به گزارش ایسنا، موزه ملی فرش ایران که در طول چند سال گذشته تا امروز نقدهای فراوانی نسبت به مدیریت، توجه، ساماندهی و حتی بحث ایجاد کارگاه هواکش مترو در عرصه‌ی آن مطرح می‌شد، امروز از دید مدیر موزه به مکانی برای نگهداری فرش‌های نفیس تبدیل شده است، در شرایطی که می‌تواند جایگاه بهتری در خاورمیانه را داشته باشد.

نبود جایگاه مناسب برای حمایت از هنرمندان

سیدعبدالمجید شریف زاده، مدیر سابق ملی موزه فرش ایران که عصر روز سه‌شنبه ۲۱ آذر در «نخستین همایش ملی رنگزاهای طبیعی» در این موزه صحبت می‌کرد، با تأکید بر اهمیت و جایگاه فرش در ایران بیان کرد: جایگاه فرش در ایران آن‌گونه که باید نیست و موزه فرش ایران به عنوان نخستین موزه تخصصی در دنیا که باید پژوهشکده‌ی مستقلی باشد، به انباری برای نگهداری فرش‌های نفیس تبدیل شده است.

رییس شورای ارزشیابی هنرمندان پژوهشگاه گفت: موزه فرش باید مرکز پژوهشی باشد که پژوهشگران بتوانند درآن فعالیت کنند و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری باید با دقتی بیشتر و نگاهی عمیق‌تر به مقوله فرش توجه کند .

او با بیان این که هیچگاه جایگاه مناسبی برای حمایت از صنایع‌دستی در ایران وجود نداشته که از فعالیت‌های خرد و پراکنده هنرمندان در مناطق مختلف کشور حمایت کند، بیان کرد: فرهنگ و هنر نیازمند حمایت مالی است و نباید انتظار کسب درآمد را از آن داشته باشیم، زیرا این امکان بر خلاف کشورهای سرمایه‌داری، هنوز در ایران میسر نیست.

شریف‌زاده خواستار تغییر نگاه به پژوهش و هنرمندان پژوهشگر شد و گفت: باید شرایط فعالیت گسترده هنرمندان به صورت استاد و شاگردی فراهم شود، چون در حال حاضر دانشگاه‌ها تنها مدرک می‌دهند و این در حالیست که هنرمندان طبق سنت اسلامی که به مقام استاد و شاگردی اعتقاد دارد، باید شاگردانی را انتخاب و آموزش دهند تا هنر آنها جاودان شود.

مشکلاتی که موزه فرش با آن‌ها درگیر بود

به گزارش ایسنا، موزه فرش ایران که در طول سال‌های گذشته چندین بار از سوی ایکوم ایران به عنوان موزه برتر انتخاب شده بود، یک بار برای کثیفی فضای موزه مورد نقد قرار می‌گیرد و مدتی بعد نقد ها سمتِ فضاهای مختلف فیزیکی موزه مانند موکت‌های کف موزه، چیدمان، کمبود نور برای نمایش آثار، اشکال در سیستم تهویه هوا و حتی نداشتن یک سایت معرفی موزه، نبود یک کاتالوگ، بروشور یا کتاب قابل استفاده و نبود امکان برای نمایش فیلم‌های مختص فرش مطرح می‌شوند، به گونه‌ای که به مرور به یک بحث تکراری برای فضای موزه‌ای تبدیل می‌شوند؛ آن هم در شرایطی که راهنمایان گردشگری به طور مداوم اعلام می‌کنند بعد از موزه ملی و کاخ گلستان، موزه فرش سومین موزه مورد انتخاب گردشگران خارجی است.

با مطرح شدن این نقدها، در طول یکی دو سال گذشته برگزاری چندین نمایشگاه صنایع دستی یا فرش، تعویض موکت‌های موزه در پاییز دو سال قبل یا بهسازی و مرمت طبقه اول موزه، کفسازی بخش مخزن، تجهیز موزه به سیستم اعلام حریق در لیست افتخاراتِ توجه به موزه قرار می‌گیرد، اما همچنان نظافت موزه، فضای سبز، بخش اداری و عمومی، نمایشگاه و انبار و حتی تمیزکردن سرویس بهداشتی این موزه هنوز در لیست نقدهای گردشگران قرار داشتند و بدتر از همه استفاده از «توری مرغی به جای تعمیر سیستم تهویه» در تابستان سال گذشته بیشترین پیکان نقدها را به سمت این موزه برد، بدتر از همه این روزها بحث ایجاد هواکش خط شش مترو در کنار در ورودی موزه با ارتفاعی حدود ۶ متر مطرح است. 

هرچند به نظر می‌رسد بعد از انتخاب عبدالمجید شریف‌زاده، رییس شورای ارزشیابی هنرمندان پژوهشگاه و مدیر امور پژوهشی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، به عنوان یک فرد علمی و کاربلد در حوزه‌ی هنر در پست مدیریت موزه ملی فرش ایران، بخش عمده‌ای از این مشکلات در موزه برطرف شدند، اما این بار شریف‌زاده به عنوان مدیر سابق موزه، از جایگاه این موزه‌ی مهم در کشور و استفاده نکردن از آثار موزه‌ای شکایت دارد، البته او در یکی از نخستین همایش‌هایی که بعد از انتخابش به عنوان رئیس موزه در آن سخنرانی می‌کرد، نیز نسبت به معرفی موزه و شناخت مردم از آن گلایه داشت،  او معتقد بود هنوز کسی حتی آدرس موزه را نمی‌داند.

انتهای پیام