به گزارش ایسنا، «ون گاردیا» نوشت: کتابخانه ملی بوینس آیرس یادگاریهایی را از «گابریل گارسیا مارکز» ـ نویسنده کلمبیایی برنده نوبل ـ از جمله مدال و دیپلم نوبل ادبیات و دستگاه تایپ این نویسنده به نمایش میگذارد.
این نمایشگاه که از پنجشنبه آینده افتتاح میشود. به مناسبت ۵۰ ساله شدن رمان مشهور «صد سال تنهایی» برگزار میشود و تا ماه دسامبر ادامه خواهد داشت.
دستگاه تایپی که «گابو» با آن شاهکار عمرش یعنی رمان «صد سال تنهایی» را به نگارش درآورد، به همراه دیپلم و مدالی که آکادمی سوئدی نوبل در سال ۱۹۸۲ به او اعطا کرده بود، از جمله مهمترین اشیاء این نمایشگاه هستند.
مقامات آرژانتین همچنین قصد دارند در این مدت همایشهایی را با حضور دوستان و نویسندگان مطرحی که با «مارکز» رابطه نزدیکی داشتند، برپا کنند و به کارهای ادبی او بپردازند.
وزارت فرهنگ کلمبیا هم اعلام کرده در سال ۲۰۱۷ که مصادف با ۹۰ سالگی نویسنده «عشق سالهای وبا» است، چندین برنامه و نشست با موضوع زندگی و آثار ابدی او ترتیب داده است.
«مارکز» که از مشهورترین نویسندگان آمریکای لاتین به حساب میآمد، ششم مارس ۱۹۲۷ در آرکاتاکای کلمبیا متولد شد. «گابو» زمانی که در دانشگاه ملی کلمبیا رشته حقوق میخواند، به طور جدی وارد کار روزنامهنگاری شد. این نویسنده اولین اثر داستانی خود را در سال ۱۹۴۷ در روزنامه «ال اسپکتادور» چاپ کرد. از آن پس هفت سال برای نگارش اولین رمان کوتاه خود تحت تأثیر نویسندگانی چون «ویلیام فاکنر» و «ویرجینیا وولف» وقت صرف کرد. «طوفان برگ» سرانجام در سال ۱۹۵۵ به چاپ رسید و سپس شاهکار او «صد سال تنهایی» در سال ۱۹۶۷ روانه بازار کتاب شد.
«مارکز» در طول عمرش به نوشتن ادامه داد و آثاری را چون «پاییز پدرسالار» (۱۹۷۵) و «عشق سالهای وبا» (۱۹۸۵) که از معروفترین رمانهایش هستند، خلق کرد. این نویسنده کلمبیایی این شانس را داشت که در زمان حیاتش به موفقیت مالی برسد و مورد تحسین منتقدان ادبی قرار گیرد؛ اتفاقی که برای خیلی از همتایان او رخ نمیدهد. «گابو» را پس از «میگوئل سروانتس» نویسنده قرن هفدهمی «دن کیشوت»، محبوبترین نویسنده اسپانیولیزبان میدانند. علاوه بر محبوبیت ادبی، «مارکز» برای خلق سبک ادبی «رئالیسم جادویی» هم اعتبار بسیاری برای خود خرید. با این حال اینها تنها افتخارهای ادبی «مارکز» نیستند. او در هشتم دسامبر ۱۹۸۲ مهمترین جایزه ادبی جهان، یعنی نوبل را به دست آورد.
«گابریل گارسیا مارکز» سال ۲۰۱۴ در یکی از روزهای نیمه ماه آوریل با زندگی وداع گفت. او ۱۲ سال پایانی عمرش را با سرطان غدد لنفاوی جنگید و در سالهای آخر درگیر زوال عقل و آلزایمر شده بود. وضعیت بد سلامتی او طی سالهای آخر، جامعه ادبیات و روزنامهنگاری جهان را متأثر و مرگ او کتابدوستان بیشماری را در سرتاسر دنیا اندوهگین کرد.
انتهای پیام
نظرات