به گزارش ایسنا، این نویسنده و کارگردان تئاتر عصر سه‌شنبه 7 شهریورماه در نشست خبری نمایش «آیینه‌های روبه‌رو» که این روزها در تالار وحدت روی صحنه است، درباره اجرا نشدن نمایش «صدام» و اینکه نمایش «آیینه‌های روبه‌رو» را براساس فیلمنامه‌ای از بهرام بیضایی که تاکنون فیلم آن ساخته نشده است، اجرا کرده است، توضیح داد: سال 92 که به ایران برگشتم طرح «صدام» را پیشنهاد دادم و اجرای آن در تالار وحدت پذیرفته شد. همان موقع تاکید داشتم که این کار به دلیل پرهزینه بودن به اسپانسر و سرمایه‌گذاری نیاز دارد چون اجرای آن بدون اسپانسر بازدهی مالی ندارد. ابتدا قبول کردند ولی نشد و بعد تصمیم گرفتم نمایش دیگری را به نام «ترانه‌های محلی» در تئاتر شهر اجرا کنم.

او با اشاره به اینکه سال گذشته قصد داشت نمایش «صعود مقاومت‌ناپذیر آرتور اویی» را که با گویش تهرانی بازنویسی کرده است، به صحنه ببرد، افزود: قرار بود این کار را مرداد و شهریور امسال در تالار وحدت اجرا کنم که آقای صفی‌پور زمانی که به بنیاد رودکی آمده بود سراغ نمایش «صدام» را گرفت و گفت بنیاد از اجرای آن حمایت می‌کند. حتی تاکید شد که این حمایت از طریق ارکستر سمفونیک صورت خواهد گرفت و ما هم بر این اساس تمرین‌ها را شروع کردیم تا اینکه همان ابتدا گفتند به دلیل آنکه ساعت اجرای برنامه‌های موسیقی در تالار وحدت (ساعت21) گرفته شده است، باید شبی 10 میلیون تومان پول بدهیم و به این ترتیب نه‌تنها حمایت مالی نکردند بلکه قرار شد پولی هم از همان ابتدا بدهیم.

وی اضافه کرد: پس از آن با توجه به عکس‌هایی که از ایرج رامین‌فر از طراحی صحنه فیلم «آیینه‌های روبه‌رو» دیده بودم، تصمیم به فیلمنامه‌خوانی آن گرفتم اما بعد قرار به اجرای صحنه‌ای شد.

رحمانیان در ادامه به مذاکراتش با معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد که این صحبت‌ها به دلیل نداشتن پول به نتیجه نرسید.

وی همچنین تاکید کرد که در بخش‌های مختلف اجرای این نمایش ترجیح داده آنچه را بهرام بیضایی می‌خواسته کار کند، به اجرا برساند، افزود: بهرام بیضایی این فیلمنامه را خیلی دوست داشت و می‌دانستم دل کندن از آن برایش سخت بوده اما در نهایت کار به اجرا رسید.

سپس داریوش ارجمند یکی از بازیگران این نمایش با اشاره به اینکه افتخار می‌کند از تئاتر شهرستان آمده است، گفت: من از بد حادثه به سینما پناه آوردم چون تئاتر شکوهی در ذهن من داشت که مرده بود و به همین دلیل به سینما آمدم.

او افزود: اگرچه اسم آقای بیضایی انگیزه بالایی برای حضورم در نمایش بود اما آقای رحمانیان را هم از قبل می‌شناختم و وقتی کار پیشنهاد شد نقش پدری را که متعلق به یک نسل قبل‌تر بود پذیرفتم و آن را دوست داشتم.

این بازیگر تاکید کرد: حضور من در «آیینه‌های روبه‌رو» با وجود اینکه در بخش فیلم این تئاتر است اما به هر حال در صحنه تئاتر است و من کوشیدم در این اثر بیش از آنکه سینمایی بازی کنم، یک بازی تئاتری را ارائه دهم.

او با ابراز امیدواری از اینکه بتواند نمایش مستقل خود را روی صحنه ببرد، گفت: خوشحالم به سبب نام بهرام بیضایی در این کار هستم چون می‌دانم نبود ایشان برای ادبیات نمایشی، نمایش، سینما و مسائل اجتماعی ما ضایعه بزرگی است.

مجید مظفری هم بزرگترین انگیزه خود را برای بازی در این نمایش نام بیضایی و رحمانیان دانست و اظهار کرد: وظیفه خود می‌دانم که وقتی سال‌ها در کنار آقای بیضایی بودم الان هم اگر به عنوان یک رهگذر شده، در کارشان حضور داشته باشم و حتما این کار را انجام می‌دهم.

در این نشست علی عمرانی، رویا تیموریان و احسان کرمی هم درباره حضور خود در نمایش «آیینه‌های روبه‌رو» صحبت کردند و همچنین رحمانیان به بازی علیرضا مجلل پس از سال‌ها اشاره کرد که با توجه به فوت مادرش در شرایط سختی حضور در این نمایش را پذیرفت.

همچنین آزیتا موگویی تهیه‌کننده این نمایش هم درباره حضور خود در این تئاتر با توجه به سابقه فعالیت سینمایی‌اش بیان کرد: واقعیت این است که خیلی علاقه‌ای به انجام کارهایی که دیگران از پس آن برمی‌آیند، ندارم و از روز اولی هم که فیلمنامه‌های «آیینه‌های روبه‌رو» را در اختیار گرفتیم، متوجه شدم که رنج و لذت برای آثار آقای بیضایی است.

او همچنین خاطرنشان کرد: یک دلیل شخصی هم برای اجرای این اثر داشتم و آن هم این بود که حوصله‌ام از این حرفه سر رفته بود و دلم می‌خواست کاری کنم که دوباره عاشق آن شوم و فکر می‌کنم الان این اتفاق افتاده است.

 در این نشست بهنوش طباطبایی، حبیب رضایی و علی عمرانی دیگر بازیگران «آینه‌های روبرو» هم حضور داشتند.

انتهای پیام