به گزارش ایسنا، جدیدترین ساخته کارگردان فیلم «احتمال باران اسیدی» در دهمین جشنواره فیلم مستند (سینما حقیقت) به نمایش درآمد و موفق به کسب جایزه بهترین فیلم «هنر و تجربه» از این جشنواره شد، این فیلم که «دیپلماسی شکست ناپذیر آقای نادری» نام دارد، یکی از فیلمهای پرمخاطب جشنواره بود که سانس فوقالعاده هم برای نمایش آن درنظرگرفته شد.
«دیپلماسی شکست ناپذیر آقای نادری» که با کارگردانی مشترک صناعیها و مریم مقدم (همسرش) ساخته شده است، روایتگر فردی به نام آقای نادری است که قصد دارد فرشهایی را که با طرحهای خاص بافته شده به نشانه طرفداری ایرانیان از صلح و دوستی به آمریکاییها هدیه بدهد و تمام ماجرای فیلم هم همزمان با پیگیری مذاکرات هستهای ایران رخ میدهد.
صناعیها در گفتوگویی با ایسنا با اشاره به اینکه استقبال از فیلماش در جشنواره برایش جذاب و غیرمنتظره بوده است، بیان کرد: فکر می کنم، موضوع فیلم که از قبل اطلاعرسانی شده بود در جذب مخاطب تاثیر داشت چون قبلا معرفی کرده بودیم که «دیپلماسی شکستناپذیر آقای نادری» موضوعی سیاسی با رگه هایی از طنز دارد و همین باعث شد که علاقهمندان زیادی برای تماشای فیلم بیایند، ضمن اینکه من از سینمای داستانی به سینمای مستند آمدهام و استقبال از فیلم «احتمال باران اسیدی» هم در تمایل به دیدن این فیلم اثر داشت.
خیلی تصادفی با این موضوع مواجه شدم
وی درباره سوژهای که برای ساخت مستند سراغ آن رفته است توضیح داد: خیلی تصادفی با این موضوع مواجه شدم چون یکی از دوستانم چند عکس از این فرشهای بافته شده به من نشان داد که وقتی دیدم از او خواستم قراری بگذارد تا صاحب آنها را ببینم.به نظرم رسید کسی که فرشهایی را با این طرحها آماده کرده باید آدم جالبی باشد و زمانیکه آقای نادری را دیدم، متوجه شدم خودش از فرشهایش سوژه جذابتری است، یعنی آقای نادری کاراکتری با نگاه ناسیونالیستی و صلح آمیز داشت که برایم خیلی جالب بود؛ به ویژه آنکه او در مدت 13 – 14 سال به طور شکست ناپذیری پیگیر ارسال فرشهایش به آمریکا بود و همین شد که من و مریم (مقدم) فکر کردیم نمیتوان از این سوژه گذشت.
آقای نادری طول کشید تا قبول کند،فیلمش ساخته شود
او با بیان اینکه زمان زیادی طول کشید تا "نادری" قبول کند، مستندی از او ساخته شود، ادامه داد: آقای نادری ترجیح میداد به جای خودش، فرشها دیده شود و این دعوا را در هنگام ساخت فیلم هم داشتیم، در حالی که به نظر من کاری که کرده بود مهمتر از فرشها بود. درواقع او ترجیح میداد طرح فرش و ارتباط نقشها با هم و چرایی انتخاب آنها در فیلم پررنگ باشد. در حالی که من همان ابتدا هم تاکید میکردم که او و فرشها برای ما که میخواهیم فیلم بسازیم به یک اندازه اهمیت دارند و در نهایت وقتی نسخه نهایی را دید مطمئن شد احتیاج نیست من به عنوان فیلمساز از فرشها دفاع کنم.
بهتاش صناعیها ادامه داد: آقای نادری ترکیب جالبی از مدرنتیه و سنت است که این مسئله در رفتار با پسرش و همینطور پوشش ظاهری دخترانش کاملا مشهود است، در واقع مخلوطی از همه چیز است و همین شبیه جامعه امروز ماست که سلایق و دیدگاههای مختلف در آن وجود دارد. اصلا چیزی که از اول هم بیشتر دنبال دیده شدنش بودیم همین بود که در جامعه ما سلایق مختلفی به لحاظ اعتقادی وجود دارد و ما میخواستیم این تنوع سلیقهها را در بستری سیاسی به تصویر بکشیم، چرا که معتقدم باید یاد بگیریم اختلاف سلیقهها را قبول کنیم و هدف اصلی ما صلح و وحدت باشد.
او با اشاره به اینکه بر اساس تعهدی اخلاقی قبل از ارسال فیلم به دبیرخانه جشنواره آن را به "نادری" نشان داده و پس از رضایت او فیلم را برای شرکت در جشنواره آماده کرده است، گفت: آقای نادری برای پیگیری موضوع فرشها یک بار به آمریکا رفته و یک ماه دیگر هم قصد دارد دوباره برود و هنوز درصدد این است که فرشها را به سرانجام برساند. او در این سفر حتی چند خانم ایرانی را که در بخش تشریفات کاخ سفید هستند پیدا و با آنها رایزنی کرده تا از آقای اوباما یا مسئولی دیگر وقت بگیرد و فرشها را به آنها نشان دهد. به این ترتیب در سفر جدیدش قرار است نتیجه جلسات قبل را دنبال کند.
ممکن است در سفر بعدی به همراه آقای نادری بروم
وی افزود: به نظرم موضوع آنقدر جذاب شده که ممکن است در سفر بعدی همراهش به آمریکا بروم تا ببینم سرانجام موضوع به کجا میرسد. امیدوارم برای ساخت قسمت دوم حامی مالی داشته باشیم، چون این فیلم موقعی تکمیل میشود که ببینیم او در آمریکا چه میکند و با نشان دادن آنها شکست ناپذیری دیپلماسی آقای نادری را ببینیم. البته به نظر میرسد که با توجه به شرایط بیثبات رابطه ایران و آمریکا یافتن حامی مالی برای چنین فیلمی کار سادهای نیست.
نمیخواستیم فیلم سیاسی بسازیم
صناعیها در ادامه این گفتوگو درباره تبلیغاتی که با تمرکز بر سیاسی بودن فیلم انجام شده، اظهار کرد: اتفاقا شاید همین موضوع و تبلیغات ما بود که باعث شد، فیلم در داوریها با ترس دیده شود و جسارت کمتری برای کاندیدا کردن آن وجود داشته باشد، البته خوشبختانه این جسارت در داوران بخش هنر و تجربه وجود داشت که این فیلم را شایسته دریافت جایزه بهترین فیلم دانستند. اما نکته اینجاست که ما به دنبال ساخت فیلم سیاسی نبودیم بلکه میخواستیم فیلمی بسازیم که به لحاظ اجتماعی، موقعیت امروز جامعه و تاثیری که از سیاست میگیرد را تحلیل کند. وقتی بخواهید چنین چیزی را تصویر کنید ناخودآگاه کار رنگ و بوی سیاسی میگیرد در حالی که ما میخواستیم تاثیر برجام را بر جامعه و چنین شخصیتی را با ایدههای صلحآمیزش نشان دهیم.
وی خاطرنشان کرد: این فیلم تاثیر شرایط سیاسی بر شخصیت فیلم ماست، به همین دلیل مذاکرات هستهای را به عنوان یک تم تکرارشونده به طور مداوم در طول فیلم میبینیم. البته از یک منظر دیگر هم این موضوع برایم جالب بود چون پرداختن به این اتفاقات سیاسی به نوعی ثبت تاریخ است در حالی که اصلا در سینمای داستانی ساخت فیلم سیاسی برایم جذاب نیست و در مستند هم دنبال ساختن فیلم صرف سیاسی نیستم، اما اگر بستر سیاسی بهانهای باشد برای پیشبرد درام اصلی، در آن صورت با آن موافقم.
صناعیها درباره اینکه چقدر به دنبال اکران عمومی فیلمش است و با توجه به پرداختن به برخی شخصیتهای سیاسی در فیلم آیا امکان اکران آن را به طور کامل ممکن میداند؟ گفت: قطعا دوست دارم این فیلم اکران شود چون یک تاثیری که نمایش عمومی چنین فیلمهایی در جامعه میتواند داشته باشد، این است که تمرین کنیم تا با سلایق مختلف در کنار هم و در صلح زندگی کنیم. در این فیلم موضوعاتی درباره برخی مقامات و شخصیتهای سیاسی مطرح میشود یا اعتقادات اصولگرایان در مقابل اصلاحطلبان را میبینیم که به هر حال وجود دارد و اصلا همینها واقعیت جامعه و نشانه پویایی است. سینمای مستند هم باید آیینه تمام عیار جامعه باشد و اگر اینها را حذف کنیم چیزی از این سینما باقی نمیماند، به همین دلیل فکر میکنم وقتی جشنوارهای چنین جسارتی برای نمایش آن به خرج میدهد به اکران عمومی هم میتواند برسد، مخصوصا اینکه برای نمایش در جشنواره، فیلم را از پیچ و خم اصلاحیه عبور دادیم، اصلاحیههایی که میتوانست اتفاقا کمک کننده باشد به تلطیف خیلی نظرات موجود در جامعه، ولی نگرانی بعضی دوستان مانع از دیده شدن کامل فیلم شد.
کارگردان «دیپلماسی شکست ناپذیر آقای نادری» در پایان درباره پروژه سینمایی جدید خود هم بیان کرد: از آنجا که خودم را مستندساز نمیدانم، دغدغه اصلیام ساخت فیلم داستانی است و در حال حاضر به جز پروژه مستندی که به همراه مریم روی آن کار میکنیم و ممکن است تکمیل آن چند سال طول بکشد، در نظر داریم به زودی برای دریافت پروانه ساخت یک فیلم سینمایی که در حال و هوای «احتمال باران اسیدی» است، اقدام کنیم. فیلمی که به مقولات مرگ، زندگی، بخشش و انتقام میپردازد و امیدوارم تا آخر سال بتوانم ساخت آن را شروع کنم.
انتهای پیام
نظرات