به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی، محمد جواد جعفری - سرپرست هیأت کاوش در محوطه ریوی دشت سملقان خراسان شمالی - با اشاره به دستاوردهای سه فصل پژوهش‌های باستان‌شناسی در محوطه ریوی گفت: این محوطه با بیش از ۱۱۰ هکتار در سال ۱۳۴۶ توسط دکتر نگهبان شناسایی و معرفی شد و در سال ۱۳۵۶ توسط فائق توحیدی با شماره ۷۲۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید .

وی افزود: پژوهش‌های باستان‌شناسی محوطه ریوی از سال ۱۳۹۱ با تعیین عرصه و حریم محوطه و لایه‌نگاری تپه ریوی «الف» آغاز شد و در سال ۱۳۹۳ در قالب فصل دوم تپه ریوی «ب» مورد کاوش لایه‌نگاری قرار گرفت .

به گفته او، در خرداد امسال فصل سوم این پژوهش‌ها با هدف بررسی ژئوفیزیک و بررسی روشمند سطح محوطه انجام گرفت .

این باستان‌شناس افزود: با توجه به یافته‌های باستان‌شناسی و انجام آزمایش کربن ۱۴ بر روی نمونه‌های ذغالی، محوطه ریوی در بردارنده لایه‌های استقراری و شواهد باستان‌شناختی از دوران آهن ۲ تا دوران اسلامی است .

جعفری از مهمترین اهداف در پژوهش‌های ریوی را شناسایی و مطالعه مواد باستان‌شناسی دوران آهن تا تاریخی در منطقه شمال خراسان ، تبدیل محوطه ریوی به یک سایت محوری در مطالعات دوران آهن و تاریخی شمال شرق ایران وفراهم آوردن زمینه و شرایط مناسب برای انجام پیوسته مطالعات باستان‌شناسی دوران آهن و تاریخی در منطقه شمال شرق ایران توسط باستان‌شناسان علاقمند به این دوران اعلام کرد .

او گفت: مهمترین هدف از مطالعات باستان شناسی محوطه ریوی، مطالعه شاخصه‌های باستان شناسی عصر آهن و آغاز دوران تاریخی دشت سمنگان (سملقان)، با محوریت محوطه ریوی و شناخت تحولات باستان شناختی در این منطقه با تاکید بر شناخت پیچیدگی استقرارهای بزرگ در گذار از عصر آهن به دوران تاریخی در شمال شرق کشور است.

انتهای پیام