منوچهر اکبرلو در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به کیفیت برنامه‌ها و سریال‌های مناسبتی هم تصریح کرد: آنچه در تولید برنامه‌ها و سریال‌های مناسبتی به صورت مشترک دیده می‌شود، این است که برنامه‌ریزی بلند مدتی برای ساخت این برنامه‌ها وجود ندارد که برنامه‌های موجود بتوانند قطعه‌ای از آن پازل کلی را تکمیل کنند.

او با بیان اینکه برنامه و سریال‌های مناسبتی شتاب‌زده تولید می‌شوند، گفت: این شتاب‌زدگی نشان می‌دهد که مراحل طراحی، تصویب، تعیین بودجه، گرفتن حامی مالی و مراحل لازم مانند پژوهش برای برنامه‌های استودیویی و پژوهش نگارش فیلمنامه برای برنامه داستانی در مدت زمان مناسبی انجام نشده است.

این پژوهشگر با انتقاد از شتاب‌زدگی در تولید سریال‌های تلویزیونی ادامه داد: طبیعی است که شتاب‌زدگی بر روی کیفیت اثری که تولید می‌شود، تاثیر می‌گذارد. بسیاری از سریال‌ها مراحل پیش تولید را سپری نکرده‌اند به این معنی که پیش تولید حتی در سریال‌های بلند که لازمه‌اش نگارش و تصویب فیلمنامه است و بر اساس آن انتخاب عوامل یا مدیریت هزینه‌ها باید انجام شود، اتفاق نیفتاده است.

این نویسنده ادامه داد: بنابراین می‌بینیم که همزمان با ضبط برخی مجموعه‌ها فیلمنامه آنها هم نوشته می‌شود یا در برنامه‌های استودیویی عوامل هیچ تصوری از وضعیت برنامه ندارند در نتیجه کیفیت چنین آثاری به شدت کاهش پیدا می‌کند.

اکبرلو با اشاره به نگاه برخی مدیران سازمان صداوسیما به عوامل یک مجموعه اظهار کرد: تعداد قابل توجهی هنرمند، تهیه‌کننده و کارگردان در حوزه‌های مختلف وجود دارد اما مدیران تنها به گروه محدودی توجه می‌کنند. بنابراین برخی تهیه‌کنندگان اگر هنوز فیلمنامه‌شان مشخص یا تصویب نشده باشد، می‌دانند که سریال آن‌ها تصویب و تولید خواهد شد.

او افزود: این اتفاق به معنی ندیدن رقیب و نفی شایسته‌سالاری است. همچنین در چنین شرایطی عوامل این نوع برنامه‌ها اندیشه لازم و توجه بیشتر به کیفیت اثر تولیدی خود نخواهند داشت به دلیل اینکه اطمینان دارند برنامه و سریالشان تولید خواهد شد و دستمزد خود را خواهند گرفت.

این منتقد سینما به محتوای برنامه‌های مذهبی در مناسبت‌ها اشاره کرد و گفت: در حال حاضر برنامه‌های مذهبی مانند مداحی‌های تلویزیون با مداحی به عنوان یک نقل مذهبی با پیشینه بسیار طولانی که دارد و از هنرهای نقلی فرهنگ ایران است، تفاوت مشخصی دارد. مداحی به عنوان یک نقل مذهبی به اشعار غنی فارسی متکی است و در تکنیک از دستگاه‌های موسیقی ایرانی، بومی و نواحی بهره می‌گیرد اما آنچه امروز به عنوان مداحی در سطح جامعه رواج دارد و متاسفانه بسیاری از این مداحی‌ها از تلویزیون هم پخش می‌شود ارتباط ضعیفی با ادبیات غنی و اصول موسیقی سنتی ایرانی دارد و گاهی از خوانندگان پاپ آن سوی مرزها تقلید شده است.

اکبرلو ادامه داد: اینگونه مداحی‌ها به جز تاثیرگذاری حسی و لحظه‌ای هنگام شنیدن، هیچ تاثیر عمیقی بر مخاطب نخواهند گذاشت به دلیل اینکه گاهی مضامین اشعار و مرثیه‌ها از منابع واقعی و اصیل فاصله گرفته‌اند. هدف اصلی این مداحی‌ها که ترویج فرهنگ دینی است به ضد آن تبدیل می‌شود؛ یعنی این مداحی‌ها انحرافات تاریخی، غلوهای غیرواقعی دارند و مفاهیم دینی را به صورت ناواضح منتقل می‌کنند.

این کارگردان با بیان اینکه تکرار هر برنامه موفقی در گذر زمان امری پسندیده است، اظهار کرد: با تکرار برنامه‌های موفق، مخاطبان جدیدتری برای دیدن این برنامه‌ها اضافه میشوند و به نوعی مدیریت اقتصادی این برنامه‌ها نیز اتفاق می‌افتد.

این منتقد و پژوهشگر همچنین به معایب پخش چندباره آثار نمایشی در تلویزیون اشاره و بیان کرد: در شرایط کنونی تکرار مجموعه‌های موفق بیشتر برای این است که نبود برنامه‌های جایگزین با کیفیت مناسب را بپوشانند؛ بنابراین مدیران، این برنامه‌ها و سریال‌ها را پخش می‌کنند تا بتوانند مخاطبان شبکه خود را حفظ کنند.

منوچهر اکبرلو در پایان گفت: ملاک این نوع مدیریت این است که اگر مجموعه‌های موفق که تکرار می‌شوند، از جدول پخش حذف شوند، اثر خوبی از مجموعه تولیدات جدید برای پخش باقی نمی‌ماند. پخش سریال‌های تکراری برای این است که ضعف‌های مدیریتی مدیران جدیدتر در تولیدات جدید تلویزیون جبران شود.

انتهای پیام