داریوش یاری در گفت‌وگو با ایسنا درباره سریال «هاتف» اظهار کرد: من و حسین تراب‌نژاد، نویسنده حدود دو سال بود که برای یک طرح گپ‌وگفت‌های زیادی با هم داشتیم. پیش از این سریال، مستند سینمایی «کربلا جغرافیای یک تاریخ» را ساخته بودم و برای آن هم تحقیقات بسیاری داشتم و در این تحقیقات به مفاهیمی مثل تصمیم‌گیری و عدالت‌طلبی رسیدم. من فکر می‌کردم اگر بخواهم این مفاهیم را با زمانه امروز مرتبط کنم با چه طرح و قصه‌ای می‌توانم آن را بیان کنم و در نهایت به طرح کنونی رسیدیم که هیچ شبکه‌ای متاسفانه این طرح را تصویب نکرد. من سر تله‌فیلم «حبیب» هم این مشکل را داشتم تا اینکه در نهایت در سیمافیلم ساخته شد.

کارگردان «هاتف» با اشاره به تغییراتی که بر روی طرح اصلی صورت گرفت، توضیح داد: برای ساخت این طرح از دوستان سیمافیلم خواستم به ما اعتماد کنند تا کار را پیش ببریم. سپس از فروغ فروهیده نویسنده فعلی کار دعوت کردم تا طرح را بازنویسی کند. قهرمان این سریال در طرح آقای تراب‌نژاد مرد بود که ما او را به زن تبدیل کردیم و همچنین با توجه به مسایل روز جامعه شغل خبرنگار را برای وی در نظر گرفتیم تا به نوعی توجه به طیفی باشد که خیلی در جامعه زحمت می‌کشند.

یاری درباره کار کردن سوژه‌های به‌روز با موضوع واقعه کربلا و امام حسین(ع) معتقد است: اگر به «کل یوم عاشورا و کل عرض کربلا» اعتقاد داشته باشیم و آن را بفهمیم سراغ درس‌هایی می‌رویم که از این واقعه باید بیاموزیم. آن روایت تاریخی مثل یک کتاب است که باید به آن مراجعه کرد اما اصل این درس‌ها برای بسیاری از بحران‌ها به ویژه بحران‌های اخلاقی که جامعه دچار آنهاست، نجات‌دهنده است. عاشورا مردانی دارد که در یک لحظه تاریخی تصمیم می‌گیرند و در یک لحظه هم رستگار می‌شوند و جامعه باید با شناخت این مردان این نقاط تصمیم‌گیری را شناسایی کند.

وی با اشاره به شخصیت‌های سریال «هاتف» در پایان یادآور شد: در سریال «هاتف» همه شخصیت‌ها وسوسه می‌شوند و حتی قهرمان اصلی قصه هم وسوسه می‌شود، بسیاری در این وسوسه‌ها تصمیم می‌گیرند که منافع خود را انتخاب کنند و عده‌ای هم تصمیم می‌گیرند که منافع خود را کنار بگذارند و به امام حسین (ع) لبیک بگویند. لبیک به امام به این معناست و اگر امام از دیگران یاری می‌خواهد منظورش این است که آیا کسی هست که دین خدا را یاری کند؟ و هر کسی که طرف حق بایستد دین خدا را یاری کرده است. عاشورا برای ما طنابی است که هر وقت می‌خواهیم نجات پیدا کنیم به آن متوسل می‌شویم که البته در همان حد هم این طناب به ما کمک می‌کند، اما اگر نخواهیم به معرفت برسیم جاهل از دنیا می‌رویم و به چیزی بیشتر دست نمی‌یابیم.

انتهای پیام