بهنام کامرانی - نقاش و پژوهشگر - در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: من نمی‌توانم درباره خریدن آثار توسط موزه از حراج قضاوت کنم، اما هر موزه‌ای باید بتواند با خریدهای جدید، کلکسیون خود را به‌روز کند، هر بار آثار جدیدی را به‌نمایش درآورد و با این کار، مخاطبان جدید جذب کند.
او با بیان این‌که موزه هنرهای معاصر، بیشتر موزه هنرهای مدرن است، ادامه داد: گاهی در موزه هنرهای معاصر تهران نمایشگاه‌هایی برگزار شده که از کارکرد آن خارج بوده است. شاید به‌دلیل کم بودن موزه در ایران، موزه هنرهای معاصر همه کارها را برعهده گرفته است.
این هنرمند نقاش گفت: ما پیش از این شاهد بودیم که این موزه، آثار نگارگری یا «شاهنامه شاه‌طهماسب» را به‌نمایش درآورده است، بنابراین در مخزن آن، آثاری وجود دارد که با کارکرد کلکسیون این موزه هماهنگی ندارند. این آثار باید به تناسب، با موزه‌های دیگر تبادل شوند، یعنی آثاری از این موزه به موزه‌های دیگر منتقل شود و برعکس.
او با اشاره به خریدن تابلوی «اردوگاه همایونی» اثر کمال‌الملک که به دوران پیش از فرنگ رفتن این نقاش تعلق دارد و به مبلغ یک‌میلیارد و ۱۵۰ میلیون تومان توسط موزه هنرهای معاصر تهران خریده شد، اظهار کرد: اثر کمال‌الملک متعلق به هر دوره‌ای از زندگی این هنرمند باشد، ارزشمند است. این منظره مربوط به دوره‌ای است که کمال‌الملک در نوع قلمزنی و دورنماکشی، خیلی به نقاشی سنتی ایران نزدیک شده، اما از یک وسیله غربی استفاده کرده است. در واقع، اهمیت این اثر در این است که ویژگی‌های ایرانی و غربی همزمان در آن وجود دارد. این‌که موزه هنرهای معاصر این اثر را خریده، این سوال را پیش می‌آورد که آیا این، مهم‌ترین یا درست‌ترین اثری بود که می‌توانست خریده شود؟ باید دید این تابلو با چه سیاست و به چه منظوری خریده شده است.
کامرانی درباره ادعای غیراصل بودن تابلوی ارائه‌شده از سهراب سپهری در این دوره از «حراج تهران» نیز گفت: انتقاد همواره متوجه مواردی می‌شود که قیمت بالایی دارند و درباره آن‌ها حساسیت وجود دارد. این انتقادها همیشه هست و ساز و کاری برای از بین بردن آن‌ها وجود ندارد. با ارجاع درست می‌توان از این مسائل جلوگیری کرد. یک‌بار دیگر، سال‌های قبل موضوع شبهه‌برانگیزی درباره اثر سهراب سپهری وجود داشت و درباره آن بحث شد؛ این‌بار نیز رخ دادن این اتفاق طبیعی بود.
او بیان کرد: با ساز و کارهای درست و استفاده از دیدگاه کارشناسانی که از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند، می‌توان این موضوع را تا حدودی حل کرد.
این پژوهشگر اضافه کرد: من برگزاری حراج را با وجود حاشیه‌هایش و انتقادهایی که به آن می‌شود، موفق می‌دانم، زیرا استاندارد بالایی دارد و سرمایه‌داران را جذب خرید و فروش آثار هنری می‌کند. امیدوارم این حراج به جریان خودش ادامه بدهد. البته خود حراج خیلی به جریان هنر معاصر، ربط پیدا نمی‌کند و این جریان راه خودش را می‌رود و ممکن است خیلی از آثار با ارزش آن، به حراج وارد نشوند. حراج، بیشتر به موضوع کالا بودن هنر اختصاص دارد و بازار هنر را گرم می‌کند.
انتهای پیام
نظرات