بابک چمن‌آرا - مدیر مرکز موسیقی «بتهوون» و نشر «آوا خورشید» - در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: پس از تعطیلات نوروز سه تئاتر «نورا» به کارگردانی علیرضا کوشک جلالی، «حرف بزن مدآ» به کارگردانی مهدی شیخوند و «ناسور» به کارگردانی افسانه زمانی تولید و منتشر شده‌اند و «ناسور» به عنوان جدیدترین اثر، هفتادوچهارمین فیلم ـ تئاتری است که تاکنون منتشر کرده‌ایم.

او اضافه کرد: در آینده نزدیک که احتمالا اواخر خرداد یا اوایل تیرماه خواهد بود، چند فیلم تئاتر دیگر از جمله «آرسنیک و تور کهنه» حسین پارسایی، «سگ سکوت» آروند دشت‌آرای، «تقدیربازان» سیما تیرانداز و «از زیرزمین تا پشت بام» افسانه ماهیان هم توزیع می‌شوند.

وی درباره شرایط کار و اینکه سفارش توسط گروه‌ها داده می‌شود یا خود نشر آثار را انتخاب می‌کند؟ اظهار کرد: شرایط نسبت به گذشته برای گروه‌ها و کارگردان‌ها خیلی فرق کرده و تولید فیلم‌ ـ تئاتر عادی‌تر شده است چون در گذشته نسبت به این قضیه نوعی گارد وجود داشت که اصلا نباید چنین چیزی وجود داشته باشد، اما الان به چشم یک محصول جدید به آن نگاه می‌شود نه به عنوان جانشین تئاتر.

چمن‌آرا خاطرنشان کرد: همچنان دو شیوه برای تولید فیلم‌ ـ تئاتر دارند که یا از طرف انتشارات فیلمبرداری انجام می‌شود یا گروه‌ها این کار را خودشان متقابل می‌شوند و سپس بازبینی کیفی توسط مرکز بتهوون صورت می‌گیرد.

او در پاسخ به اینکه مشکلی برای نمایش‌هایی که دوباره قصد اجرا دارند نبوده است؟ ادامه داد: نمایش «مضحکه شبیه قتل» را زمانی که در سالن اصلی تئاترشهر اجرا می‌شد، فیلمبرداری کردیم و با توافقی که با کارگردان آن (حسین کیانی) داشتیم دو ماه قبل از آنکه برای بار دوم در سالن «باران» نمایش را به اجرا ببرد فیلم‌ ـ تئاتر را توزیع کردیم، اما گروهی دیگر هم هستند که به دلیل اجرایی که در آینده مدنظر دارند خیلی موافق تولید فیلم‌ ـ تئاتر کار خود  نیستند، مثلا نمایش «شنیدن» با وجود آنکه دو سال قبل فیلمبرداری شده ولی کارگردان (امیررضا کوهستانی) موافق توزیع آن نبود چون نمایش هم در خارج اجرا می‌شد و هم گروه قصد داشت آن را در ایران بار دیگر روی صحنه ببرد.

چمن‌آرا با بیان اینکه خیلی وقت‌ها تماشای فیلم‌تئاترها باعث می‌شود مخاطب به دیدن نمایش در سالن ترغیب شود، گفت: ما در این مدت تلاش کردیم، قدم به قدم کامل شویم و بعضی آثار را حتی زیرنویس انگلیسی یا ایتالیایی آماده کردیم. در واقع از آنجا که نمونه مشخصی همانند آنچه در ایران به عنوان فیلم‌ ـ تئاتر تولید می‌شود، نداریم که حتی بخواهیم الگوبرداری کنیم، تلاش کردیم روی این محصول متمرکز باشیم که فقط اولین نباشیم بلکه کیفیت را در نظر بگیریم.

انتهای پیام