به گزارش ایسنا به نقل از سایت فیز، بر اساس یافته‌های جدید، پروتئینی موسوم به CIB2 در فعالیت ساختارهای stereocilia نقش اساسی ایفا می‌کند؛ این ساختارها در بخش فوقانی سلول‌های حسی موی موجود در گوش درونی قرار دارند. هر گوش حاوی  18 هزار سلول مو است که تقسیم یا تکثیر نمی‌شوند.

ساختارهای stereocilia بی‌نهایت کوچک‌اند و قطر آن‌ها کمتر از نیم‌ میکرومتر گزارش شده که این میزان به اندازه طول موج یک نور مرئی است. 

دانشمندان حاضر در این مطالعه قبلا دریافته‌ بودند پروتئین CIB2 در شنوایی نقش کلیدی دارد و از آن زمان تاکنون در حال بررسی آن در مگس‌ها، موش‌ها، گورخرماهی‌ها و انسان‌ها بوده‌اند. مطالعه جدید نخستین تلاش جهت توضیح مکانیسم موجود در پس این پروتئین به شمار می‌آید.

در این پروژه، محققان موش‌های فاقد پروتئین CIB2 را مهندسی کردند؛ آن‌ها همچنین موش‌هایی را مهندسی کردند که جهش ژنی انسانی CIB2 در آن‌ها وارد  شده بود. تیم علمی دریافت جهش انسانی بر توانایی پروتئین CIB2 برای تعامل با دو پروتئین دیگر TMC1و TMC2 تاثیر می‌گذارد و این دو پروتئین در فرآیند تبدیل صوت به سیگنال‌های الکتریکی نقش مهمی ایفا می‌کنند.

افرادی که دارای این جهش هستند نمی‌توانند امواج صوتی را به سیگنال‌هایی تبدیل کنند که برای مغز قابل تفسیر هستند و بنابراین ناشنوا می‌شوند. زمانی که محققان این جهش انسانی را در موش‌ها جای دادند، پی بردند که موش‌ها ناشنوا شدند.

دانشمندان در حال حاضر به دنبال بررسی مولکول‌های دیگر موجود در پس فعالیت پروتئین CIB2 هستند؛ آن‌ها همچنین به دنبال کاوش درمان‌های بالقوه جهت رفع مشکلات شنوایی مرتبط با CIB2 هستند.

جزئیات این دستاورد علمی در مجله Nature Communications قابل مشاهده است.

انتهای پیام