به گزارش ایسنا، «دیوید استروناخ» گردشگر و باستان‌شناس در سال ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰، بیش از ۶۰۰ سنگ ایستاده در منطقه نزدیک به شهرستان گنبدکاووس پیدا کرد که در چند منطقه نزدیک به هم به طور پراکنده قرار داشتند، سنگ مزارهای این گورستان از سنگ‌های یک پارچه تراشیده شده و به شکل‌های استوانه‌ای و صلیبی و با توجه به جایگاه افراد در آن زمان اندازه‌ی سنگ‌قبرها کوچک و بزرگ بود که برخی از آنها حدود دو متر ارتفاع داشتند.
با توجه به نوع متفاوت سنگ‌قبرها معمولا خبرهای کمی از این قبرستان در رسانه‌های عمومی منتشر می‌شد و به نظر می‌رسد این اتفاق یکی ازدلایل بی‌توجهی و تخریب روزافزون این محوطه‌ی تاریخی بوده، به اندازه‌ای که چند گردشگر می‌توانند به راحتی بخشی از این قبرستان را به آتش بکشند، قبرستانی که گفته می‌شود متعلق به عصر پارینه سنگی است.
جاوید ایمانیان، معاون میراث‌فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان می‌گوید: عده‌ای گردشگر روز شنبه 19 شهریور با حضور در قبرستان خالدنبی و روشن کردن آتش، باعث شدند تا علف‌های خشک حدود چهار هزار مترمربع در سطح قبرستان در آتش بسوزند.
وی با بیان این که بخشی از سنگ قبرها که در سال‌های گذشته شکسته یا تخریب شده و در سطح قبرستان پراکنده شده بودند، دیده نمی‌شدند، بیان می‌کند: با سوختن کاملِ علف‌ها بخش زیادی از سنگ‌ها خود را نشان داد. بنابراین شکستگی همه‌ی سنگ‌ها مربوط به اتفاق روز گذشته نبوده و در طول سال‌های گذشته به این وضعیت درآمده‌اند.
او به ثبت ملی اضطراری قبرستان خالد نبی در سال گذشته اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: بعد از ثبت ملی، دور قبرستان را نیز فنس‌کشی کردیم و در حال رایزنی برای قرار دادن یک کانکس و یک نگهبان در محدوده قبرستان بودیم، همچنین یک تفاهم‌نامه نیز با هیات‌امنای مقبره‌ی خالد نبی در راستای حفاظت و توجه بیشتر از این منطقه امضا شد، از سوی دیگر انجمن‌های میراث‌فرهنگی در بحث حفاظت از منطقه با ما همکاری خوبی دارند.
وی اضافه می‌کند: امسال باید بحث اقدامات حفاظتی بیشتر در این محدوده تاریخی انجام شود و نگهبان‌ها به صورت شیفتی در محوطه نگهبانی کنند، تا دیگر شاهد این نمونه اتفاقات آگاهانه یا ناآگاهانه نباشیم.
معاون میراث‌فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان گلستان با تاکید بر این‌که با نوع به نوع سنگ‌قبرها طبیعتا این قبرستان خاص است و نیاز به توجه زیادی دارد، بیان می‌کند: براساس بحث‌های سازمانی و برون‌سازمانی و مشارکت مردم محلی و دستگاه‌های دیگر باید توجه خاصی به این محوطه‌ی تاریخی داشته باشیم.
او همچنین با بیان این‌که بخش ساماندهی و محوطه‌سازی این منطقه به عنوان یک منطقه نمونه گردشگری خاص در استان گلستان باید در دستور کار قرار بگیرد، می‌گوید: نهایتا ما اگر بتوانیم مرمت‌هایی را به شیوه خاص روی سنگ قبرها انجام دهیم و شیوه‌ی مرمت آناستیلوز (شیوه‌ی مرمتی برافراشته‌شدن ستون)_ که در تخت جمشید نیز انجام شده و بخشی از سنگ‌ها بعد از جمع‌اوری و کدگذاری در جای خود نصب شده‌اند_ بتوانیم سنگ‌های شکسته را که در محیط پراکنده‌اند با این شیوره‌ی مرمت یونانی ساماندهی کنیم، موفق هستیم.
ایمانیان به پراکنده بودن بخشی از این سنگ قبرها که حتی از بدنه شکسته شده‌اند و در محیط قبرستان پخش هستند،اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: اگر بتوانیم نخست یک پژوهش و مطالعه‌ی اولیه انجام دهیم که آیا امکان مرمت این سنگ‌قبرها وجود دارد یا خیر و در صورتی که امکان‌پذیر بود، روی محوطه و سنگ‌ها این اقدام مرمتی را انجام دهیم، این یک بخشِ موفقیت آمیز از کار است.
او انجام پاکسازی گیاهان رونده را یک بخش مهم از ساماندهی این محوطه‌ی تاریخی می‌داند و اظهار می‌کند: با انجام ساماندهی می‌توانیم این محوطه را به طور کامل به عنوان یک سایت موزه تعریف کنیم.
وی همچنین به حضورِ بیشترِ گردشگران در یکی دو سال اخیر به این منطقه‌ی نمونه‌ی گردشگری اشاره می‌کند و می‌گوید: این محوطه دارای یک محیط تاریخی - طبیعی پیرامون خود؛ مانند محوطه و آرامگاه خالد نبی، قبرستان و تپه ماهورها و چشم انداز پشت آرامگاه است که همه‌ی این بخش‌ها باعث شده‌اند تا این منطقه خاص باشد، در نتیجه این محوطه را به عنوان یک سایت موزه می‌توان تعریف کرد.
به گزارش ایسنا، گورستان و زیارتگاه خالد نبی در یک منطقه کوهستانی و در فاصله ۹۰ کیلومتری شمال شرق شهرستان گنبد کاووس قرار دارد، در نزدیکی و پایین‌تر از بقعه خالد نبی، بقعه‌های «عالم بابا» و «چوپان عطا» و دره‌ای بنام «پنج شیر» و همچنین «چشمه خضر دندان» قرار دارند که براساس روایات رایج بین اهالی، عالم بابا پدر همسر خالد نبی و چوپان عطا، شبان خالد نبی یا یکی از اولیای گمنام و یا یکی از همراهان وی بوده‌است که همگی آنها مورد توجه و احترام ترکمن‌ها هستند.
انتهای پیام
نظرات