دلیل نبوغی که در موسیقی داشت توانست سازنده تمام ابزار و آلات موسیقی ایرانی باشد.

مدیر کل آثار تاریخی کشور تاکید کرد: قنبری مهر به واسطه روحیه  نوآور خود، در سازهای ایرانی تغییراتی ایجاد کرد تا مشکلات این سازها را کمتر یا کلا برطرف کند. از جمله این فعالیت‌ها می‌توان به تنظیم فاصله گوشی، ثابت کردن خرک سه‌تار، تثبیت پرده‌های تار و سه‌تار با فلز، تغییر سرپنجه تار و سه‌تار به قالب گیتار، ایجاد شیار در اطراف دهانه کاسه و نقاره تار، طراحی ساز کروماتیک سنتور، تغییرات در سازهای قانون و کمانچه اشاره کرد.

از کارهای منحصر به فرد او، ابداع تکنیکی زیبا در تزئین سازها با بهره‌گیری از تلفیق ورق برنج و چوب‌های زینتی معروف به «مِهرکاری» است که استادان سازنده ساز، نام آن را از پسوند فامیل قنبری‌مهر گرفته‌اند.

قنبری‌مهر در اوایل دهه هفتاد، با اندازه‌گیری نسبت نوازنده به ساز در نقاشی‌های ظروف به‌جای مانده از دوره ساسانی، بربط‌هایی را مشابه بربط‌های آن دوره، به دو صورت متفاوت، یکی با صفحه پوستی و دیگری با صفحه چوبی ساخت.

مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی کشور همچنین  به ویژگی‌های محمد اسماعیلی به عنوان یکی از نامداران موسیقی ایران اشاره کرد و افزود: «محمد علی اسماعیلی» نوازنده تمبک نیز از جمله نامدارانی است که در فهرست گنجینه‌های زنده بشری ثبت شد. شیوه نوازندگی محمد اسماعیلی شیوه حسین تهرانی است. محمد اسماعیلی از امکانات تمبک مانند چوب، گرفت‌های تمبک استفاده کامل می‌کند. محمد اسماعیلی سابقه طولانی در تکنوازی و همراهی با ارکستر دارد. دونوازی‌های (سؤال و جواب) وی با سنتور فرامرز پایور از آن جمله است.

محمد اسماعیلی دارای مدرک درجه یک هنری، معادل دکترا است. وی حدود ۱۵ قطعه فانتزی روی ریتم‌های ایرانی تنظیم کرده که معروفترین آن‌ها قطعه‌ای به نام رونماست.

نظری، عاشیق سلجوق را خالق، شاعر، آهنگساز و نوازنده ماهر عاشیقی معرفی کرد و گفت: «عاشیق سلجوق شهبازی» بنیانگذار "خانه ایران عاشیقلاری" است. وی در سال ۱۳۴۱ در روستای آغچاقشلاق شهرستان میانه متولد شد. وی یکی از نامدارترین عاشیق های آذربایجان است که علاوه بر مهارت در اجرای سروده های مختلف عاشیق دارای تالیفات و ترجمه‌های بسیاری در حوزه عاشیق است. آن طور که کارشناسان معتقدند این هنرمند، مسلط ترین عاشیق زنده ایران محسوب می‌شود و از بیشترین محفوظات برخوردار است و شاگردان بسیاری نیز تربیت کرده است.

انتهای پیام