به گزارش ایسنا، در پی اقدام موزه عبرت ایران در زمینه ثبت و ضبط خاطرات شکنجهشدهها در این مکان، نویسنده رمان انقلابی - عاطفی «سالهای بنفش» اینبار رمان «شب ناسور » را منتشر کرد.
حسنبیگی که پیشتر رمان «سالهای بنفش» را در زمینه مبارزات انقلابیون نوشته بود، با نگارش رمان «شب ناسور»، این رمان را به لحاظ سختی کار نگارش نسبت به رمان یادشده، سختتر و در عین حال ارزشمندتر توصیف کرد و افزود: در نوشتن رمان «شب ناسور» از آنجا که من میبایستی در جایگاه یک ساواکی قرار میگرفتم و به شکنجه مبارزان میپرداختم و در عین حال در جایگاه یک انقلابی راسخ مورد شکنجه قرار میگرفتم، کار سختی بود، بویژه که در این رمان تلاش کردم به تمام جزئیات مبارزان قبل از انقلاب بپردازم. بنابراین فکر میکنم اگر بنا باشد به این رمان در قیاس با رمان قبلیام که با تم عاشقانه به سراغ موضوع انقلاب و مبارزات انقلابیون سالهای اول انقلاب رفته بود نمرهای بدهم، بدون شک این رمان مستحق نمره بهتری خواهد بود.
او تأکید کرد: در رمان «سالهای بنفش» اگر چه به مسائل سالهای اولیه انقلاب پرداخته شده است اما وجه عاطفی و عشقی این اثر و در نظر گرفتن توامان دنیا و آخرت از دید یک مبارز انقلابی نوشتن را برایم تسهیل میکرد ولی در «شب ناسور» من در جایگاه یک نویسنده ناگزیر بودم با جزئیات بیشتری به مسائلی بپردازم که چندان برایم در جایگاه یک نویسنده خوشایند نبود ، بخصوص شکنجه کردن انقلابیون بیدفاع. بنابراین اگر به رمان «سالهای بنفش» نمره ۱۸ بدهم، رمان «شب ناسور» را مستحق نمره ۲۰ و نهایتا ۱۹ میدانم.
این نویسنده تصریح کرد: من در نوشتن رمانهای انقلابی و مبارزاتی پیش از انقلاب بهطور جسته و گریخته کارهایی را داشتهام که از شاخصترین آنها «سالهای بنفش» بود که دارای تم عاشقانهای بود. در عین حال به مسئله ساواک در ایران اشاره میکرد. «شب ناسور» به نوعی مکمل همین رمان است که به لحاظ موضوعی به مبارزات سیاسی نیروهای مذهبی در سالهای پیش از انقلاب میپردازد.
او افزود: انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) که شخصیتی روحانی بود، شکل گرفت. اما در خلال این مبارزات جوانان فعالی بودند که به صورت گروهی و جمعی در قالب خانههای تیمی و مخفی در این زمینه تلاش میکردند. ما نباید آنها را نادیده بگیریم. بویژه که بسیاری از آنان از نیروهای خط امامی بودند. نقش ساواک به عنوان مخوفترین سازمان آن دوره در مقابل این مبارزات کاملا جدی است. کسانی که جان بر کف گذاشته بودند و در گمنامی مبارزه میکردند، اسیر نیروهای ساواک میشدند و مورد بدترین شکنجهها قرار میگرفتند، در حالی که کسی از آنها خبری نداشت و آنها را خرابکار مینامیدند.
خالق کتاب «غنچه بر قالی» گفت: پس از انقلاب لازم بود به این افراد پرداخته شود. در رمان «شب ناسور» من به صورت جدی به بخشی از مبارزات این مبارزان که درگیر ساواک بودند پرداختهام و حجم وسیعی از کار به موضوع این مبارزات در مقابل دستگاه مخوف ساواک و ایستادگی آنان بابت آنچه به آن ایمان داشتند میپردازد. کسانی که در مقابل بازجوها سر تعظیم فرود نیاوردند و مردانه در گمنامی محض مقاومت کردند.
حسنبیگی با تأکید بر اینکه ایستادگی و مقاومت مبارزان پیش از انقلاب و سالهای اولیه انقلاب، جانمایه این رمان است تأکید کرد: یک زمان شما هر نوع شکنجهای را تحمل میکنید چون ملتی چشم امیدشان به شماست. اما آنان که در فاصله سالهای اولیه انقلاب و پیش از آن به مبارزه پرداختند، کسانی بودند که عمدتا ناشناس بودند اما علیرغم این ناشناس بودنشان در اذهان عمومی مورد سختترین شکنجهها قرار گرفتند. این کتاب اشارهای دارد به بخشی از آنچه در تاریخ انقلاب اسلامی بر سر این مبارزان آمده است.
انتهای پیام
نظرات