• چهارشنبه / ۳ آذر ۱۳۹۵ / ۰۴:۳۰
  • دسته‌بندی: فوتبال، فوتسال
  • کد خبر: 95090201468
  • خبرنگار : 71420

گفت‌وگو با اعضای تیم پرحرف و حدیث دهداری

وصیتی که بر ابهام‌های تیم ملی در سال ۶۵ اضافه کرده است

وصیتی که بر ابهام‌های تیم ملی در سال ۶۵ اضافه کرده است

پس از ۳۰ سال مرور اتفاقات رخ داده در تیم پرحرف و حدیث پرویز دهداری می‌تواند بخش‌هایی از ابهامات آن تیم را برطرف کند.

ایسنا پس از انتشار گزارشی از اتفاقات رخ داده در تیم ملی ایران با هدایت پرویز دهداری، گفت‌وگوهایی را با شاهدان  و اعضای آن تیم انجام داده است، هر چند که برخی دیگر از اعضای آن زمان تیم ملی مانند حمید درخشان و محمد پنجعلی تمایلی به انجام گفت‌وگو و پرده برداشتن از ابهام‌های آن زمان از خود نشان ندادند.

وطن‌خواه: دهداری وصیت کرد حرفی نزنم

رضا وطن‌خواه در یکی از بزنگاه‌های مهم فوتبال ایران در متن کار حضور داشته است. وقتی ۱۵ ملی‌پوش تصمیم گرفتند پرویز دهداری را در نیمکت تیم ملی تنها بگذارند، وطن‌خواه دستیار دهداری بود. هم او بود که در آخرین لحظات عمر دهداری افتخار داشت تنها فرد حاضر بر بالین معلم اخلاق باشد.

در سالروز درگذشت پرویز دهداری هستیم. منش ایشان در فوتبال ایران زبانزد است و شما دوستی دیرینه با ایشان داشتید.

همه گفته‌ها انجام شده اما متاسفانه رفتار و منش دهداری روز به روز کمتر می‌شود. دیگر مردم به جوانمردی و پهلوانی اهمیت نمی‌دهند. نمی‌گویم اصلا اهمیت نمی‌دهند بلکه این مسائل در فوتبال ما کم رنگ شده است. فکر نکنم حالا حالاها کسی مثل دهداری پیدا شود.

کمی از منش ایشان بگویید.

سی و چند سال با او زندگی کردم. دهداری و امثال او مجانی داشته‌هایشان را در اختیار جوان‌ها قرار می‌دادند. آنها با افتخار زندگی کردند بدون آنکه پشتوانه مالی زیادی داشته باشند. برخی‌ها قدرشناس هستند ولی امروز خیلی‌ها تا حرفی زده می‌شود می‌گویند باید دنبال پول بگردیم. منصور پورحیدری یک سال با بیماری دست به گریبان بود اما کسی با او کاری نداشت اما تا فوت کرد قیامت شد و همه آمدند. به جرات می‌گویم ۸۰ ـ ۹۰ درصد آنها فقط آمده بودند خود را نشان دهند. از من هم خواسته شد که بیایم اما نرفتم و گفتم که حضوری به منزلش می‌روم و تسلیت می‌گویم.

مرحوم دهداری پرورش یافته مکتب شاهین بود...

از سال ۱۳۴۲ در خدمت او بودم. آن زمان فقط ۱۷ سال داشتم. برادرم بازیکن شاهین بود و مرا هم با خود به آنجا برد. من در شاهین شاگرد مرحوم دکتر اکرامی، برومند و دهداری بودم. از آن زمان تا وقتی مرحوم دهداری چشم از جهان فرو بست کنارش بودم و حتی در لحظه آخر عمرش تنها کسی بودم که بر بالینش حضور داشتم. او آخرین بار به من نگاه کرد و جان سپرد.

در زندگی پرویز دهداری چه درس‌هایی برای نسل جوان فوتبال ایران هست؟

او شاخص های زیادی در مربیگری و اخلاق و رفتار داشت. یکی از آنها این بود که بدون چشم‌داشت خیلی از جوان‌ها را به فوتبال آورد و حتی قبل از آنکه به تیم ملی بیاید در تیم هما بازیکنان زیادی را پرورش داد. در شاهین هم دکتر اکرامی مدیر بود ولی در بعد فنی "پرویز خان" در گزینش‌ها به تحصیلات و اخلاق اهمیت می‌داد. او حتی خیلی از حقوقش را خرج بازیکنانی کرد که بعدها فوتبالیست‌های بزرگی شدند و در تحصیلات پیشرفت کردند و حالا در ایران یا خارج از کشور زندگی می‌کنند. علت اینکه هنوز دهداری را دوست دارند همین است.

پرویز دهداری به معلم اخلاق معروف است اما وقتی او سرمربی تیم ملی بود به دلایلی ۱۵ ملی‌پوش تصمیم گرفتند استعفا دهند و حتی گفته می شد سخت گیری‌های شما یکی از آن دلایل بوده است.

هر کسی می تواند هر چیزی که می‌خواهد بگوید. متاسفم که "پرویز خان" به من وصیت کرد درباره آن اتفاق حرفی نزنم و اصلا صحبت نکنم. بهتر است شما هم پیگیرش نباشید. درست است که بدون گذشته نمی‌شود زندگی کرد اما نباید دائم به آن نگاه کرد. هر انسانی اشتباه می‌کند.

ـ ولی آن اتفاق آثار مثبتی هم داشت و تیم ملی صاحب یک نسل تازه شد

بله خوشبختانه فوتبال ضرر نکرد و جوان‌های جویای نامی آمدند که "پرویز خان" آنها را پرورش داد و نقطه اوج آنها وقتی بود که علی پروین تیم ملی را در بازی‌های آسیایی قهرمان کرد.

پس قصد ندارید درباره آن روزها حرف بیشتری بزنید؟

بهتر است نبش قبر نکنیم و به نکات مثبت فکر کنیم. زمان همه چیز را عوض می‌کند. چیزی که نباید عوض شود اخلاق، تحصیلات و احترام به بزرگ‌ترهاست. خیلی از پیشکسوتان که برای فوتبال زحمت کشیدند حالا خانه نشین هستند. برای کسی مثل علی جباری متاسفم که دو فرزندش را از دست داده است اما کسی می‌داند که چطور زندگی می کند؟ آیا زندگی کاپیتان سال‌های زیاد استقلال باید اینطور باشد؟

خودتان چطور ایام می‌گذرانید؟

خوشبختانه این شانس را داشتم که برادرم در شاهین بود و مرا به آنجا برد در نتیجه تحصیلاتم را ادامه دادم و حالا استاد دانشگاه هستم. خیلی از هم‌نسلان من در تیم‌های دیگر مثل تاج بازی کردند و دنبال تحصیلات نرفتند و حالا هم بیکارند و در خانه نشسته‌اند. حجازی، مظلومی، پورحیدری و ... درگذشته‌اند و خدا بیامرزدشان اما باید مرده‌های متحرک را دریابید و آنها را زنده کنید. رسانه‌ها باید به فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش تلنگر بزنند و بگویند که خواب هستید! آیا وزیر ورزش اکبر افتخاری یا اکبر کارگر را می‌شناسد؟ رسانه‌ها باید آنها را آگاه کنند.

باشگاه‌ها هم می‌توانند به پیشکسوتان خود بیشتر بها بدهند...

باید به کسانی که از جوب نمی‌توانستند بپرند و حالا مدیرعامل یک باشگاه شده‌اند بگویم که از پیشکسوتان خود استفاده کنید و از آنها به عنوان سرپرست، مشاور تیم‌های پایه یا مدیر فنی کمک بگیرید. خیلی از آنها فقط توجه می‌خواهند. باید آسیب شناسی شود که چرا برخی فوتبالیست‌ها بعد از دوران قهرمانی شان به دام اعتیاد افتادند؟ آنها بیکار بودند و کسی به توانایی‌شان بها نمی‌داد.

فنونی‌زاده: به عقب برگردیم، از تیم ملی استعفا نمی‌دهم

مرتضی فنونی زاده بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال و شاگرد مرحوم دهداری در گفتگو با ایسنا، درباره اتفاقات پس از بازیهای آسیایی سئول گفت: مرحوم دهداری فردی فوق العاده با نظم و دیسیپلین بود. او و کمک‌هایش که از شاگردان خلف ایشان بودند، سعی می‌کردند که نظم و دیسیپلین را در تیم پیاده کنند که خیلی از بزرگان تیم  از این وضعیت راضی نبودند و به همین دلیل نمی‌خواستند که با آقای دهداری کار کنند.
او دلیل این عدم همکاری بازیکنان تیم ملی در آن زمان را آزادی عمل آنها در دوران سرمربی های قبلی تیم ملی بیان کرد و افزود: من هم جزوی از مستعفی‌ها بودم که بعدها آن را پس گرفتیم. ما هم به خاطر جوانی به تبعیت از بزرگان تیم این استعفا را امضا کردیم ولی نمی‌دانستیم که تیم ملی به فرد وابسته نیست. من قطعا اگر به آن دوران باز گردم دیگر این کار را تکرار نمی‌کنم.
بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان در پایان درباره حکم اعلام شده پس از این اتفاقات توسط مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: بعدها این ماجرا به مجلس کشیده شد و کار خوبی که در آن زمان صورت گرفت، این بود که مجلس رای به این داد که دهداری بماند و بازیکنان معترض از تیم کنار بروند. این کار باعث شد که جا برای بازیکنان جویای نام باز شود و افرادی مثل عابدزاده، مرفاوی ، زرینچه و... به تیم ملی بیایند.

مناجاتی: کادر فنی یک کلاغ،‌چهل کلاغ کردند

مهدی مناجاتی نیز به ایسنا گفت: پرویز دهداری مربی اخلاق مداری بود و در مکتب فوتبالش اولویت با اخلاق بود و سپس مسائل فنی را ملاک قرار می‌داد. من اولین بار و زمانی که تنها ۱۶ ۱۷ سال داشتم، در مسابقاتی که در تهران به عنوان جام دوستی برگزار می‌شد، شاگرد وی شدم.
دستیار مرحوم دهداری ادامه داد: در مسابقات آسیایی سئول،بازیکنان برای خرید و گشتن شهر از کادر فنی اجازه گرفتند اما کادر فنی با یک کلاغ چهل کلاغ این موضوع را به دهداری اعلام کردند و آن مرحوم نیز چون اخلاق برایش مهم بود، به شدت با بازیکنان برخورد کرد. بازیکنان نیز به خاطر ناراحتی از کادر فنی چنین استعفا نامه‌ای را امضا کردند و به فدراسیون فوتبال دادند.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۳۹۵-۰۹-۰۳ ۱۴:۱۴

ایشان استاد تربیت بدنی من بودند در دانشگاه و متاسفانه رفتاری که از ایشان می دیدیم با گفته های بازیکنان تیم ملی همخوانی دارد!